Προλάβαμε το καταμαράν των 12:15

Ξυπνήσαμε 5:15 και φάγαμε πρωινό. Το ταξί ήρθε στις 6:30 και φύγαμε για το αεροδρόμιο. Μάλλον έτρεξα τα μάτια μου με βρώμικα χέρια με αποτέλεσμα να βγάλω μία φουσκάλα μέσα στο μάτι, κάτι που δεν μου έχει ξανασυμβεί ποτέ και η αλήθεια είναι ότι φρίκαρα. Έστειλα στην οφθαλμίατρό μου και μου είπε να πάρω αντιβιοτικό. Εκείνη την ώρα περιμέναμε να μπούμε στο αεροπλάνο για buenos aires και έτσι κι αλλιώς δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Μέχρι να φτάσουμε στο buenos aires είχε υποχωρήσει πολύ και δεν με ενοχλούσε πια. Είχαμε εισιτήρια για το καταμαράν των 18:45, και αν τα προλαβαίναμε όλα στην ώρα τους, ήθελα να κάνουμε μία προσπάθεια μήπως και μας βάλουν με λίγο φιλότιμο στο κατάμαράν των 12:15. Βέβαια εδώ στην αργεντινή συνήθως κανένας δεν είναι πρόθυμος να βοηθήσει... Παρόλα αυτά ήμασταν 11:45 στο λιμάνι. Ο κύριος στον γκισέ με ρώτησε πόσα άτομα είμαστε και πόσες βαλίτσες έχουμε. Μου είπε φέρτε τα δώστε μου τα διαβατήριά σας. Έτσι απλά, μας άλλαξε τα εισιτήρια και μας είπε τρέξτε επάνω στα immigrations. Δεν μας χρέωσε τίποτα ενώ το πρωί το customer service μου έγραψε ότι κοστίζει 18 δολάρια... Τρέξαμε επάνω στα immigrations και πήγαμε πρώτα στο γκισέ της αργεντινής. Με εξυπηρέτησε ένα νέο παιδί. Είσαι η αλεξάνδρα; Με ρώτησε. Λέω ναι! Γιατί άργησες Αλεξάνδρα; Μου λέει...! Λέω να αυτό κι αυτό χαχα και βάλαμε τα γέλια! Όλα αυτά στα ισπανικά. Μου πήραν αποτυπώματα και με έβγαλαν φωτογραφία. Μετά μας έστειλαν στον συνοριακό έλεγχο της Ουρουγουάης. Μας σφράγισαν τα διαβατήρια και τσουπ μας έστειλαν στον έλεγχο ασφαλείας. Περάσαμε τον έλεγχο που είναι ίδιος με του αεροδρομίου, και τσουπ μέσα στην φυσούνα επιβίβασης. Και τα καταφέραμε! Φτάσαμε Colonia del Sacramento 13:15. Πάλι όλα μέσω φυσουνας. Απίθανο σύστημα! Το έβγαλα βίντεο φυσικά. Πήραμε τις βαλίτσες από το τερμιναλ και ήρθαμε με τα πόδια 10 λεπτά πιο πέρα στο μπουτίκ ξενοδοχείο. Στην διαδρομή μας επιτέθηκαν κουνούπια. Τέτοια επίθεση που άλλο να το γράφω κι άλλο να το ζεις! Εκεί που περπατούσαμε, νιώθω να με τσιμπάει κάτι εδώ κ εκεί σε χέρια πόδια. Κ σταματώ και βλέπω γύρω στα 10 κουνούπια σε όλο μου το σώμα να ρουφούν. Τσίριξα στην μάνα μου ΤΡΕΧΑ και τρέξαμε μέχρι το ξενοδοχείο, σαν τις τρελές που τρέχουν από την σκιά τους, να σωθούμε. Μας είδε η καθαρίστρια, άφησε την σκούπα κι έτρεξε με ένα σπρέι τύπου μπαιγκόν σε πιο μικρό και μας έκανε καινούριες. Έχουν έξαρση σήμερα λόγω εξακολουθούμενων βροχών τις τελευταίες μέρες. Τέλος καλό όλα καλά, ένα καταπληκτικό δωμάτιο σε ένα καταπληκτικό μπουτίκ ξενοδοχείο ακριβώς στην αρχή του UNESCO κέντρου της αποικιακής αυτής όμορφης πόλης. Αραζουμε και θα βγούμε ντυμένες καλόγριες για φαγητό.Read more