Nog steeds in de bergen bij Zicavo

We wilden vroeg op pad om een hike door de bergen te maken. Maar wat is het koud hier in de bergen, 3 graden vanochtend, snel de verwarming aan en terug in bed tot het uit te houden was. Dat was dus niet vroeg vertrekken, rond half 10 reden we op een onverhard pad met allemaal kuilen. Dat kwam uiteindelijk uit op een parkeerplaats waarvandaan je verschillende routes kunt doen. Prachtige hike, heel soms een echt pad, maar meestal klauteren over stenen en lopen door een dikke laag herfstbladeren. Wat was het weer mooi onderweg
Naar een kapelletje, wat er uitzag als een schuurtje, dat viel dus tegen, de weg er naar toe prachtig! We keken tegen hoge rotsen aan waarvandaan waarschijnlijk een schitterende uitzicht zou zijn, dus daar heen klimmen.
En inderdaad wat was het daar mooi, we hebben wel langer dan drie kwartier op de hoge rots gezeten, genietend van de oorverdovende stilte, het schitterende uitzicht en het frisse bergwindje om je heen. Wat ben je dan rijk als je dat mag ervaren.
We wilden nog naar een refugio waar ze in onze fantasie lekkere koffie met taart zouden hebben, maar die wandeling werd niet beloond want de berghut was gesloten.
Elke wilde nog naar de volgende berghut lopen, maar het was intussen 2 uur en ik vond het wel genoeg. Terwijl Elke door wandelde kon ik Octobus weer wat fatsoeneren, dat was weer hard nodig.
We besloten om weer terug te rijden naar de slaapplaats van afgelopen nacht en waren daar om 16.00 uur terug, lekker vroeg in de zon salade gegeten door Elke gemaakt van de overgebleven pasta van gisteren met courgette, wortel, tomaat, ui en olijven.
Om 5 was de zon verdwenen en dan is het meteen koud. Snel in de busjes, genieten van de fotos en straks lekker de verwarming aan.Read more