Jin’an

Gebroken staan we op om maar weer rond het vuur proberen enigszins op te warmen. Het restje water in de veldfles is bevroren (terwijl het naast ons lag in de tent). Hoe de gids het de nacht doorgekomen is, is ons een raadsel. Hij lag dan wel dichter bij het vuur, maar slechts onder een gespannen zeil. Of het een lichte vorm van hoogteziekte is of dat het de brakke nacht was weten we niet, maar Gordon kan geen ontbijt weg krijgen. Nog zo'n nacht is geen fraai vooruitzicht, hoe mooi de omgeving ook is. We besluiten om terug te keren naar Songpan. De gids snapt ons. Hij breekt het kamp af terwijl wij ons verder proberen op te warmen in de eerste zonnestralen die over de berg komen. Het eerste deel van de terugrit is nog steeds bitter koud, maar langzaamaan krijgt de zon zijn kracht terug. De omgeving krijgt ook z'n charme weer terug als het warmer wordt. Het is een strak blauwe hemel en als de zon eenmaal schijnt wordt al snel weer goed warm. De rit terug duurt al met al weer 6 uur en wordt zonder pauze gereden. We hebben nagenoeg geen water meer over van de eerste dag en bij het ontbijt drinken we slechts een beker thee. Als de temperatuur in de middag de 30 graden aantikt wordt het niet veel fijner. Rond 15:00 zijn we eindelijk terug in het dorp. Uitgeput checken we in bij het guesthouse. Ook deze kamer is koud, maar we hebben een douche en bed met elektrische deken. We eten en drinken wat op de kamer en vallen niet laat in diepe slaap. Wat een trip...Read more