Tavira

Voor het eerst helemaal alleen wild gekampeerd. Octobus voelt intussen heel vertrouwd en veilig.
Op een parkeerplaats langs een grote pier die langs de zoutpannen naar de ferry gaat.
Deze zoutpannen zijn nog mooier dan die bij Faro-eiland, het juiste licht en Tavira op de achtergrond.
Het was niet echt dicht bij de stad maar gelukkig heb ik mijn Veni Vidi Fietsie mee en kon ik rustig naar Tavira trappen langs de prachtige zoutpannen.
Tavira ligt verdeeld over de oevers van een rivier en bestaat uit een wirwar van smalle straatjes en witte huizen waar je heerlijk kunt rondslenteren.
In een oude watertoren kun je de stad bekijken middels een camera obscura.
(Een camera obscura is een verduisterde ruimte waarbij in een van de wanden een klein gaatje is aangebracht, later ook wel een lens. Het hierdoor invallende licht werpt een afbeelding van de buitenwereld op de tegenoverliggende wand).
In dit geval was er een gaatje boven in het plafond gemaakt waardoor je, op een scherm op tafelhoogte, real time de beelden van de stad kon zien. Je ziet dan echt auto's rijden en mensen lopen. De kleuren waren heel bijzonder in die donkere ruimte.
De kasteelruïne is ook echt een bezoek waard, vooral de weg er naar toe is erg mooi en natuurlijk het uitzicht vanaf de kasteelruïne over de stad, je kunt in de verte de zoutpannen zien liggen.
Leuke winkeltjes en gezellige terrasjes vind je overal en de kleuren van de bloemen, met name de Bougainvillea doet soms zeer aan je ogen zoals die afsteken tegen de witte geveltjes.
Nog veel Moorse invloeden in Tavira, dat zie je nog terug in bijvoorbeeld deuren van gevlochten hout, die het huis beschermen maar wel lucht en geluid binnen laten.
Heerlijk een paar dagen vertoeven in en rond Tavira.
Als kers op de taart nog een fadoconcert waar ze begonnen met beelden en uitleg hoe de fadomuziek is ontstaan gevolgd door een geweldig optreden. Vooral de 12-snarige gitaar is hierbij onmisbaarRead more