Satellite
Show on map
  • Day 18

    Karakorum en de Gobiwoestijn

    September 30, 2018 in Mongolia ⋅ ☀️ 8 °C

    De volgende dag is ons einddoel de vroegere hoofdstad Karakorum. Daar bezoeken we het Erdene Zuu klooster. Dit boeddhistische tempelcomplex werd ooit bewoond door meer dan 1000 monniken. 108 witte stupas (gebedstorens) vormen een indrukwekkende omheining rond de tempels. Na een korte rondleiding van een plaatselijke gids gaan we nog naar een museum waar de geschiedenis van Mongolië uit de doeken gedaan wordt.
    In ons gerkamp kunnen we zowaar douchen, al de derde keer op onze trip. Het wordt hier bijna een luxereis!

    Een lange rit van 350km brengt ons de dag erop naar de Gobi woestijn. Die is minder woestijnerig dan ik me voorgesteld had. Het zijn namelijk vooral stenen en lang geel gras, geen zand te zien. Onderweg zien we onze eerste kamelen en daarna tonen Anuka en Baatar de foto’s van hun huwelijk om de tijd wat sneller te doen passeren. Zij zijn op 1 september getrouwd en Mongolië is voor hen een deel van hun (lange) huwelijksreis. Daarna gaan ze nog naar Japan, Borneo, Patagonië en Costa Rica. Rond 17u bereiken we het Onghi klooster waar we nog een wandeling doen tussen de ruïnes en dan onze tent opzetten voor een 2e (en laatste) nachtje kamperen.

    Tijdens de volgende rit zien de woestijn langzaam veranderen van rotsachtig naar zanderig. In de verte doemen de Flaming Cliffs op en een gerkamp in de buurt wordt onze slaapplaats voor vannacht. Gelukkig, want voor Vé is het een beetje veel aan het worden. Zo lange dagen in de auto, de hele tijd in groep leven, de prikkels van de muziek in de auto,… Ik zie dat ze aan het afzien is maar kan er jammer genoeg weinig aan doen.

    We krijgen de nieuwste ger van het kamp met mooie versiering en zelfs paardenhoofden uitgesneden uit het hout. Nadien voert Max ons naar de Flaming Cliffs waar we rondlopen en foto’s trekken tot de zon onder gaat. Zeer “vlammend” zijn ze niet, de kliffen, veel rood en oranje is er niet te zien. Maar wel mooie vormen. Daarna stappen we terug naar het gerkamp in het donker. Na 45 min zien we autolichten op ons afkomen. Het is Max die ons komt ophalen omdat Gloria ongerust was dat we nog niet terug waren. Blijkbaar zijn er ooit enkele van haar toeristen de verkeerde kant uitgelopen en in een ander gerkamp terecht gekomen. Na het avondeten is er tijd voor een lekker warme douche en daarna kruipen we al snel ons bedje in.

    De volgende bestemming is de zingende zandduinen. Deze zijn slechts een paar tientallen meters breed maar strekken zich over 180km uit. In ons gerkamp hebben we een mooi uitzicht op de duinen en liggen enkele kamelen te rusten. We krijgen Ook even tijd om te rusten, ideale plaats om een Golden Gobi biertje te drinken. Als snack krijgen we daarbij een stukje gebakken kamelenvlees. Vrij gelijkaardig aan rundsvlees maar met een veel sterkere smaak. Om 5 uur springen we in de auto bij Max die ons wat verder naar de voet van de zandduin brengt. “Slechts 15 minuten wandelen en je bent boven”, zegt hij. Maar we merken direct dat we wel wat langer zullen nodig hebben om de 200m hoge berg zand te beklimmen. Het is steil en bij elke stap die we zetten zakken we een stuk terug naar beneden.

    Tijdens de klim worden we vergezeld door enkele andere toeristen en de hond Max die laat uitschijnen dat het een wandelingetje in het park is. Na 35 minuten puffen en blazen bereiken we de top en kunnen we genieten van het geweldige uitzicht. Ik vind het wel speciaal dat er slechts 1 grote zandduin is, met enkele uitlopers en kleinere hoopjes zand ernaast. Daarachter is de woestijn opnieuw volledig vlak en rotsachtig. We trekken wat mooie foto’s van de zonsondergang, delen een glaasje vodka met enkele Russische toeristen en beginnen dan aan de afdaling. Dat gaat uiteraard een stuk vlotter. We kunnen zelfs naar beneden lopen en door de grote stappen die we nemen zijn we op amper 10 minuten terug aan de auto.

    De dag erop blijven we in hetzelfde gerkamp en wandel ik met Vé naar de dichtstbijzijnde zandduin waar we een nog mooiere zonsondergang dan gisteren meemaken. Als we terugkomen, merken we dat Gloria volledig uitgeteld in de familieger ligt te slapen. De anderen leggen het ons uit: geen lunch en wat te veel vodka gedronken… Max en de gastvrouw bereiden dan maar het avondeten. Fascinerend om te zien hoeveel werk men daar soms insteekt. De gastvrouw was 3 uur geleden al begonnen met verse pasta te maken, snijden, drogen, nog fijner snijden,… Het smaakt ons dan ook heerlijk!

    Onze tour zit er bijna op. De laatste kilometers op hobbelige banen staan vandaag op het programma. Helaas zijn het er nog 170. Te veel voor Vé, die 2 keer moet overgeven. Na de lunch is het nog een uurtje rijden op asfaltbanen tot aan onze slaapplaats aan de Yolyn Am canyon. Daar doen we een koude en winderige wandeling met Gloria. De hoge grillige rotsen zijn wel mooi om te zien. We kopen er ook enkele souvenirs van 2 mannen die daar een godganse dag in de kou zitten te wachten op toeristen. Veel respect voor hen.

    ’s Avonds is iedereen duidelijk bekaf. Het wordt geen feestje, iedereen kruipt snel zijn/haar bed in. Ook Max, die voor de laatste nacht bij ons in de ger slaapt.
    De laatste dag staat er 600km in de auto op het programma, richting Ulaanbaatar. Gelukkig alles op verharde wegen. Toch is het voor Max een zware dag. Begrijpelijk, als je ziet wat hij deze reis allemaal gereden heeft. Na 3 uur lunchen we in een dorpje en nog eens 3 uur later zien we UB al verschijnen in de verte. De laatste kilometers gaat het traag door file in het centrum van de stad en dan zijn we eindelijk terug in het Golden Gobi guesthouse!

    We nemen afscheid van Gloria die morgen alweer vertrekt op een andere 16-daagse tour. Samen met chauffeur Willy, die we daardoor ook nog een hallo kunnen zeggen. Max zien we later nog want we spreken af om 2 dagen later samen naar de karaoke bar te gaan met hem en Maria. ’s Avonds gaan we met ons groepje van 5 een laatste keer samen eten. Het einde van een lange, zware maar geweldige tour!

    De laatste 2 dagen in UB gebruiken we om wat uit te rusten en dan is het tijd om naar Nieuw-Zeeland te vertrekken.

    Nog een laatste video van Mongolië: https://photos.app.goo.gl/RiwDG87Ho3wMkNeV9
    Read more