Kampong Batung

Het eerste hotel dat we geboekt hebben is vrij simpel, maar prima om mee te starten. Het is lekker dicht bij het vliegveld met het idee dat we konden lopen. Dit bleek echter toch 30 min lopen te zijn omdat we om een snelweg heen moesten dus hebben we een Grab taxi genomen voor nog geen 3 euro. We hebben prima geslapen en met Annika haar rug gaat het okay na de lange reis. Na een bakkie koffie en een broodje bestellen we een Grab richting Semenggoh, het Orang Oetan park, op zo’n 3 kwartier rijden. Voordat we onze schoenen aan hebben en naar de lobby zijn gelopen staat de taxi al op ons te wachten, het werkt geweldig! Tijdens de weg er naar toe begint het steeds meer op jungle te lijken en we genieten enorm van het uitzicht. Bij het park moeten we een formulier invullen dat alles volledig op eigen risico is, wordt je aangevallen door apen en pakken ze je spullen af, eigen schuld dikke bult. Als we naar binnen gaan voelt het letterlijk alsof we de vlindertuin in Blijdorp binnen stappen, we zien dan ook snel grote vlinders voorbij komen en schrikken ons een hoedje als we per ongeluk 2 grote vleermuizen wakker maken die in een uitkijk hutje hingen te slapen. Over een uurtje is het tijd om de apen te voeren en meestal komen ze dan wel even kijken. Er wonen zo’n 20 orang oetans in dit gebied en het is werkelijk gigantisch. Het voelt echt alsof we te gast zijn in hun leefgebied. We zien er in totaal 5 en kunnen mooie foto’s maken!

Om terug te gaan pakken we een gratis bus en Annika en Lynn zitten bij een Nederlands stelletje. Het meisje kan de rijvaardigheid van de chauffeur niet echt waarderen en Lynn vist net op tijd een plastic zakje uit onze rugtas dat het meisje bijna zonder morsen vol spuugt. Gelukkig zijn we precies op dat moment bij de halte van het vliegveld en ze stappen snel uit met zakje en al.

’s avonds gaan we op zoek naar wat te eten en belanden we op een terrasje tussen de locals. Als we iets willen bestellen schuift de vrouw achter de balie vakkundig haar man naar voren omdat ze bang is om tegen ons te praten. Ook de zoon die in de zaak werkt vind ons enorm spannend en komt verlegen zeggen hoeveel we moeten betalen, of beter gezegd hoe weinig. We bestellen 3 cola, Lynn heeft noodles, ik Nasi Goreng en Annika rijst met kip en soep en we moeten € 4,89 afrekenen. Kijk, zo blijven we wel binnen het budget!Weiterlesen