Ligbed, zon en een opdringerige Belg

Vanochtend waren de zon en een ligbedje aan het zwembad net iets aantrekkelijker dan het zadel en het motortje van de Merida. Tegelijkertijd was ik na een uurtje in witte pasta liggen bakken ook wel weer klaar met die activiteit, en had ik alweer voldoende motivatie om toch weer te gaan fietsen.

De wens om op pad te gaan had ook een beetje te maken met andere gasten die in deze B&B waren gearriveerd. De praatgrage eigenaresse, An, was blij om haar eindeloze geleuter aan het nieuwe Belgische koppel kwijt te kunnen. Ze had al ervaren dat ze aan deze gereserveerde Nederlandse zussen niet zoveel had. Maar dat betekende dat iedereen aan het zwembad mocht meegenieten van haar gezemel. Bovendien was er een vriend van de uitbaters geland en die wilde ook zijn ei kwijt, maar had nu even niks aan An dus probeerde hij het maar bij ons. Waar in Nederland we vandaan kwamen. Of het hier zo geregend had. Of we hier ook kwamen om te fietsen. Wanneer we weer zouden gaan. En ik vind het heus prima om een beleefd praatje te maken, maar niet als ik slechts gehuld in bikini een stukje in m'n boek probeer te lezen, en dat boek echt 1.000 maal interessanter is dan een één of andere gast die de hints van de meest korte antwoorden op zijn vragen niet oppikt dat ik NOT INTERESTED ben.

Sowieso had ik nog een kort rondje in de planning via het stuwmeer bij Ayagaures, en dat leek perfect voor een dag als deze. Lily wilde ook wel om het meer heen wandelen, dus dan zouden we weer zo'n meet up als eerder kunnen doen. En nog een voordeel van de slechts 25 kilometer van deur tot deur: ik zou waarschijnlijk snel terugkeren en kon dan alsnog rustig aan het zwembad liggen, aangezien meneer Ouwehoer ook ging fietsen en dat was een uitslover, dus die was dan nog wel even weg.

Dus ik pakte m'n biezen en vertrok. Daag Glennnnnnn.Read more