PN Serengueti

Pasamos os dous días seguintes no Parque Nacional do Serengeti. Xusto antes de cruzar a fronteira entre Ngorongoro e o Serengeti decidimos visitar unha aldea masai (nos parques nacionais só poden vivir os gardabosques, pero Ngorongoro é un centro de conservación para que os masai poidan vivir alí. En canto nos achegamos á aldea, os adultos preparáronse para a súa actuación de bailes, saltos e berros mentres os nenos corrían ao colexio para practicar a lección que despois recitarían diante de nós. Entramos sabendo que alquilo teria parte de impostado pero era a única forma de ver como vivían. Os rabaños que antes vendían para ter auga e medicamentos chegan agora en grandes vehículos e con carteiras cheas. Aínda que é certo que os masai seguen sendo gandeiros verás centos de nenos e mozos pastoreando), as aldeas parecen ter un propósito diferente, xa que non vimos nin unha cagarruta, nin sequera no espazo previsto para os animais. A entrada é de 10 dólares non che levará máis de 40 minutos.

Serengeti é unha chaira de máis de 13.000 km cadrados (máis que a provincia de Murcia). Comezamos a nosa caza fotográfica dos Cinco Grandes (o león, o leopardo, o rinoceronte, o búfalo e o elefante), termo acuñado polos exploradores que chegaron a África a mediados do século XIX debido á dificultade e perigo de rastrexar e cazalos a pé. A primeira escena que atopamos fíxonos ver que subiramos o nivel, unha manda de guepardos erguía a cara ensanguentada por riba da herba para asegurarse de que ninguén chegase a quitarlle a présa, que devoraban antes de que chegase un depredador máis grande.

O resto do día pasou lento xa que a calor do mediodía fai que os animais se acubillen e non hai moita actividade, pero cando o sol comeza a poñerse todo volve ser interesante. Vimos os nosos primeiros leóns, grandes rabaños de elefantes e búfalos pero, sen dúbida, o máis emocionante foi atopar un par de leopardos copulando nunhas pedras. Son moito máis grandes do que esperaba. Cando deixamos aos nosos compañeiros no cámping tivemos unha media hora espectacular camiño do noso. As luces do solpor eran incribles e atopamos leóns, rabaños xigantes de elefantes, ñus, búfalos... Durmimos no Domel Tented Camp, nunha tenda xigantesca con 2 habitacións e un baño. Unha tormenta brutal desatou lóstregos durante horas polo que durmimos coa porta aberta para velos. En canto acougou, escoitáronse a poucos metros os berros das hienas e dos leóns.

O día seguinte no Serengeti comezou co apareamento de dous leóns e despois centrámonos na zona do río Seronera: hipopótamos, crocodilos, paxaros, máis familias de leóns e outro leopardo que estaba durmindo nunha árbore pero que quería pavonearse entre os coches. Cando fomos deixar os amigos ao cámping, achegáronse un enorme grupo de xirafas e elefantes. Un destes decidira pasear entre as tendas. O noso compañeiro xaponés pasou a tres metros del sen telo visto e escapou por pouco do seu ataque. Richard deulle un sermón de coidado... Non hai que esquecer que estamos rodeados de animais salvaxes! O Pakulala Tented Camp foi o noso aloxamento para a noite. Situado na beira do Ngorongoro, tiña unhas vistas impresionantes do interior, pero as comodidades non eran tantas como os outros campamentos. Esgotouse a luz ao solpor , non había WiFi e para ducharse había que chamar para que cargaran a auga quente. Estar a máis de 2000 metros de altura fai que as noites sexan frías, pero a fogueira que preparan despois da cea ou as camas con bolsas de auga quente fan que o confort sexa alto.Leia mais