Laatste dag Tropea

Vandaag ging ik vertrekken uit Tropea. Vanaf 16.00 uur werd er regen voorspeld en wilde ik noordelijker gaan.
Eerst maar even koffie, dat maakt het denken en plannen makkelijker.
Het tentje op de hoek zou kunnen, maar ik had Tropea zelf nog helemaal niet gezien en het leek me leuk om in het oude centrum te gaan kijken.
Weer ruzie met google maps, ik kon de goede weg niet vinden en omdat het al 24 minuten lopen was bij mij vandaan wilde ik niet te veel verkeerd lopen. Uiteindelijk ben ik maar een stuk over de weg gelopen, die liep tenslotte ook naar Tropea. En ineens ging google maps het weer goed doen en liep ik halverwege de weg ineens op de trap die ik beneden niet had kunnen vinden.
Ik had oude centrum ingegeven en vond het wel gek dat de gebouwen steeds minder historisch werden, maar ja dat had vast een reden.
Ja hoor aan het eind stond ik voor het station van Tropea. Oh ja dat is ook een leuk plan, ik zou met de trein naar Lamezia Terme gaan en vóór 15.00 uur weer terug zijn want ik had mijn dakje nog open staan.
Ik had nog een uur de tijd volgens de dienstregeling die er hing, dus weer terug lopen naar het centrum, koffie drinken en iets voor de lunch meenemen was wel handig.
Voldaan en bepakt met broodjes, spinata en kaas, water en citroenlimonade weer terug naar het station.
De kaartautomaat bleek niet te werken, dat was maar goed ook want de mevrouw van het station, die kwam kijken, gaf heel andere tijden op dan op de dienstregeling stond.
Dat hield in dat ik om 13.42 zou aankomen in Lamezia en om 14.07 weer moest vertrekken voor de terugreis, toch niet zo'n goed plan.
Weer terug gelopen en nu echt het oude centrum in. Wat een leuke, levendige stad met veel winkeltjes met lokale producten en een plein/balkon met prachtig uitzicht.
Het was nog steeds zonnig en warm, lekker een tijdje op een bankje mijn boek zitten lezen.
Het werd tijd om terug te gaan naar Octobus, ik had nog geen plan gemaakt waar heen te gaan, maar Lamezia Terme klonk nog steeds goed als eindstation voor vandaag.
Ik wil graag douchen en vooral mijn haar wassen. Voor morgen geven ze regen op, dus waar kun je dan beter zijn dan in een zwembad?
Een mooi plaatsje op de parkeerplaats gevonden, er stonden nog 3 campers.
Eerst even Norman, het fietsje, buiten zetten en dan even bij de Terme kijken hoe laat ze open gaan en wat het kost enzo.
Nog even mijn vest pakken........., hè dat kan toch niet de deur ging niet meer open en de andere deuren ook niet. Even in mijn rugzak de sleutel pakken, maar........ die zat er niet in ????
Oh nee, die had ik even op het bed neergelegd toen ik Norman er uit haalde.
Gelukkig wel de telefoon mee en de ANWBpas zat wel in mijn rugzak.
Als je belt met de ANWB krijg je een heel keuzemenu dat je moet doorlopen en het wordt afgesloten met de mededeling dat je een sms krijgt waarin staat wat je verder nog moet doen.
Waarop je een hele vragenlijst krijgt die je helemaal in moet vullen. Daarna krijg je weer een sms waarin gevraagd wordt of je een nummer wilt bellen voor aanvullende informatie.
Nou dan ben je dus al een half uur verder.
Het zou in orde komen, maar het kon wel even duren. Inmiddels was het al half 5 en ik stond buiten met blote voeten in sandalen, een dunne broek en een hemdje zonder mouwen. Het werd al kouder en de muggen kwamen op me zitten.
Na een uur bij de Duitse buren, die al wisten wat er aan de hand was, aangeklopt om te vragen of ze iets voor me hadden dat ik om kon slaan tegen de kou en de muggen. De vrouw zei dat ze me geen jasje wilde geven en keek me aan alsof ik iets besmettelijks onder de leden had. Ik vroeg of ze misschien een kleed of een handdoek had voor me en na moeilijk kijken kwam ze met een keukenhanddoek aan. Nou ja, beter dan niets. Ik hoop maar dat ze nooit zelf hulp nodig heeft en zo afgescheept wordt.
Al met al duurde het zo'n 2 uur vanaf het moment dat ik door had dat de sleutel in de dichte auto lag tot er hulp kwam.
Met twee man hadden ze best veel moeite om de bijrijdersdeur open te maken en toen ze die open hadden ging het alarm af. Dat voelde best wel veilig dat ze het niet zomaar voor elkaar hadden. De andere deuren waren nog steeds gesloten. Ik moest tussen de voorstoelen door naar achteren klimmen, gelukkig had ik dat pas nog geoefend 😂
En toen kon ik lekker in mijn warme busje zitten, nadat ik eerst het handdoekje terug gebracht had en vriendelijk bedankt had voor het gebruik 😇
Het is wel een reis met hindernissen, maar ja het komt toch iedere keer weer goed gelukkig 😃Baca lagi