Reset search
The traveling biologistsThe traveling biologists
Satellite

The traveling biologists

Joined October 2018Living in: Halle, Belgium
  • The traveling biologistsZuid-Oost Azië
    Day86

    Kota Kinabalu - dag 2

    Yesterday in Malaysia ⋅ ⛅ 30 °C

    Vandaag was het ontspannen geblazen. Beetje op het strand liggen. Beetje zwemmen.

    We aten op ons gemakje het ontbijt en kochten dan wat eten om mee te nemen naar het strand. We wandelden richting de steiger waar vele bootjes vertrokken naar de eilandjes voor de kust van KK.

    We hadden gelezen dat Sapi het mooiste was, maar dat het over de koppen lopen was. We zijn dan maar naar Gaya, het grootste eiland gegaan. Met de speedboot naar het eiland, het was soms wat ruw. Maar eens aangekomen, waren er nog niet veel mensen en waren we in onze nopjes. We dumpten onze rugzak en begonnen direct te snorkelen. We zagen vele visjes op het zand. Tussen de rotsen zaten er ook. Er waren er met felle kleuren, andere die goed gecamoufleerd waren op de zandbodem. Steven zag een kleine rog met blauwe stippen. We voelden bij het snorkelen ook soms een steek. Tat kreeg meer last en we gingen aan land. Ze had enkele rode plekken om haar zij en benen. Blijkbaar hadden we langs kleine kwalletjes gezwommen. We hadden deze zelfs niet eens opgemerkt dus waren ze minuscuul. En dat was niet het enige wat Tat lastig viel. Zo werd ze enkele keren gebeten door territoriale vissen die hun nest verdedigden. Ze stond gewoon te dichtbij! 😄

    Na anderhalfuur snorkelen hadden we uiteraard honger gekregen. Tijd voor lunch! We hadden wat broodjes gekocht en een heleboel fruit. Op het strand zagen we enkele makaken uit de jungle komen. Ze waren gelukkig niet geïnteresseerd in ons eten. We zagen onder meer vier grote monitor lizards (varanen). We hadden op weg naar de steiger al twee varanen zien zwemmen in zee. Deze kwamen we liever niet tegen tijdens het snorkelen.

    Tijd voor ronde twee. Terug het water in en we spotten nemo! Deze clownvis is wellicht de meest bekende vis. We zagen ook enkele hornbills vliegen toen we eens met het hoofd boven water zaten. Net zoals donkergrijze reigers. Deze hadden we nog niet gezien. We besloten om nog een ander deel te verkennen. Dit was vlak naast ons stukje strand, maar het had veel stenen. Hierdoor hadden we het wat vermeden. Maar we zijn heel blij dat we dit stuk ook verkend hebben. In dit stuk, zagen we wat verschillende soorten koraal. Ook enkele nieuwe vissen en zeekomkommers. Die laatste zijn zo grappig. Grijze worstjes die op de zeebodem liggen. 😄 Maar we zagen ook zee-egels met hele lange stekels. Daar bleven we beter van weg. Uiteindelijk was de pret gedaan en moesten we met het bootje terug naar het vaste land.

    Van al dat zwemmen hadden we honger gekregen en gelukkig voor ons waren er vele shopjes aan de stijger. We aten een potje met drie bolletjes ijs, mmm ^^ in onze kamer aten we nog de rest van onze Ramboetans. Dit is een soort fruit dat zoals lychee smaakt.

    Als avondmaal gingen we bij een Italiaan eten die onze gids had aangeraden. De pizza's waren heerlijk. Thuis aten we nog mangistan, the Queen of fruits. Zeer toepasselijke naam eigenlijk, want we vinden dit echt overheerlijk!    Read more

    See translation
    Map
    • Explore, what other travelers do in:
  • The traveling biologistsZuid-Oost Azië
    Day85

    Kota Kinabalu

    January 17 in Malaysia ⋅ ⛅ 26 °C

    Deze ochtend of liever deze nacht was het pikken. We stonden om 3u op en maakten ons klaar om naar de luchthaven te vertrekken. Het leek wel alsof de eerste op de luchthaven waren. De paspoortcontrole was zelfs nog niet open. Maar uiteindelijk verliep alles vlot. Onze vlucht was van Kuching naar Kota Kinabalu. De hoofdstad van Sarawak naar de hoofdstad van Sabah. Nog steeds Maleisisch Borneo dus, maar een andere staat.

    Eenmaal toegekomen namen we de shuttle bus naar het centrum. Deze stopte op 5 min van onze hostel. Maar toen we toekwamen, konden we niet binnen en zat er niemand aan de receptie. We probeerden de deurbel, maar zonder succes. We probeerden ze op te bellen met de gsm, maar ook geen succes. Daar stonden we dan met onze grote rugzakken. Uiteindelijk besloten we naar de toeristische dienst te gaan. Deze was niet ver en om 9u was er een gratis stadswandeling. We konden onze zakken hier achter laten tijdens de wandeling, oef! De wandeling was heel leuk. Onze gids was een gepensioneerde vrijwilliger van 68 jaar. Je zou het hem niet gegeven hebben, hij was echt nog energiek. Hij was geboren in India, maar hier opgegroeid. Het gebouw waar de toeristische dienst inzat was al een eerste bezienswaardigheid. Dit was een van de enigste gebouwen dat de bombardementen in de 2e wereldoorlog had overleefd. Daarna gingen we naar een plek waar allemaal pilaren stonden. Deze waren een overblijfsel van een kerk die was afgebrand. Elke pilaar had twee kunstwerken. Een zelfportret van de kunstenaar en een portret van een belangrijke persoon in Maleisië. Op de zijden stond er uitleg over de personen. Het was een mooie combinatie van verschillende stijlen en een uniek concept. Hierna klommen we naar boven voor een uitkijkpunt te hebben. Vroeger was deze stad helemaal niet zo groot. Door de berg langs het binnenland was het moeilijk om uit te breiden, dus besloten ze om land terug te winnen van de zee. De hele luchthaven was zelfs vroeger zee. Een volgende punt was de Atkinson clock tower. Deze was gebouwd door de moeder van een belangrijke jongeman voor zijn leven te eren. Hij overleed op 28 jarige leeftijd aan malaria. Ondertussen waren we ook al wat restaurantjes en shops tegen gekomen. De gids zei steeds: dit is waar de echte locals komen. We zagen nog een monument voor de eerste en tweede wereldoorlog, toen kwamen we uit aan de zee. Hier zagen we de verschillende eilanden die voor de kust liggen. Iets verder was er een lokale overdekte markt met groenten en fruit. Hier kregen we meer uitleg over de locale vruchten. De gids vertelde ook dat deze markt 's avonds sluit, maar dan blijven ze iets verder door verkopen. Een laatste stop was aan een souvenirwinkel. Hier konden we alleen maar rondkijken, want onze rugzakken zitten vol 😜

    We haalden onze zakken op en dropten deze in onze hostel. Toen was het tijd voor eten! De gids had een burgerzaak aangeraden. Damn good burgers! Eerst leek het nog toe, maar uiteindelijk bleken we gewoon de eerste klanten. De burgers waren lekker, maar helaas er waren nog geen frietjes! Dus bestelde Steven een tweede hamburger 😁 maar Tat had een ijsjeszaak wat verder gezien, dus dit werd ook een stop. De shop ernaast verkocht vers geperste sapjes, daar konden we ook niet aan weerstaan. Wat kunnen we zeggen, wij zijn echte food lovers 🍔🍦🥤❤

    In de namiddag gingen we naar het "wetland centre". Dit was een stuk mangrovebos net buiten de stad. We konden verschillende krabbensoorten spotten, maar ook verschillende vogelsoorten. Zo zagen we purperreigers en ook een ijsvogel! We zagen ook een monitor hagedis.

    'S avonds gingen we een hapje eten aan het water. Hier was namelijk een avondmarkt met al de zeewezens die ze gevangen hadden die dag. We aten een lekkere vis met rijst en groenten en Gamba's. Op weg naar huis kochten we nog een pomelo voor morgen en "queen fruit" als dessert. Dit laatste heet mangistan in het Nederlands. Het was de eerste keer dat we dit aten, maar het was super lekker!    Read more

    See translation
    Map
  • The traveling biologistsZuid-Oost Azië
    Day84

    Kuching - dag 5

    January 16 in Malaysia ⋅ ⛅ 32 °C

    Vandaag deden we het ook rustig aan. We vertrokken deze ochtend met de grab naar het Sarawak Cultural Village. Dit is een levend museum waar je alle culturen van de verschillende stammen in Sarawak, Borneo kan bekijken. Zo hebben ze hier hun ‘longhouses’ nagebouwd. Longhouses zijn huizen die op palen staan. Ze zijn volledig gemaakt uit natuurlijke materialen uit hun omgeving. Ze verschillen qua grootte en qua materiaal. Sommige zijn gemaakt voor lange duur en zijn dus groot en stevig. Andere voor een korte periode en zijn klein en snel afbreekbaar. We bezochten elk longhouse. Je kon deze telkens ook vanbinnen bekijken. Hier waren dan mensen in traditionele kledij die souvenirs maakten, als ook een typisch hapje van hun stam. Dit hapje was meestal een rijstcakeje, telkens met een variatie erin verwerkt. Wij konden het natuurlijk niet laten om enkele te proeven. 😄

    Tussen de huisjes door pikten we ook een show mee van traditionele dansen met bijhorende kostuums. Dit was heel leuk. We genoten van de show en op het laatste mochten we het podium op om zelf mee te doen. Gelukkig waren de danspassen niet te moeilijk.

    Bij de Penan stam, die jagen met een blaaspijp in de jungle, probeerden we de jachttechniek zelf eens uit op een kip. Geen zorgen! Het was een afbeelding van een kip. Tatjana had niet genoeg lucht in de longen om de kip te raken. Steven bracht het er beter vanaf.

    We lunchten in het restootje in het ‘museum’. Hier proefden we van enkele lokale lekkernijen. Na het museum bezoek bezochten we het strand aan de overzijde. Het was ondertussen wel bewolkt geworden en aan de horizon begonnen donkere wolken te vormen. Ook was het rode vlag, dus zwemmen zat er niet in. Een wandelingetje dan maar langs de waterlijn. Steven deed deze keer eens lomp. Hij schoof van een steen met zijn teen los op een schelp met als gevolg een snee in zijn teen. Achja, ongelukjes van lompigheid gebeuren nu eenmaal als je een Pint bent. 😁

    We zaten net op tijd in de shuttlebus terug. Er was een dikke regenbui losgebarsten.

    Toen we ons klaarmaakten om te gaan eten, raakten we aan de praat met het Portugees koppel achter de receptie. We hadden al een paar keer met hun gepraat en ze stelden voor om te samen te gaan eten. We aten onze laatste Sarawak Laksa in goed gezelschap. Daarna kwamen we nog een lokale fruitmarkt tegen waar ze Durian verkochten! Dit is het heel bekend stinkend fruit van Azië. We wouden dit al langer proberen en nu was onze kans! De geur was inderdaad niet fijn, maar ook niet zo erg als verwacht. De smaak was wel lekker en de textuur wat romig. Alles bij elkaar nog een goeie ervaring. We kochten nog een pintje en dronken deze op in onze hostel. We bleven nog wat hangen met de Portugezen en er kwam nog een andere gast bij. Het werd een hele gezellige avond.

    Nu is het klaarmaken om naar de andere kant van Borneo te gaan, namelijk Sabah. Het zal een kort nachtje worden want onze vlucht is al om 6u.    Read more

    See translation
    2 comments
    22
    Map
  • The traveling biologistsZuid-Oost Azië
    Day83

    Kuching - dag 4

    January 15 in Malaysia ⋅ ⛅ 26 °C

    Terug in de bewoonde wereld was het tijd om wat uit te slapen. Toch waren we weer vroeg wakker. In de voormiddag planden we nog wat dingen voor de komende dagen.

    'S middags maakte we zelf Laksa noedelsoep. Wel uit een pakje 😜 deze bleven nog over van onze inkopen voor het nationale park. We hadden er ook een blikje garnalen sambal en kip in currysaus bij. Het was wel een lekkere zelfgemaakte maaltijd.

    Deze namiddag hadden we eindelijk tijd om de orchideeëntuin te bezoeken. We gingen er te voet heen, maar wat was het warm! Echt afzien.. Toen we toekwamen zagen we een pijltje met cooling house. Direct daarheen! Het was een serre vol met orchideeën en er stonden grote blazers om het koel te houden. Koel was relatief, want al gauw hadden we daar ook warm. De rest van de tuin deden we vrij snel omdat het zo warm was. Er stonden niet super veel bloemen in bloei, maar het was wel een mooie tuin. Het was de moeite om te doen, zeker omdat het gratis was.

    De rest van de namiddag liepen we wat op het gemakje rond. We gingen een koude koffie en thee drinken in een leuke koffiebar. Daarna was Tat wat afgeleid omdat ze een kat tegen kwam. Ooh ja "Kuching" betekent "kat" in het Maleisisch 😁

    We gingen ook een cocktail drinken in een gezellig binnentuin. We aten er zoete frietjes met lookmayonaise bij, mjammie!

    'S avond wouden we bij een vegan burgerbar gaan eten, maar blijkbaar was deze permanent gesloten. We besloten dan maar naar de promenade aan de rivier te gaan. Hier gingen we bij een stalletje zitten dat bekend was voor zijn zeevruchten🦀 We bestelden een schotel voor ons twee en genoten met volle teugen!    Read more

    See translation
    212
    Map
  • The traveling biologistsZuid-Oost Azië
    Day82

    Bako National Park - dag 4

    January 14 in Malaysia ⋅ 🌧 27 °C

    Vroeg opstaan! Beestjes spotten!

    Ook vandaag stonden we vroeg op om beestjes te spotten. Het weer zat mee vandaag. Wat zonneschijn is altijd meegenomen want dieren hier hebben het graag. Eerst vertrokken we naar de plek waar gisterenavond de schorpioen zat. Hij stak nu half uit zijn holletje met de klauwen zichtbaar. Hierna was de adder aan de beurt om nog eens te fotograferen. Deze keer in alle rust. Steven dus tevreden. 😉 we gingen terug naar de plek waar we de silver leaf monkeys hadden gezien in de hoop dit weer te doen, maar in plazts daarvan stak een probiscis over. Met twee indrukwekkende sprongen, was hij het padje zo over. De kracht van deze dieren zie je zo wel duidelijk. Als ze in een boom zitten te eten, strooit die ‘bierbuik’ wel zand in de ogen. We zagen nog enkele anderen in de bomen schuilen. We hadden ze blijkbaar verrast en gestoord! Waarvoor we ons geëxcuseerd hebben. We zijn tenslotte goed opgevoed. 😜

    Tijd om verder te gaan en bij het passeren zeggen we dag aan meneer varken dat op zijn gewoonlijk plekje wat zit wroeten. Toen spotten we de silver leafs. Vrij hoog in de bomen maar met de verrekijker hadden we nog een goed zicht. Om een stijve nek te vermijden, bleven we niet te lang kijken. Op naar de mangrove om te zien of hier niets zat. Enkele nieuwe vogelsoorten, de krabbetjes en de makaken waren hier aanwezig. Al veel gespot deze ochtend dus.

    Een verrassing van formaat! Op onze terugweg naar onze lodge, kwamen we de silver leafs tegen op het strand. De hele troep was het strand op gegaan om aangespoelde zaden en andere dingen te eten. Op amper een meter van ons konden we ze supergoed bekijken en dit voor 10-15 min. Ze leken zich niet te storen aan onze aanwezigheid. Hemels om zo de dag te beginnen!

    Na het ontbijt, maakten we ons klaar voor een laatste wandeling. Dit was een loop doorheen alle verschillende vegetatietypes. Om te beginnen kregen we een stevige regenbui op onze kop. Dat is wat minder! Maar ja, regenseizoen weetjewel. De paden waren omgevormd tot beekjes. Het duurde dus niet lang voor onze voeten kletsnat waren. Glijpartijen gebeurden dus om de haverklap met gladde boomwortels, modder en blijkbaar glijmiddel overal op het pad. 😂

    Tat had ook nog extra pech, zo verloor ze haar activity tracker. Jammer. Maar om haar te troosten toonden de probiscis monkeys zich nog een laatste maal voor we het bootje terug namen. Het was een rustig bootritje en het bootje surfte precies op de golven met momenten. We namen afscheid van het prachtige park dat Bako national park is.

    Een taxi naar kuching werd gedeeld met nog twee andere reizigers. Aangekomen in het hotel, stond er wat fruit en water voor ons klaar met een ‘welcome back’ van de uitbaters. Een leuke attentie dat geapprecieerd wordt. Dan was het tijd voor een warme douche. Of toch enkel voor Steven want die van Tat was koud. De schakelaar voor warm water stond blijkbaar af, toen ze haar douche nam. 😜

    Met nog inkopen die we niet hadden kunnen meenemen naar Bako, maakten we ons avondmaal. Wat noedels met tomaat-ricotta saus. Ideaal want we hadden geen zin meer om buiten te komen. De voetjes hebben wat rust nodig.    Read more

    See translation
    2 comments
    222
    Map
  • The traveling biologistsZuid-Oost Azië
    Day81

    Bako National Park - dag 3

    January 13 in Malaysia ⋅ 🌧 26 °C

    Deze ochtend was het aan het regenen, wat natuurlijk wel te verwachten is tijdens het regenseizoen. Onze ochtendwandeling leverde niet veel op. De beestjes hebben de regen ook niet zo graag. We gingen eerst naar een uitkijkpunt. Hier hadden we een zicht over het hoofdkwartier. Dit was wel interessant om te zien.

    Voor de middag besloten we nog een kleine wandeling te doen in de buurt van het hoofdkwartier. We waren bijna aan het cafetaria toen we ineens aapjes in de bomen zagen. Waren het makaken? Nee het waren silver leaf aapjes! Deze zochten we al een tijdje. Ondanks de regen bleven ze rustig in de boom zitten. Maar Steven zijn fototoestel had de regen wat minder graag, net zoals onze verrekijker. Maar uiteindelijk konden we ze toch goed bekijken. Het waren hele mooie aapjes.

    Na ons middagmaal liepen we terug naar onze lodge en zagen we verschillende mensen naar een boom kijken. Eerst zagen we niets maar toen wees iemand en wauw wat was dat. Het bleek een flying lemur te zijn. Dit lijkt een beetje op een vliegende eekhoorn, maar dit dier was vrij groot. En ze had een babytje. We vonden het echt zalig om zo'n dieren op een paar meter van onze slaapplaats te spotten. Er liep ook een wild zwijn rond met haar biggetjes, super schattig!

    In de namiddag wandelden we naar een strandje. Dit hadden we voor ons alleen. We liepen wat tussen de rotsen en plotseling spotten we een reuzevlinder! Eigenlijk bleek het een reuzemot te zijn. Echt enorm was ze en met een mooi patroon op de vleugels. Op de terugtocht zagen we nog een troep proboscis aapjes. Hier zat ook een mama met een baby bij! We konden ze echt lange tijd bewonderen en veel foto's nemen.

    'S avonds deden we nog een begeleide avondwandeling. Deze was vrij populair, want we waren met 10 toeristen en 2 gidsen in totaal. We zagen een soort adder, een schorpioen, meerdere kikkers, een iguana, wandelende takken, meervallen en drie vogelsoorten. Waaronder een mooie ijsvogel, het was de eerste keer dat we deze 's nachts zagen. Deze soort hadden we ook gewoon nog niet gezien. Op het einde zeiden de gidsen dat er nog vuurvliegjes aan de boot terminal zaten. Die zijn we nog met twee gaan bekijken. Het was echt wel een leuk zicht. De bomen lichte op alsof er kerstlichtjes inzaten. Een fijne afsluiter.    Read more

    See translation
    2
    Map
  • The traveling biologistsZuid-Oost Azië
    Day80

    Bako National Park - dag 2

    January 12 in Malaysia ⋅ ⛅ 27 °C

    Vandaag stond ons een grote wandeling voor de boeg, maar we hadden er zin in. Onze nacht was goed verlopen, zonder ongewenste gasten.

    Het eerste deel van de wandeling was hetzelfde als deze van gisteren. Maar op een bepaald moment splitste de weg in twee en dit keer volgden we het rechter pad. De weg was in het begin ok, maar al snel veranderde ze in een beek. We hadden het deze nacht hard horen regenen en nu zagen we het resultaat. Het pad werd eigenlijk steeds slechter om slechter en het was moeilijk om onze voeten droog te houden. Na een tijdje ging het landschap over van bos naar een soort heide. We dachten dat het pad hier beter ging zijn, maar dat was niet het geval. Vaak zonken we weg in een kleiachtige substantie. We schoven ook ontelbare keren uit over boomwortels. Maar genoeg geklaagd, de omgeving was mooi en ongelofelijk rustig. We kwamen geen andere mensen tegen op onze heenweg. We hoorden enkel vogels en apen in de verte. Na ongeveer drie uur wandelen, waren we op onze bestemming. En net op tijd want we waren bekaf. Gelukkig werden we beloond met een meesterlijk zicht op de oceaan. Langs de ene kant zagen we een berg in de verte. Dit was een ander nationaal park dat net zoals het onze als een punt uitstak in zee. Langs de andere kant zagen we nog een tweede uitsteeksel van Bako national park. En voor ons zagen een soort van eilandje, dat momenteel door het laag tij nog verbonden was met het land, maar dat tijdens hoog tij volledig geïsoleerd zou zijn. Het was rotsachtig met wat palmbomen en struiken op. Een echt onbewoond eilandje, of toch onbewoond door de mens 😉

    Onze lunch aten we op met het prachtige uitzicht voor ons. De koele zeebries en het eten gaf ons nieuwe energie. Tijd voor de terugtocht!

    Deze was nog steeds even nat en als snel hadden we de hoop op nog een beetje droge schoenen opgegeven. We liepen gewoon door het water, want dit was meestal de makkelijkste weg. Op een moment schoof Tat toch nog uit en viel haar zonnebril in een put die gevuld was met water. Snel grijpen zodat hij niet op de bodem verdwijnt. Het water was niet verfrissend zoals gedacht, maar volledig opgewarmd door de zon. In het bosgedeelte gleed Tat nog een keer uit op een boomwortel. Ze viel met haar scheenbeen op een andere wortel en het was toch wel even slikken van de pijn. Blauwe plek nummer ... erbij.

    Toen we terugkwamen aan het hoofdkwartier bleek er weer een proboscis aap in een nabije boom te zitten. Hij had vele toeschouwers en wij konden het toch ook niet laten. Het blijven ten slotte fantastische beesten.

    Na een verfrissende douche installeerden we ons op ons terrasje. Steven spotte direct twee eekhoorns. Niet veel later zagen we een makaak op een ongevallen boom in de buurt. Er bleken er ook in de boom ernaast te zitten. Uiteindelijk ging het om een hele familie en zagen we ook twee kleinere aapjes. Het was echt super om deze gewoon op enkele meters van onze slaapplaats te zien.

    'S avonds gingen we aan het cafetaria zitten in de hoop om nog wat andere aapjes te spotten. Maar in plaats daarvan raakten we aan de praat met een andere gast. Deze meneer was echt al overal geweest en we luisterden een hele tijd naar zijn reisverhalen en tips.

    Als avondeten genoten we van lokale noedels en daarna was het tijd om naar ons bedje te gaan.    Read more

    See translation
    1
    Map
  • The traveling biologistsZuid-Oost Azië
    Day79

    Bako National Park

    January 11 in Malaysia ⋅ 🌧 30 °C

    De tocht naar het park was vrij avontuurlijk. Het eerste deel was gewoon met de auto naar de kust rijden. Dit was standaard, maar daarna moesten we de boot nemen naar het park. Aan de boot terminal stonden allemaal waarschuwingen. Niet zwemmen in de rivieren en zee, krokodillen gespot! Toen we op de boot stapten vermeldden ze dit nog een keer. Kort nadat we vertrokken waren zagen we verschillende soorten ijsvogels. We waren direct blij, want dit zijn een van onze favoriete vogels. Ze hebben altijd mooie felle kleuren. Maar de rest van de bootrit was vrij wild. Dit kwam omdat de zee heel ruig is tijdens het regenseizoen. We zaten precies op een attractie en Tat hield zich toch maar stevig vast. Toen we toekwamen aan het park bleek het laagtij te zijn, waardoor de boot niet kon aanmeren. Schoenen uit en broek omhoog klonk het en zo klommen we uit de boot en in het water. Het was gelukkig niet diep. We liepen het strand verder af tot aan het hoofdkwartier. De locatie van het park was echt wel prachtig.

    Nadat we onze spullen hadden afgezet, beginnen we aan onze eerste wandeling. We waren nog geen 5 minuten weg of we spotten ons eerste dier al. Er zat een makaak op een van de gebouwen rond het hoofdkwartier. Ze hadden ons al gewaarschuwd voor deze apen en overal hingen borden met waarschuwingen voor deze kleine dieven.🙊 Ze zijn namelijk heel sluw en een van hun favoriete bezigheden is toeristen bestelen, vooral als het over eten gaat. Maar deze lag lekker te luieren. Iets verder spotten we "bearded pigs" zoals de naam het al zegt zijn dit wilde zwijnen met een baard. Tijdens de rest van onze trek konden we nog twee slangen spotten en enkele hagedissen. Verder zagen we ook leuke vegetatie toen we van het ene vegetatietype in het andere overgingen. Heel leuk om zoveel diversiteit op 'korte' afstand te zien. De bekerplanten langs ons wandelpad in het moerassig gedeelte blijven we interessant vinden. Wat zagen we nog? Bliksemsnelle krabben aan het einde van ons eerste trail dat was uitgemond op het mooiste stukje strand van Bako national park. Toen aten we lunch in de schaduw en ondervonden we zelf dat de makaakjes hier inderdaad graag toeristen van hun lunch bestelen. Gelukkig slaagde ze niet in haar opzet. De terugweg verliep sneller maar was dodelijk in de hete middagzon. We lasten geregeld een pauze in.

    Tijd om in te checken in onze forest lodge. Heel ruime kamer met eigen badkamer en een frigo. Ideaal voor ons. Na een frisse douche en wat rust, vertrokken we voor wandeling nummer 2. Deze was speciaal om proboscis monkeys te spotten. Deze aapjes staan gekend vanwege hun grote neus. Ze worden veel langs dit pad gezien. We wandelden het pad af en kwamen uit in mangrove gebied. Dit hadden we nog niet gezien op onze reis. Hier zagen we ook vele krabben en heremietkreeften. Op de terugweg spotten we ook geen aapjes. Tot er plots bomen met veel lawaai heen en weer zwaaiden. De apen sprongen van tak naar tak. En niet veel verder van waar wij stonden begonnen ze vruchten te eten. Af en toe konden we een exemplaar goed bekijken. Maar die vervelende muggen begonnen ons te veel te steken en de observatie werd gestaakt. Toen we terug aan het hoofdkwartier kwamen waren enkele mensen in een boom aan het kijken. Hier zat nog een proboscis monkey. Een mannetje dat niet schuw was van wat toeschouwers. We staarden even mee en keerden terug naar onze lodge voor douche nummer twee en een welverdiend avondeten in de cafetaria. Slopwel!    Read more

    See translation
    25
    Map
  • The traveling biologistsZuid-Oost Azië
    Day78

    Kuching - dag 3

    January 10 in Malaysia ⋅ ⛅ 27 °C

    Ons bedje in onze hostel deed ons goed deze nacht. Geen nachtelijke bezoekers en lekker uitslapen. We waren van plan om naar de orchideeën tuin te gaan vandaag, maar onze plannen verliepen wat anders. Nadat we terug inkopen hadden gedaan voor ons verblijf in het volgende park, gingen we naar de toeristische dienst. Dit deden we omdat we ons verblijf in Bako national park ten laatste vandaag moest betaald worden. Nadat onze pogingen om online te betalen mislukt waren, moesten we dus cash gaan betalen in het kantoor. We dachten dat dit bij de toeristische dienst was, maar uiteindelijk bleek het in een ander park te zijn. Dit park was nog eens een ritje van 25 minuten met de grab. Dus na onze lunch gingen we hier heen. Bij het kantoor zelf moesten we nog wachten tot een andere klant geholpen was. Dit leek uren te duren.. uiteindelijk was het aan ons en konden we onze reservering behouden door te betalen. Bleek wel dat we geen keuken hadden, maar dat er een soort cafetaria ter plekke is. Nu hadden we wel wat teveel inkopen gedaan, maar noodles blijven lange tijd goed.

    In het park zelf wandelden we nog wat rond, maar er waren werken aan de gang dus een deel van het park was ontoegankelijk. Het park stond vooral bekend bij joggers en deze zagen we dan ook voldoende. We zagen ook enkele hagedissen, maar dat was het dan ook.

    Toen we terug in de stad waren gingen we iets drinken aan het water, gevolgd door avondeten bij een stalletje langs het water.    Read more

    See translation
    4 comments
    5
    Map
  • The traveling biologistsZuid-Oost Azië
    Day77

    Kubah National Park - dag 3

    January 9 in Malaysia ⋅ ⛅ 25 °C

    Het was een bewogen nacht. Toen Tat terugkwam van een nachtelijke toiletbezoek zag ze een muis op haar bed. Ze was zo geschrokken dat ze enkel kon schreeuwen "Een muis!" Steven lag in het bed ernaast en werd half wakker. Tat schreeuwde nog eens "Een muis op mijn bed!" Steven klopte op het bed, maar het beestje had wat meer nodig om weggejaagd te worden. Het rende achter onze grote rugzak en dan van de ene kant van de kamer naar de andere kant. Uiteindelijk waren we allebei klaar wakker en kropen we met een niet zo gerust hart terug in bed. De slaap won uiteindelijk wel en er waren geen verdere voorvallen.

    Voor onze laatste dag in het park deden we een laatste wandeling. Deze was naar een viewpoint, wat betekende bergje omhoog. Het eerste deel van de wandeling was afzien en Tat kreeg al flashbacks aan een verschrikkelijk bergbeklimming in Tanzania. Na veel binnensmonds gevloek was het eerste steile deel voorbij. Natuurlijk was het nog steeds bergop, maar meer gestaag. De viewpoint gaf een super uitzicht over de vallei onder ons. We zagen een berg in de verte en een grote rivier die zich opsplitste in verschillende zijrivieren. We zagen ook veel groen, dit maakte ons blij 😊

    Na de wandeling was het tijd om terug naar Kuching te gaan. Helaas vonden we geen "grab" in de buurt. Dit was niet zo verwonderlijk vermits we wat in the middle of nowhere zaten. Gisteren hadden we wel geluk gehad, maar deze keer niet. We vroegen voor vervoer aan de ranger van dienst en deze zei iets van een minivan aan de grote weg. Dus gingen we hier naartoe en er was inderdaad een soort van bushokje in hout. Maar er kwam geen minivan, we hadden ook geen info gekregen van de uurregeling. Uiteindelijk kregen we toch een grab te pakken en konden we terug naar de stad.

    In de namiddag gingen we iets drinken in een gezellige buurt. We merkten dat er iets aan de gang was. Er passeerde een soort van stoet. We dachten er niet veel over na en gingen opzoek naar avondeten. We vonden een hip restaurant dat groot was, maar ook leeg! Het eten was wel lekker, maar om eerlijk te zijn had alles ons gesmaakt na onze daagjes in de jungle. Buiten bleek de stoet verder te gaan en vrij groot te zijn. We vroegen wat er aan de hand was en blijkbaar was het de stadsprocessie voor Chinees nieuwjaar! We vonden dit een beetje raar vermits Chinees nieuwjaar pas in februari is. Maar we zagen inderdaad de kenmerkende dansende dranken. De stoet bleek ook in de straat van onze hostel te passeren. Dus bleven we natuurlijk een tijdje kijken. Er was een altaar wat verder en daar gingen de draken altijd naartoe om een rituele dans te doen. Het was heel leuk om te zien. Het leek wat op carnaval, maar toch wel anders natuurlijk.    Read more

    See translation
    Map

Never miss updates of The traveling biologists with our app:

FindPenguins for iOS FindPenguins for Android