Weeshuis, Lar feliz

Vandaag bij een weeshuis geweest dat 20 jaar geleden is opgezet door een Nederlandse evangelist.
We kwamen binnen en de kinderen die er al langer waren kwamen meteen al op ons af en genoten vanaf moment 1 van onze aanwezigheid. Toen we er aan kwamen vertelde de evangelist Paul, dat er gister een nieuw meisje binnen was gebracht en hij wees naar een meisje van een jaar of 8 die met een kaarsrechte rug strak tegen de muur aan zat. Ze was duidelijk niet op haar gemak.
Vervolgens gingen de mannen na de rondleiding door naar de afkickkliniek en bleven wij bij deze kinderen en het nieuwe meisje liet me niet los. Nadat ik eerst helemaal ondergekladderd was met schmink door de andere kinderen, besloot ik naar haar toe te gaan om haar te vragen of ze het leuk vond om mijn nagels te lakken. Zo secuur en precies heb ik zo'n jong kind nog nooit zien nagellakken 🙈
Toen ze klaar was wilde ze graag de schmink van mijn gezicht wassen en heeft ze me vervolgens ook nog een make over gegeven. Ze bloeide helemaal op: van een meisje van de straat, vechtend voor haar bestaan naar weer een kind met emoties en gevoel! Wat een ongelooflijk mooi werk.
Toen ze klaar was en even weg liep besloot ik de achterkant van een stickervelletje te pakken en daarop te gaan tekenen, waarop zij naar binnen rende, haar tekenboek pakte en ze samen met mij wilde tekenen. Ze bedacht spelletjes en maakte grapjes en ookal spraken we niet dezelfde taal, toch stroomde Jezus liefde door mij heen om haar de liefde en aandacht te geven waar ze haar hele leven zo naar had gehunkerd.
Dankjewel Johan en Brenda, voor deze ongelooflijk mooie ervaring en dankjewel Mirela, voor het waanzinnig mooie meisje dat je bent ❤️Leia mais