Verona

Aardse extremen in Noord-Italië. De weer-app geeft constant aan: waarschuwing wegens ernstige regen/onweer.

Na een onrustige nacht in de lucht boven Rovereto en omstreken (Gardameer bijvoorbeeld), vervolg ik mijn weg via de hoofdroute. Met de temperaturen die komen, ga ik geen extra kilometers fietsen naar het mooie Venetië. Nu kan ik nog een uitstapje maken naar het Gardameer, maar ook dat heb ik niet gedaan. Het is op dit moment niet de meest veilige of gezellige plek. Golfballen vielen daar uit de lucht ⛳️⛈️.

Langs de Ádige fietsen is heel mooi, maar als er iets is waar ik een hekel aan heb dan zijn het insecten. Grote, op-mij—af-vliegende insecten. Het leek wel een aanval. Ik zal het beeld even schetsen:

Vanuit het bos kwam ik uit bij de rivier, de Ádige. Aan mij linkerzijde de bosrand met bomen/struiken en rechts met een ijzeren hek ertussen, de rivier. Prachtig en lekker verkoelend. Op het hek, zaten om de zoveel meter hele grote beesten. Ik denk dat het super krekels waren ofzo. En als ik dan zo’n beest passeerde vloog die keihard op mij af. Vaak tegen mij hoofd of tegen m’n arm. Echt joekels 🦗 Ik ben al geen held met insecten, laat staan als ze tegen mij aanvliegen. Levensgevaarlijke situaties ontstonden en ik fiets nog liever 10x de Reschenpas op, dan dat ik langs dit stukje van de rivier moet fietsen. Het was een nachtmerrie van een half uur.

Ik ben nu in Verona. Een gezellige, mooi aan de Ádige gelegen stad, die vooral bekend staat om de Arena en het (fictieve) liefdesverhaal van Romeo en Julia.

Vanmiddag was ik even de toerist. Is toch niet helemaal my cup of tea.. enkele foto’s gemaakt, maar met de mensenmassa en de warmte, niets aan. Gelukkig heb ik de stad al een keer gezien, waaronder het Casa do Giuletta.

Morgen richting Montagnana. Een stadje wat beroemd is om haar ham (prosciutto). Het is op 56 kilometer afstand fietsen, dus mooi rustig aan.Read more