Dag 8 Samnaun, Kaunertal

De laatste dag... Wat hebben we t hier fantastisch gehad! Het hotel is geweldig en helemaal ingericht op motorrijders. Jan en Regina zijn erg fijne gastmensen. Ze komen oorspronkelijk uit Twente en das te horen ook.... 😁 Sterker nog, alle gasten komen zo'n beetje uit Twente. Vanmorgen zei ik tegen Talin: toch wel leuke lui hè, die Tukkers! Ze keek me verbaasd aan en zei: ik heb niet gehoord hoor dat ze allemaal vrachtwagenchauffeurs zijn.... 😂😂😂 Wat 1 letter niet kan doen in een woord.... Later die dag was het omgekeerde aan de hand bij de lunch. Talin zei: haal je ook een Flahmkuchen en wees op een tafel waar die moeten staan... ik zoeken maar geen Flahmkuch te bekennen. Gevraagd en toen kreeg in een 1 of andere cake in de handen gedrukt. Ja, dat is de Oostenrijkse versie.... Uiteindelijk bleek dat het Pflaumkuchen moest zijn. Klinkt nagenoeg hetzelfde. We hebben afgesproken dat we aan onze communicatie gaan werken.... 😂

Afijn, terug naar de orde van de dag: motorrijden. We vertrokken richting Landeck en gingen bij Tobadil de "grote" weg af. Dit is een steile weg naar boven met prachtige bochten. Een goede start van de dag! Toen een wat saaier stuk over de B180 een provinciale weg richting St. Moritz. Deze keer namen we de afslag naar Samnaun, een taxfree enclave nét over de grens van Zwitserland. Ook hier weer prachtig rijden. Uiteindelijk in Samnaun aangekomen. We werden verwelkomt door een benzinepomp met prijzen uit de jaren 80. € 1,07 voor een liter loodvrij! Uiteraard van dit aanbod gebruik gemaakt, hoewel we in totaal nog geen 10 liter tankten. De winst was dus minimaal, maar t gevoel was goed!!

In het dorp barst t natuurlijk van de taxfree winkels. Meesten zijn parfum, kleding en horloges. Maar ook drank en rookwaren. Talin heeft een Dirndl topje aangeschaft en later hebben we nog wat geurtjes ingeslagen. Alles ging in de rugzak die ik de hele dag mocht sjouwen.... 😎👍

Na een (toch duur) bakkie, weer op de brommer naar het hoofddoel van vandaag: de Kaunertaler Gletscher! Op het moment dat we wilden wegrijden, ronkten er 8 Audi's R8's voorbij! Wat een mooie wagens en wat een lekker geluid! Ze bleven voor ons rijden en reden niet bepaald lullig. Wij zijn ook niet zo benauwd, maar moesten toch flink aan t gas hangen om die ene die uiteindelijk voor ons overbleef, bij te houden. Daar kwam nog bij dat er een paar tunnels waren die zo donker en smal waren dat wij er al angstzweet van kregen, laat staan dat je er moet een joekel van een R8 doorheen moet!

We kunnen het blijven zeggen, maar ook deze rit was weer van wereldklasse! Wel moet je tol betalen om naar boven naar de Kaunertaler Gletscher te mogen rijden. Diverse wegen, hele smalle en redelijk slechte wegen langs een azuurblauw stuwmeer, tot brede doordraaiers. Ook op deze rit kregen we weer 28 haarspeldbochten (ze zijn genummerd) voor de kiezen. En das enkele reis! We moeten diezelfde weg naar beneden. Je mag zo langzamerhand wel zeggen dat we haarspeldbochtenexperts zijn... Bovenop de gletscher was het druk met voornamelijk motorrijders. Het weer is prachtig en de gletscher schittert in de zon! Je kunt hier ook nog eens met een kabelbaan naar boven, naar ruim 3000m, maar dat hebben we maar niet gedaan.

Wel hier gelunched in t gigantische restaurant. Lekker in de zon een goulashsoepje en de hievoor besproken Pflaumkuche genuttigd. Toen dus weer naar beneden. Naast ons stond een Duits stel met een joekel van een BMW R1200GS geparkeerd. Zij zat bij hem achterop. Nu rijden wij niet bepaald truttig, maar deze vent stoof ons werkelijk met dat bakbeest (en zn vrouw achterop) voorbij, dat t een aard had. Niet normaal!! Halverwege raakten we nog verzeild in een Viehtrieb. Oftewel, een kudde schapen op de weg die van het ene weiland naar t andere werden gebracht. Verderop liepen er gewoon 10 koeien op de weg! Je ziet hier van alles...

De navi hield er op een gegeven moment mee op. Maar we wilden graag nog Tobadil aandoen omdat t zo mooi was en we dachten de weg te kennen, maar toch een klein afslagje in een dorp gemist en dan sta je ineens je brommer op een steile helling om te keren.... Uiteindelijk toch gevonden en die prachtige weg weer terug gereden. We wilden nog iets lekkers kopen voor Ad en Jolanda, van wie de de aanhanger mochten lenen, maar die winkel waar we konden kopen wat we wilden, was uiteraard wegens omstandigheden gesloten....

Dan maar naar t hotel en direct de aanhanger gehaald en de motoren opgeladen. Dat ging best soepel en alles staat klaar voor de reis terug naar huis. We hebben besloten dat we volgend jaar weer komen hier.... Maar vanavond gaan we eerst ons (bijna) 1 jarig huwelijk vieren met een lekker diner in het dorp. Jan heeft voor ons de reservering gemaakt.Read more