Satellitt
Vis på kartet
  • Dag 8

    Yeah yeah yeahhh

    23. februar 2023, Brasil ⋅ 🌧 25 °C

    Wauw, okay, hou je vast, want wat een ongelooflijke dag was dit! Gister hebben we geoefend met voedsel inpakken en vandaag gaan we nog ff lekker door. 500 broodjes beleggen als een malle en hup, de auto's in.
    Aangekomen bij het eerste parkje komen van alle kanten de daklozen al aangelopen. De helft van de groep mag de broodjes en het water uitdelen en de andere helft mag voor de mensen bidden. Ik sta bij het uitdelen van de broodjes en wordt geraakt hoe dankbaar deze mensen hun broodje en flesje water aannemen. Een man die op zijn blote voeten aan komt voor een broodje, geven we een nieuw paar schoenen en de glans op zijn gezicht zal ik nooit meer vergeten.
    Van rechts komt er een man naar me toe met maar één oog, zijn andere oog is wss ooit stuk gegaan en helemaal misvormd terug gegroeit. Hij begint tegen me te praten maar ik versta er natuurlijk helemaal niks van. Brenda legt me uit dat hij verderop een vriend heeft die op krukken loopt en dat hij ons vraagt te wachten zodat hij die vriend kan halen, en zo loopt hij weg.
    Ik kijk hem na en denk bij mezelf, wauw, voor deze man moeten ze bidden! Maar bij dit parkje was dat niet aan mij dus ik ga door met broodjes uitdelen.
    Even later, toen ik helemaal niet meer aan deze man gedacht had, kwam er een man die enorm op hem leek naar me toe (maar deze man had wel twee gezonde ogen) om me te vertellen dat hij de vriend niet kon vinden en dat hij maar een broodje voor hem mee wilde nemen... 😶
    Like whuttt
    Op het moment zelf drong het niet zo direct tot me door maar in de bus onderweg naar de volgende pleintje kwam de realisatie ineens heel intens binnen: het was weldegelijk dezelfde man! 🥹
    Aangekomen bij het volgende parkje is mijn groepje aan de beurt om te bidden. Als eerste mag ik bidden voor een man die me vertelt dat hij zulke droge voeten heeft dat de onderkant van zijn voet opengespleten is en dat hij er niet op kan lopen. Ik leg mijn handen op zijn voet en zie dat zijn ene voet inderdaad aanzienlijk dikker is dab de ander. Ik spreek ertegen en vraag of hij iets wil doen wat hij hiervoor nog niet kon. Het voelt wel iets beter maar het is nog niet helemaal weg. Ik doe het nog eens en dit keer als hij het probeert, zie ik zijn blik veranderen. Hij begint helemaal te stralen en begint met beide voeten op de grond te springen. Hallelujah!
    Terwijl ik voor de voet aan het bidden was komt Kevin achter me staan en zegt als ik net overeind kom, verwonderd: waauw, zag je dat? Zijn ene voet was aanzienlijk dikker en nu zijn ze gewoon gelijk 😶
    Er komt een vrouwtje naar me toe met de vraag of ik wil bidden of God de wereld beter wil maken. Ik keek haar aan like, meid, natuurlijk wil God de wereld beter maken! Wat is dit voor vraag 🙈 Heel het nieuwe testament door roept God ons nadrukkelijk op om uit te stappen en de wereld beter te maken. Dus ik mag haar handen vast pakken en bid of God haar aan wil raken en haar in vuur en vlam wil zetten zodat ZIJ een een verschil mag gaan maken in haar stad en in haar land. Amen!
    Iedereen waarvoor we bidden is ons zo intens dankbaar en geeft ons zoveel liefde. Het is zo mooi om te merken dat wij echt een verschil mogen maken voor deze mensen.
    Als de broodjes voor dat parkje op zijn gaan we lunchen in een simpel zaakje en op het moment dat we willen afrekenen, wordt ons vertelt dat de rekening al betaald is... Iemand die ons daar had zien zitten, was naar binnen gelopen en heeft voor ons de rekening betaalt. Wauw, dat deze mensen, die veel minder hebben dan wij, met dat kleine beetje dat ze hebben ons willen zegenen, is zo mooi om te zien.
    We rijden door naar de laatste stop: de crack verslaafde waar we eerder ook al geweest zijn, om hier onze laatste broodjes uit te delen. Er komt een jongen naar ons toe voor gebed om zijn verslaving te verbreken en Kevin mag voor hem bidden. Kevin spreekt vrijheid over hem uit en de jongen begint te manifesteren. Zijn oogleden beginnen te trillen en Brenda moet hem aan zijn shirt trekken om hem overeind te houden. Wij staan om hen heen en naast mij staat een andere jongen uit het kamp toe te kijken. En ineens vanuit het niets begint deze andere jongen dierlijk te schreeuwen, klapt onmenselijk dubbel en valt op de grond. Ik zak meteen door mijn knieën om vrijheid over hem uit te spreken, zijn ogen draaien weg en zijn hele lichaam trilt. Hij blijft schreeuwen tot wij het met zn alle winnen van deze macht. Zijn ogen draaien terug en hij neemt Jezus aan! Ook de jongen waar het in questie om ging wordt bevrijd en neemt Jezus aan. Wat een bizarre wereld leven we in... Maar toch zo mooi hoe we toch een verschil in deze wereld mogen maken 😇
    Les mer