Bonjour Martinique

Vorige week hebben we afscheid genomen van Saint Lucia en zijn we naar Martinique gevaren. Omdat dit weer een nieuw land is, is Arnold eerst naar de douane op Saint Lucia geweest om ons uit te schrijven om ons vervolgens in Martinique weer in te schrijven. Dat gaat altijd gepaard met ergernissen omdat het allemaal erg lang duurt. De douane ambtenaren hier doen qua behulpzaamheid wat denken aan het personage Carol Beer in Little Britain ('computer says no').

Martinique is een Frans eiland wat maar een halve dag zeilen van Saint Lucia ligt. Toch zijn er grote verschillen tussen deze eilanden. Naast de taal is hier in Martinique weer veel meer verkrijgbaar in de supermarkten en zijn de prijzen weer wat vriendelijker. Het is natuurlijk nog steeds niet onze standaard maar het is een stuk fijner winkelen. We hebben de afgelopen dagen veel regen gehad wat het hier nog wat vochtiger en benauwder maakt. Wel waait het altijd wat maakt dat we dit goed kunnen volhouden. Het nadeel met dit weer zijn de muskieten die hier goed in gedijen. De talloze jeukbultjes proberen we maar te negeren. Het eiland is door het vochtige klimaat erg mooi. Om ons heen zien we prachtige groene bergen. En vaak zijn er prachtige luchten met regenbogen.

We vermaken ons goed met ons drieën op de boot en daarnaast doen we regelmatig een drankje met zeilvrienden die we tijdens de ARC hebben gemaakt. Daarnaast is het hier mooi om te snorkelen. Onderwater zien we talloze gekleurde vissen en schildpadden. Arnold is begonnen met kanovaren om een beetje fit te blijven.

De eerste ankerplaats die we in Martinique hebben aangedaan is Saint Anne. Vandaag zijn we aangekomen op de ankerplaats van Anses d'Arlet. Vanuit hier gaan we de komende tijd het eiland beter verkennen.Okumaya devam et