Rolandspas en meer

Wekkertje om zes uur. Wij zijn niet echt vlot, tent is kliedernat. Tien over half negen rijden we van de camping af. Toegegeven, twee dagen uitrusten heeft geen bal geholpen. Nog steeds moe en hijgend de berg op. De Rolandspas is een tractatie. Schitterend schouwspel van groen, rots, water en zonneschijn. De Rolandspas gaat tot 15% stijging, maar hij is kort en het is rustig. Wanneer we de pas uit zijn krijgen we 10% en over een langer stuk. Net bezig, best pittig, tegenligger met beetje haast. Niet zo heel veel aan de hand, maar voor de zekerheid maar even gestopt. Tsja, wegkomen is dan best een dingetje. Even teruggereden en opnieuw gedaan. Toen ging het goed. Blijft allemaal zwaarder dan we gehoopt hadden. We zagen onszelf na deze weken als fitte en soepele oudere jongeren. Mmmm, tijd om beeld bij te stellen. Inmiddels hebben we het beeld van de kloof ingeruild voor vergezichten. Het landschap doet glooiend aan waarbij een veel landbouw is, je de schapen bij elkaar in de schaduw ziet liggen en de koeien in de zon. Op de achtergrond blijven de Pyreneeën zichtbaar,al dan niet met de top gehuld in wolken.Leer más