Ziplinen over en door het nevelwoud

De dag begint zoals hier gewoon is, nat en grijs. De wolken gieren over de bergtoppen. We zijn de enige gasten in het hotel vannacht, er wordt toch een ontbijtbuffet geserveerd. De specialiteit van het hotel is een ei welke in tomatensaus wordt gebakken en is simpelweg heerlijk.

We rijden na het ontbijt naar Santa Elena en klimmen via de onverharde weg nog wat hoger de wolken in. Het nevelwoud heet niet voor niets nevelwoud. Doordat er constant wolken hangen is alles erg nat en de bomen bedekt met mos. Nevelwouden komen veelal voor in tropische klimaten en 1 procent van het bos wereldwijd bestaat hieruit.

Wij gaan vandaag ziplinen in het Selvatura Park. We worden in een harnas gehesen en krijgen een helm op. Alles gaat snel, vriendelijk en professioneel. We worden met een busje hogerop gereden en krijgen daar veiligheid instructies. Vooral wat we moeten en zeker wat we niet moeten doen. Naar achteren hangen, een hand met handschoen rond de kabel. Zeker nooit je hand voor de katrol houden, want dan verpletter je hem tegen het remsysteem.

We doen eerst een paar korte ziplines om te oefenen. Daarna worden ze steeds langer, 200, 300 meter en dus ook leuker. Het waait ook flink, de wolken waaien soms snel tussen de bomen door. Dit maakt het net wat specialer en mystieker. De mannen die ons begeleiden geven soms wat tips en zijn super aardig en geduldig. Je merkt dat veiligheid voorop staat en dat is maar goed ook.

halverwege gaan we in tandem (samen) over een lijn van 800 meter en dat gaat hard, meer dan 100 km per uur. We zwieren hier over de bomen, wat heel speciaal is. Doordat er wolken hangen zie je het eind van de zipline niet, wat het spannend maakt.

De groep bestaat voornamelijk uit Amerikanen, wij en nog een paar Costa Ricanen. Soms ziplinen we van platform naar platform, soms moet je even lopen naar de volgende. Remmen is bijna niet nodig, aan het eind plop je tegen een remsysteem wat je precies op tijd afremt voordat je op het platform komt. Je kan ook bijremmen met je handschoen door op de zipline te drukken.

Aan het eind kun je nog van de Tarzan Swing, waarbij je van een platform een korte vrije val maakt en dan minutenlang heen en weer swingt. Het is even onnatuurlijk, maar wel superleuk om te doen.

We sluiten af bij de langste zipline van 1 km. Daar ga ik als Superman op mijn buik. Zo is het net alsof je over het bos vliegt en het is een prachtige ervaring om de bomen onder je te zien. We dachten al dat ziplinen leuk zou zijn, maar het overtreft onze verwachtingen 😀.Baca lagi