Potosí - Part 1

Gestern ging es dann mit dem Bus über Nacht nach Potosi. Potosie war im 17. Jahrhundert eine der größten Städte der Welt. Grund dafür waren große Silbervorkommen, welche bis heute abgebaut werden. Genau deshalb sind wir auch hierher gekommen, wo hat man schon die Gelegenheit, in einer aktiven Mine den Bergleuten über die Schultern zu schauen.
Um 7 Uhr kam der Bus an und nach einem Frühstück ging es dann in einer kleinen Gruppe los. Erst wurden wir eingekleidet, dann ging es zum Bergarbeiter Markt, wo wir uns mit Kokablättern, Wasser und Sprengstoff eindeckten. Kein Scherz! Es gab TNT Stangen zum freien Verkauf, schlappe 3,5 Euro pro Stück 😅.
An der Mine angekommen war richtiger Hochbetrieb, wir teilten uns die schmalen Gänge mit den Bergarbeitern und ihren Erzwägen, was zeitweise wirklich hektisch wurde. Wenn die knapp 1,5 Tonnen schweren Wägen anrauschten, half nur sich dicht an die Wand zu pressen, um nicht erwischt zu werden. Knappe 600m tief ging es für uns über 3 Ebenen, bis zu 60 höhenmeter in den Berg. Wir mussten kriechen, klettern und rennen. Durch den hohen Feinstaub und die Phosphor Resten, brannte die Luft beim Atmen, bis tief in die Lunge. Kurz vor Ende zündeten wir in einem der Stollen das mitgebrachte TNT, super aufregend. Als wir nach knapp 2 Stunden wieder Tageslicht sahen, waren wir sichtlich erleichtert, aber auch begeistert, über diese doch grenzwertige Erfahrung.

Dün gece boyunca otobüsle Potosi'ye seyahat ettik. Potosi 17. yüzyılda dünyanın en büyük şehirlerinden biriydi. Bunun nedeni, bugün hala çıkarılmakta olan büyük gümüş yataklarıydı. Buraya tam da bu yüzden geldik - başka nerede aktif bir madende madencilerin omuzlarının üzerinden bakma fırsatınız olabilir?
Otobüs sabah 7'de geldi ve kahvaltıdan sonra küçük bir grup halinde yola çıktık. Önce giysilerimizi giydik, sonra madencilerin pazarına gittik ve burada koka yaprağı, su ve patlayıcı stokladık. Şaka değil! Neredeyse ücretsiz satılan TNT çubukları vardı, tanesi sadece 3,5 Euro 😅.
Madene vardığımızda gerçekten çok yoğundu, dar koridorları madenciler ve onların cevher arabalarıyla paylaştık, bu da zaman zaman gerçekten telaşlı hale geldi. Neredeyse 1,5 tonluk vagonlar hızla yukarı çıktığında, yakalanmamanın tek yolu kendinizi duvara yakın tutmaktı. Dağın 60 metre içine kadar 3 kat boyunca neredeyse 600 metre inmek zorunda kaldık. Sürünmek, tırmanmak ve koşmak zorundaydık. Yüksek seviyedeki ince toz ve fosfor kalıntısı nedeniyle hava nefes aldıkça ciğerlerimizin derinliklerine işliyordu. Sondan kısa bir süre önce tünellerden birinde yanımızda getirdiğimiz TNT'yi patlattık - süper heyecan vericiydi. Neredeyse 2 saat sonra tekrar gün ışığını gördüğümüzde, gözle görülür bir şekilde rahatlamıştık ama aynı zamanda bu sınırda deneyim için heyecanlıydık.En savoir plus