Torres del (spier)Paine part I

Het wordt hier in dit zuidelijk deel van het zuidelijk halfrond niet echt donker. In dec/jan is het zo'n 17 a 18 uren licht. Dit is een redelijk contrast met Atacama waar het al rond half negen donker werd. Dat het al om zes uur 's ochtends licht is, maakt het pakken van onze bus van 7.00 naar Torres del Paine net iets makkelijker.

Bij aankomst krijgen we een filmpje van 2 minuten zien over de regels in het park. Kennelijk zijn hier over de afgelopen jaren een aantal flinke branden geweest door toeristen. Hierdoor is het verboden om vuurtjes te maken buiten de aangegeven zones. Daarnaast moet je je eigen afval overal meenemen. We moeten daarna een soort contract/formulier invullen, onze entrancefee van clp 35.000 p.p betalen en wachten op onze bus naar het begin van de w-trek.

We beginnen het eerste en platte stuk vrij energiek. Na een klim van 2 uren in de brandende zon (met onze termo, merino, trui, sjaal en t-shirt laag -> ik althans) komen we enigzins bijgesteld aan bij Refugio Chileno. De rest van de tocht was helaas minder plat. Ook zijn er veel meer touristen dan we verwacht hadden. Blijkbaar komt hier dan ook per jaar ruim twee ton aan toeristen (wiki).

Na een korte bijkomsessie en een snack bestaande uit zelf meegenomen pinda's en gedroogde appels, gaan we door naar 'Base de Las Torres lookout'. Dit is DE plek om Torres del Paine in zijn/haar volle glorie te zien. De tocht valt me niet mee en zeker niet vergeleken met fitboy Peter, die met een aardig tempo kon hiken. Meer dan eens heb ik hem zo goed als gesmeekt om door te lopen zonder mij, omdat ik helemaal kapot was. De hiketocht van en naar de lookout (mirador) duurde ongeveer 5 uren. Het was zodoende een flinke klim naar boven en wederom heeft ons pad veel mede-toeristen gekruist. Het hiken was niet voor niets. Even later was daar, na wat steunen en puffen, het uitzicht. Dit was erg indrukwekkend en zeker ook belonend. Het deed me denken aan een 'Tolkien'-landschap.

Het was 17u toen Peter en ik - na 7 uren hiken - gebroken terugkwamen bij Refugio Chileno. Gelukkig ging het inchecken snel en konden we tot het avondeten (20u:/) chillen in onze kant-en-klare tent op een plateau met watervalgeluiden. We kregen als avondeten een lekkere salade, soep, kip met humus en toetje (tres leches).

Peter: "Het avondeten krijgt hier een 10."Read more