Το τανγκό και οι τρεις έλληνες

Το απόγευμα πήγαμε για καφέ και μετά στις 7:30 πήγαμε σε μία μιλόγκα για μάθημα τανγκό. Εγώ το πρωί είχα δει πως χορεύουν τανγκο στην πόλη, και ντράπηκα να λάβω μέρος στο μάθημα με τα ορειβατικά παπούτσια. Οπότε είχαμε την ευκαιρία απλά να χαζέψουμε το μάθημα τανγκό. Η μiλόγκα αυτή λέγεται ο καθεδρικός. La Catedral.

Και εκεί που μιλάει ο δάσκαλος, αρχίζει να μοιράζει τα κορίτσια στους άντρες για να κάνουν εξάσκηση. Και ακούω... Βασίλης nice to meet you! Χαχαχαχαχα. Και ήταν μία παρέα τριών αγοριών και οι τρεις έλληνες!

Μετά το μάθημα θα ακολουθούσε show tango και live μουσική. Μιλήσαμε με τους έλληνες και καθίσαμε όλοι μαζί. Ο βασίλης ο αδερφός του ο άγγελος και ο άρης. Ο βασίλης είναι 33 και μένει εδώ και 1,5 χρόνο στη βαρκελώνη. Δουλεύεις σαν πρόγραμματιστής και τώρα εδώ και δύο μήνες θα ταξιδεύει τη λατινική αμερική. Ο αδερφός του άγγελος είναι πολιτείς και ασχολείται με τον μπάσκετ σαν προπονητής και σαν ημιεπαγγελματικός παίκτης. Ο άρης δουλεύει σε μία εταιρεία που διαχειρίζεται μαρίνες. Γι αυτό και έρχεται φορά στη λατινική αμερική. Η παρέα ήταν πολύ καλή και έτσι καταφέραμε να σκοτώσουμε την ώρα μέχρι να ξεκινήσει το σόου του τανγκό στις 11:30 το βράδυ!! Και το μάθημα είχε τελειώσει από τις 9:30! Επειδή οι ντάμες των παιδιών από το μάθημα βαρέθηκαν και έφυγαν τους ρώτησα αν θέλει κάποιος να μου δείξει τα βήματα. Έτσι κι αλλιώς τα είχα ήδη δει μιάμιση ώρα που κάναν αυτοι τη μάθημα μπροστά μου. Και έτσι χορέψαμε με το βασίλη και τελικά χορεύω μια χαρά το τανγκό! Μετά εγώ είχα όρεξη να μπω στην πίστα αλλά τα παιδιά αποφάσισα να φύγουν και έτσι φύγαμε όλοι μαζί. Πάντως περάσαμε φανταστικά και ήρθαμε για ύπνο μία το πρωί.

Τόσο αργά που ήταν είχαμε ψοφήσει στην πείνα και ψάχναμε κάπου να πάρουμε μία μπανάνα ή ένα μήλο. Μας λέει ρεσεψιόν γίνεται στο επόμενο τετράγωνο έχει ένα ψιλικατζίδικο. Φυσικά το ψιλικατζίδικο φρούτα δεν είχε! Και στο δρόμο μέχρι εκεί, μιλάμε τώρα για 150 m από το ξενοδοχείο, αποφάσισε να μας πάρει στο κατόπι ένας άστεγος και να μας παρακαλάει για λεφτά και φαγητό. Τόσο επίμονος ήταν που μπήκε και μέσα στο ψιλικατζίδικο και περίμενε να του αγοράσουμε να φάει. Εμείς θέλουμε να φύγουμε αυτός εκεί να μας περιμένει... Ακόμα μία φορά όπως είθισται στην αργεντινή, ο υπάλληλος του μαγαζιού δεν έκανε τίποτα για να μας βοηθήσει. Η μαμά αισθανόταν πολύ άβολα και δεν ήξερε τι να κάνει. Εγώ άρχισα να μιλάω με λίγες φωνές στον άστεγο για την εκνευρίστηκα και ήθελα να πάω για ύπνο, πήρα τη μαμά από το χέρι και φύγαμε. Συνέχισε να μας μιλάει πήγε να μας ακολουθήσει αλλά τελικά δεν μας ακολούθησε. Στη ρεσεψιόν ζήτησα από τον υπάλληλο φρούτα και φυσικά η πρώτη του απάντηση ήταν ότι αύριο το πρωί στο πρωινό θα έχει πολλά φρούτα! Πήγα να του πω εσύ είσαι το φρούτο.... Άρχισε να μου προτείνει κάτι μαγαζιά εδώ τριγύρω πίτσα και κάτι τέτοια. Του λέω δεν μπορώ να φάω πάλι κάτι ψημένο χρειαζόμαστε απλά ένα φρούτο, μπορείς απλά να πας στην κουζίνα και να μας φέρεις;;; Δηλαδή πόσο δύσκολο πρέπει να είναι να το σκεφτεί από μόνος του!!! Αφού δυσκολεύτηκε να πιστέψει ότι αυτή είναι η λύση είπε, με καμία όρεξη, εντάξει θα δω τι μπορώ να κάνω και έψαξε τα κλειδιά της κουζίνας στο συρτάρι του και έφυγε σκυφτός και σκεπτικός για το τι πρόκειται να κανει.... Πιστεύω ότι του φάνηκε πάρα πολύ δύσκολο αυτό που του ζήτησα! Μου έφερε δύο μπανάνες και ησυχάσαμε. Ήταν μία γεμάτη ημέρα που η μαμά δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Εμένα οι περισσότερες μου ημέρες ήταν έτσι σε αυτό το ταξίδι!Leia mais