Die Weltreise

🇩🇪
Nach einem weiteren langen Reisetag mit viel Regen saßen wir in einem alten, versifften Restaurant, wo niemand Englisch sprach. UND DOCH fanden wir….Freunde? Eine Gruppe von Männer und Frauen mit und ohne Uniform saßen zusammen am Tisch. Einer der Männern schielte immer wieder zu uns rüber und flüstere der Kellnerin etwas zu. Wir wunderten uns. Irgendwann kam der Mann auf uns…äh auf Julian zu und fragte: „where are you from?“
Julian: „Germany“ Der Mann: „Ahhhh Germanyyyy, ahh welcom welcom….Germany….. Bayern Munchen, I love Bayern Muchen….ohhhh my friend…..thailand people always smile…welcom, my friend, we are friends now!“ Dieses Gespräch ging ewig hin und her und wenn wir die Hälfte verstanden haben, dann war es gut. Wir haben nun seine Nummer und sind jetzt seine Freude. Also Julian auf jeden Fall. Währenddessen haben wir versucht Alkohol zu bestellen, aber es war nicht so einfach. Letztendlich haben wir eine kleine Flasche thailändischen Whisky bestellen können und bekamen persönlichen Einschenkservice. Die sind aber schnell mit dem Einschenken😱 auch in Bangkok.
Später wurde gesungen und Julian als neuer Freund sollte auch singen, wollte er aber nicht. Also hab ich mich, in meinem Whisky-Leichtsinn überreden lassen, zu singen. Ich sang nach viel Jahren mega krumm und schief für unsere thailändischen Freuden. Aber sie fanden es super und alle waren happy.
🇵🇱
Po kolejnym długim dniu podróży z dużą ilością deszczu usiedliśmy w starej, brudnej restauracji, w której nikt nie mówił po angielsku. A ALE znaleźliśmy... przyjaciół? Przy stole siedziała grupa mężczyzn i kobiet w mundurach i bez nich. Jeden z mężczyzn spojrzał na nas i szepnął coś do kelnerki. Zastanawialiśmy się. W pewnym momencie przyszedł do nas mężczyzna… no, Julian i zapytał: „skąd jesteś?”
Julian: „Niemcy” Mężczyzna: „Ahhhh Niemcyyyy, ahh witamy witamy… .Niemcy… ..Bayern Munchen, kocham Bayern Muchen… .ohhhh mój przyjacielu… ..Tajlandia zawsze się uśmiecha… witaj, mój przyjacielu, teraz jesteśmy przyjaciółmi „Ta rozmowa toczyła się w nieskończoność i jeśli zrozumieliśmy jej połowę, to było dobrze. Teraz mamy jego numer i jesteśmy teraz jego radością. Więc Julian zdecydowanie. W międzyczasie próbowaliśmy zamówić alkohol, ale nie było to takie proste. W końcu udało nam się zamówić małą butelkę tajskiej whisky i otrzymaliśmy osobistą usługę nalewania. Ale szybko nalewają się nawet w Bangkoku.
Później był śpiew i Julian jako nowy przyjaciel też miał śpiewać, ale nie chciał. Więc pozwoliłem mojej whisky lekkomyślności skłonić mnie do śpiewania. Po wielu latach zaśpiewałam mega krzywo i krzywo dla naszych tajskich przysmaków. Ale myśleli, że to było świetne i wszyscy byli szczęśliwi.
🇬🇧
After another long day of travel with a lot of rain, we sat in an old, filthy restaurant where no one spoke English. AND BUT we found ... friends? A group of men and women with and without uniforms sat together at the table. One of the men peeked over at us and whispered something to the waitress. We wondered. At some point the man came to us ... uh, Julian and asked: "where are you from?"
Julian: “Germany” The man: “Ahhhh Germanyyyy, ahh welcom welcom… .Germany… .. Bayern Munchen, I love Bayern Muchen… .ohhhh my friend… ..thailand people always smile… welcom, my friend, we are friends now ! ”This conversation went back and forth forever and if we understood half of it, then it was good. We now have his number and are now his joy. So Julian definitely. In the meantime we tried to order alcohol, but it wasn't that easy. In the end we were able to order a small bottle of Thai whiskey and received personal pouring service. But they are quick to pour even in Bangkok.
Later there was singing and Julian, as a new friend, was supposed to sing too, but he didn't want to. So I let my whiskey recklessness persuade me to sing. After many years I sang mega crooked and crooked for our Thai delights. But they thought it was great and everyone was happy.Leia mais