Sicilia 💨⛵ Griekenland

Een grove 270 nautische mijlen liggen er voor ons. Volgens de voorspellingen wordt het een heerlijke overtocht van 2 dagen en zo'n 5 uur met een stabiele halve en ruime wind. Tussen Sicilië en Griekenland ligt eerst nog een hoog druk gebied, oftewel een grote plek van windstilte. Als onze gemaakte route klopt varen we precies met het draaien van de wind rondom het hoge druk gebied mee waardoor we constant wind zullen houden. Dat zou lekker zijn! Het enige waar we rekening mee moeten houden is dat er vanaf de Adriatische Zee onweer richting Griekenland en dan met de name de Ionische Eilanden lijkt te komen rondom het moment dat wij daar, tussen Lefkas en Kefalonia in, zullen aankomen.

We besluiten om een punt te nemen tussen beide eilanden is als uitgangspunt en kort van te voren te beslissen waar we precies gaan eindigen. We beginnen al meteen goed met een pod dolfijnen als we net de baai uitvaren en de wind die er meteen al is. De eerste paar uur ben ik bezig met maken van een nieuwe vislijn. Ik wil een dikkere lijn gebruiken en elastiek zodat we het schokken kunnen opvangen en een grote vis via de lier kunnen binnenhalen. Daarnaast gooi ik ook nog een simpele handlijn uit.

De eerste dag is een heerlijke zeiltocht. De wind is stabiel en de zee is rustig dus we lunchen decadent met spaghetti vongole 🤤 s Avonds zetten we Starlink aan, die we op ocean modus hebben gezet zodat we tegen een kleine vergoeding ook meer dan 12 nm buiten de kust internet hebben, om het nieuwste weerbericht binnen te halen en de route daarop aan te passen. Vlak voordat ik naar bed ga besluit er nog een tanker van 250m om op minder dan 0,2 nm voor ons langs te kruizen... Bart heeft m op de marifoon opgeroepen om te vragen wat hij van plan is en we krijgen als reactie dat alles komt goed. Dat komt het ook, maar dit was wel heel onnodig dichtbij.

De nacht is zo rustig dat we tijdens onze wachten ook buiten korte dutjes kunnen doen. We houden wind en de golven zijn minimaal, heerlijk zeilen en slapen. Ergens midden in de nacht vind ik een vliegende vis, binnen! De felblauwe kleur is wel prachtig! Die is door het openstaande raam naar binnen gevlogen, niet op mij(n bed) gelukkig! De volgende ochtend hang ik de vislijnen weer uit. Ik besluit op de handlijn een rood inkvistje te proberen dit keer. Ook deze dag verloopt weer super soepel. We lezen, luisteren naar podcasts en luisterboeken en staren naar het allesomvattende blauw om ons heen en de vislijnen waar nog steeds niets aan hangt...

Dan horen we opeens een tik. Bart heeft meteen door dat het de handlijn is. Hij voelt eraan "we hebben beet en het is een grote!!". Ik begin de kuip op te ruimen, Bart trekt de vis langzaam naar binnen en ik pak de haak. Pas op het laatste moment als de vis bijna tegen de spiegel van de boot hangt, zien we wat het is. Het is tonijn en een flinke! Een geelvin tonijn zelfs denken we. Met de haak in de kieuw takelen we de tonijn omhoog. Wat een beest! We zijn als een kind zo blij.

Snel maken we de tonijn dood en vervolgens begin ik met te fileren. Wat komt er veel vlees vanaf🫣 Gelukkig hebben we bevriende boten in Griekenland dus kunnen we de tonijn delen. Maar vanavond genieten we van tonijn steaks, wat zijn die lekker. Omdat de wind wat toeneemt zetten we een rifje in het grootzeil waardoor we opnieuw een heerlijk rustige nacht hebben waarin we allebei goed kunnen slapen en fit aan dag drie beginnen. De dag begint bewolkt dus de motor moet heel even aan om met name de startaccu op te laden, maar kan al snel weer uit.

Opnieuw bestaat de dag uit lezen, luisteren, kletsen en kokkerellen: sushi als lunch dit keer. We weten ondertussen dat we waarschijnlijk het onweer gaat ontlopen maar dat het voor de zekerheid wel lekker is als we voor 18u, lokale Griekse tijd, in elk geval aan de rand van de eilanden zijn. Dat blijkt geen probleem te zijn want met een snelheid van tussen de 6 en 8 knopen spuiten we naar de Griekse eilanden.
We proberen de onweerswolken te onderscheiden, maar we hebben geen idee en dat vinden we prima. Pas op het allerlaatste stukje zetten we Perky nog even aan om voor het donker een ankerplekje te vinden. Als iemand van te voren had verteld dat onze overtocht zo soepel zou verlopen, hadden we het niet geloofd. Wat een fantastisch weergaatje hebben we gekozen!Read more