No tikitiki for me :(

Vandaag was het eindelijk tijd voor de hele reden om naar dat spinnenhol af te reizen: whalesharks spotten! Er is elders in de Filipijnen een gekende plaats waar het zeker is dat je ze kan zien, maar daar worden ze gevoederd en wordt de baai met netten afgesloten. Bij Pintuyan worden er ook regelmatig gespot, maar dan in hun natuurlijke habitat. Ik had op voorhand reeds gemaild met de lokale pastoor en hij antwoordde dat er zeer recent nog gezien waren en vroeg god om een veilige reis.

Ik ging met een habbalhabbal eerst naar een vissersdorpje en kreeg daar een gids, een vaarman en drie spotters toegewezen. 2300 php kostte het, maar ik had het ervoor over. We hebben drie uur rond gedobberd, waarbij de spotters dan heel de tijd afwisselend in de verte tuurden, en hun hoofd met duikmasker over de rand van hun minibootje onder water staken. Grappig zicht, jammer genoeg zonder resultaat. En het waren drie warme uren in de blakende zon geweest! Ik mocht ter afsluiting nog wel even aan een mooie rif wat snorkelen, maar natuurlijk bleef het ontzettend jammer en moest ik mijn best doen om niet té teleurgesteld te zijn. Maar ach, toch liever zo dan dat ik het alternatief was gaan steunen.

Ik werd terug naar het centrum gebracht, pakte al m'n spullen en zette me aan de snelweg wachtende op de bus. Niemand kon mij zeggen wanneer die zou komen, maar na een uur (waarin ik me voor een hoop toeschouwers achter m'n handdoek terug in droog goed stak) kon ik me op de bus naar Tacloban placeren. Het duurde niet lang voor ik in slaap viel.Meer informatie