Baleas e piñas

Ao día seguinte queriamos ir a avistamento de baleas, pero antes faríamos varias paradas: Miradouro da Bela Vista ou Salto do Cabrito. Para atopar esta fervenza con dobre salto perdémonos un par de veces por culpa de Google Maps: situábaa máis ao norte da súa localización real e sen acceso aos coches, polo que andabamos vagando sen sentido intentando atopala. Se vas dende Ribeira Grande, o máis sinxelo é coller a EN5-2A sen desviarte ata ver a central hidroeléctrica do Salto de Cabrito sinalizada: podes levar o coche ata a propia central, a poucos metros da fervenza, pero debes evitalo se a pista está mollada, se tes un vehículo vello ou coas rodas moi desgastadas, xa que terás que baixar e despois subir por unha pendente cunha pendiente superior ao 20% e non todos os vehículos poden facelo. O noso VW Up fíxoo, pero sufríu.

Percorrendo a mesma estrada de montaña cara ao interior atoparás dous dos lugares máis marabillosos da illa: Caldeira Velha e Lagoa do Fogo. Decidimos aprazar a primeira porque había moitos turistas fóra, así que continuamos cara ao que para min é o lago máis fermoso da illa. Trátase dun cráter no interior do volcán Auga de Pau cuxa caldeira formouse de forma permanente tras a erupción de 1563. Durante a subida atoparás numerosos miradoiros e mesmo podes baixar a pé ata o propio lago. Normalmente a néboa vive perenne neste volcán e todos os días que estivemos alí ameazaba chover. A chuvia non só ameazaba senón que aparecía por momentos e a néboa daba ao lugar un aire máis misterioso.

Durante o descenso a Ponta Delgada tivemos que desviarnos varias veces porque estaban a realizar unha proba para o mundial de rallies, que multiplicou o número de turistas na Illa. Contratamos o avistamento con Moby. Dick Tours, un antigo baleeiro que dende a veda de 1989 soubo adaptar a súa actividade no que din é unha das mellores zonas para facelo pola limpeza das augas, a súa profundidade a poucas millas da costa pola ausencia. dunha plataforma continental e a biodiversidade dos recursos mariños, que proporciona un hábitat axeitado para 24 das aproximadamente 80 especies de cetáceos coñecidas (de maio a outubro as rutas migratorias de baleas pasan polas Azores e hai algunhas poboacións "residentes" como un cachalote que vive na zona sueste). Facelo nun baleeiro ten os seus pros e contras: leva moito máis tempo que nas zodíacs chegar á "zona quente", pero unha vez alí notas que viaxas con mariñeiros locais: en canto localizamos as baleas tomamos posicións prioritarias ao seu carón, e son as pequenas embarcacións as que deben afastarse delas. Navegamos durante aproximadamente media hora xunto a unha manada de baleas azuis e un grupo de golfiños fíxonos sorrir a todos mentres xogaban ao redor do barco durante a viaxe de regreso. A nota negativa foi atopar o cadáver dun golfiño atrapado nunhas redes de pesca e que tivemos que rescatar e levar a porto. Ademais, ao regresar a porto, o clima cambiante das Azores empeorou de súpeto o mar e moitos dos pasaxeiros pasárono moi mal... dedicámonos a colarnos na cabina onde José e a súa tripulación nos trataron con luxo. A viaxe dura unhas 4 horas cun prezo de 35 euros por persoa.

Non tiñamos reserva e en teoría o barco estaba cheo, pero é recomendable esperar porque 10 minutos antes da saída están suspendidas as reservas que non apareceron e puidemos pasar unhas 10 persoas "menos previsoras". Na espera, consultei as outras ofertas do porto, pero non me transmitiron a mesma confianza.

Cando chegamos ao porto, a choiva ía empeorando, así que fomos ata a plantación de piñas Ananases A Arruda. Contan cunha ducia de invernadoiros (cociñas) de vidro calado onde se poden comprobar as diferentes fases do crecemento deste froito: 4 meses despois da plantación, enchen o viveiro de fume da queima de virutas de madeira e restos vexetais para provocar intoxicacións das plantas que os obriga a florecer de forma homoxénea, facilitando a recolección. A entrada é gratuíta polo que recomendo probar algúns dos licores locais da tenda... a non ser que esteas na casa de Froebela e Luis, xa que xa os probaredes todos!! Mandarina e ananás os meus favoritos.

A choiva non paraba así que decidimos marchar para casa, pero cando chegamos á parte norte estaba todo claro, así que arriscamos a ir á Ribeira dos Caldeiroes para vela con iluminación artificial... Czytaj więcej