Caño Negro wildlife refuge

Maandagochtend hebben we zelfstandig een laatste wandeling gemaakt door het regenwoud van La Selva. Gelukkig kwamen we nu (en niet de nacht ervoor op terugtocht naar ons huisje) divserse slangen tegen, naast een boel ruzie makende macaws. Uitchecken gebeurd hier lijkt het standaard ná de lunch, dus we mochten nog een gallo pinto (rijst met bruine bonen) meepikken voordat we op weg gingen naar de volgende bestemming: Caño Negro.

Caño Negro wildlife refuge is een mperasland natuurgebied, vlak bij de grens van Nicaragua, in de provincie Alejuela. Het staat met name bekend om de vele vogelsoorten (cue vogelaars :), met name rondom Lake Caño, maar ook cougars, jaguars, tapirs en diverse apen naast alle vaste bewoners van het landschap. We aan niet naar het meer, maar we gaan in plaats daarvan naar een huisje in de buurt van rivier Frio, die uitkomt op het meer. We verblijven in het kleine stadje refugio de Vida Silvestre Caño Negro.

De eerste 2 uur over de snelweg vanuit La Selva verlopen vlot en we zien het landschap langzaam veranderen van regenwoud in moerasgebied met weer ander soort flora. De laatste 20 kilometer bestaan uit deels weggespoelde wegen met veel gaten, dus daar doen we bijna net zo lang over als de eerste 100 kilometer . Uiteindelijk komen we aan bij de familie waar we verblijven en we worden warm welkom geheten.

Het dorp is een prachtig, groen, en slaperig plaatsje waar mensen merendeels wonen op kleine ranchos, boerderijen, met voedselbosjes die als een kralenketting door het dorp lopen. Er is een schooltje voor de kinderen uit het dorp en toerisme (met name vogelaars en mensen die willen komen vissen) brengt de bewoners welvaart, te zien aan de staat van alle voorzieningen. We zijn er voor het seizoen echt begint, dus nu is het heel rustig, de bewoners maken zich klaar voor het hoogseizoen. Zodoende gingen we ontbijten bij het restaurant naast ons huisje, maar kon de eigenaar ondanks een snelle koortsachtig rit op zijn motor samen met zijn zoontje nergens eieren vinden. We vonden het helemaal niet erg (gallo pinto is erg lekker en voedzaam), maar hij kon er zelf niet over uit. We gaan er morgen weer ontbijten en zijn bang dat er dan reusachtige omeletten op ons wachten :).

Onze eerste indruk van Costa Rica is heel positief, de natuur is prachtig en de mensen zijn warm, vriendelijk en hebben veel humor. Het helpt wel erg dat Elize Spaans spreekt, vrijwel niemand spreekt Engels en Ameirkanen liggen wel iets minder in de markt merken we.

We zijn vandaag met een boot de rivier opgegaan en opnieuw hebben we heel veel dieren gezien. Veel vogels inderdaad, maar ook héél veel leguanen (want paarseizoen, dus de mannetjes staan op de raarste plekken hun fysieke omvang te flashen), een zeldzame ginger brulaap (een van de 9 bekende exemplaren ter wereld) en kapucijnaapjes die tijdens lunchtijd als een soort wervelwind door de struiken stormden. In de middag hebben we het dorp verkend en inmiddels zitten we met de hond des huizes (die alle buurhonden wegjaagd omdat onze aandacht alleen voor hem mag zijn) in de buitenkeuken af te koelen. Morgen gaan we nog een keer met de boot met een vriend van de eigenaar van ons huis, maar dan richting de bergen. Daarna rijden we richting Rincón de la Vieja, een van de actieve vulkanen van Costa Rica. We gaan daar een daar lagen in het enige luxe resort van deze reis zitten om te genieten van de natuurlijke warmwaterbronnen daar, en een grote hike maken in het natuurgebied naastbetrokkenen vulkaan (als het weer het toestaat, maar vooralsnog blijft het veelal droog). De afgelopen dagen waren geweldig, we kijken uit naar wat er nog gaat komen!Read more