Bezoek van een paar Belgjes

Vanavond komen Ellen en Pieter toe in Lima. We willen hen graag verrassen in hun hotel dus we springen de bus op richting hoofdstad. Rond 18u bereiken we ons verblijf in de gezellige wijk Miraflores. We frissen ons even op en stappen dan naar het hotel van Ellen en Pieter. Het ligt op een kilometer van ons dus we zijn er al snel. We passeren enkele brede boulevards met veel verkeer en grote blinkende casino’s. In hotel Selina nestelen we ons in de zetels van het café, net voor de receptie. Van hieruit kunnen we ze goed zien binnenkomen.

Het is al anderhalf uur geleden dat hun vliegtuig geland is. Het duurt nu toch wel lang eer ze toekomen. Of zouden ze al binnen gegaan zijn voor ons? Ik ga het even vragen aan de receptie maar daar hebben ze hen nog niet gezien. Nog even wachten dan. We krijgen honger dus ik bestel aan de toog een empanada en een cookie voor Vé. Net op dat moment komen E&P toe. Ze zijn uiteraard verrast. Leuk om elkaar eindelijk terug te zien na bijna een jaar! We laten hen inchecken en daarna babbelen we wat in het café. Ze hebben natuurlijk een lange reisdag achter de rug dus na een uurtje keren we terug naar ons hotel en laten we hen slapen.

De volgende dag spreken we af om samen een city tour te doen. Vé ontwijkt de drukte liever en blijft op het gemak op de kamer. Ik wandel naar het hotel van E&P en dan zoeken we samen de bushalte van de Metropolitana. Deze bus heeft een aparte rijstrook in het midden van de snelweg in Lima. Best wel handig want de rest van het verkeer staat hier precies continu in de file. Wij zoeven voorbij en staan na een halfuur op het mooie Plaza de Armas (ook wel Plaza Mayor genoemd), het centrale plein van Lima.

Een mooi versierde grijze kathedraal domineert een kant van het plein. Rechts ervan staat het presidentiële paleis en de 2 ander zijden worden gekleurd door mooie gele koloniale gebouwen met opvallende donkerbruine balkons. In het midden staat, zoals op bijna elk plein in Peru, een grote fontein met een standbeeld.

We vervoegen een gids die net begonnen is met een gratis tour. We wandelen langs een stenen monument naar de Santo Domingo kerk, het oude postgebouw en dan naar de Rimac rivier die door de stad stroomt. De naam “Lima” is hier trouwens van afgeleid. De locals konden het Quechua woord “Rimac” niet uitspreken en maakten er “Limac” van. Daar hadden de Spanjaarden dan weer problemen mee en die lieten de laatste letter vallen. Na meer dan 2 uur eindigen we aan het Parque de la Muralla, waar nog restanten van de oude stadsmuur rond Lima te zien zijn. Daarna keren wij met ons drietjes en de gids terug naar het Plaza de Armas. Het begin van de tour hadden we namelijk gemist. Hij vertelt ons nog uitgebreid over het logo op de Peruaanse vlag en de torens van de kathedraal die herbouwd werden na een zware aardbeving.

Na een lekkere lunch in een restaurant dat Ellen gevonden had, stappen we terug de bus op richting hotel. Even checken hoe het met Vé gaat terwijl E&P even naar hun hotel gaan. We spreken terug af in ons verblijf waar we een paar cadeautjes krijgen vanuit België. Nieuwe kousen voor mij en een dagboek voor Vé van haar mama en papa. Ook nog wat pilletjes van mijn ouders voor Vé, voor die ambetante darmproblemen die al een week of 3 aanslepen.

Dan stappen we samen naar de kust op amper 2 blokken van ons hotel. Steile kliffen van wel 30 meter hoog scheiden ons van de oceaan. Op verschillende plaatsen kan je hier met een parapente naar beneden springen en langs het strand zweven. In het water liggen tientallen surfers te wachten op de juiste golf.
We wandelen langs de dijk naar een gezellig parkje met een mooi uitzicht op de zee. We trekken wat foto's van elkaar en de omgeving aan de bankjes met kleurige mozaïeken. Een eerste selfie van ons vieren op reis, die moeten we naar huis sturen!

Wanneer het donker wordt zoeken we iets om te eten. Lima staat bekend als culinaire stad en heeft dan ook vele goeie restaurants. Maar liefst 3 ervan staan in de top 50 van de wereld. Vé en ik hadden online al enkele goeie plekjes opgezocht waar we eventueel met E&P kunnen gaan eten. Zij zijn echte “foodies” dus dat moeten we toch zeker eens samen doen. We hebben hen trouwens nog niets gegeven voor hun vorige verjaardag, dus het lijkt ons een ideaal cadeau om hen te trakteren.

We lopen even naar Rafael, een van de restaurants die we aangeduid hadden. Het gaat blijkbaar pas binnen een uur open dus gaan we ondertussen onze deftigste kleren aantrekken. Een uur later spreken we terug af aan de ingang en hopen we een tafeltje te bemachtigen. Vé in een mooi kleedje, ik met mijn flashy loopschoenen wegens gebrek aan andere. Ik trek het mij niet aan, we mogen binnen en beginnen met een aperitief.

20 minuten later worden we naar een vaste tafel gebracht en kunnen we bestellen. Het is vrij luidruchtig in het restaurant omdat alle tafels volzet zijn. We hebben precies toch geluk gehad dat we plaats hadden! We moeten niet te lang wachten op onze hoofdgerechten en het zijn alle vier schilderijtjes. Kreeft met aspergepuree, een slaatje met kerstomaatjes en geitenkaas, pasta met langoustines en champignons,... het smaakt heerlijk. Daarna kiezen we allemaal nog een dessert. Ook die bordjes zien er weer top uit en gaan vlot binnen. Voldaan keren we terug naar ons hotel. Morgen een laatste dag samen en dan scheiden onze wegen.

Vé en ik slapen wat langer uit. E&P gaan ondertussen naar de ruïnes van Huaca Pucllana en de Surquillo markt. Ons ontbijt is eigenlijk al lunch bij La Lucha, een bekende broodjesketen in Lima. We zijn verbaasd als een van de obers ons in het Nederlands helpt bij de bestelling. Hij spreekt het zeer vlot en vertelt ons dat hij maar liefst 17 verschillende talen geleerd heeft via internet. Straf zeg.

Hij raadt mij een broodje La Lucha aan en Vé kiest voor een broodje kip. We bestellen er allebei een portie frieten bij en die blijkt echt gigantisch. Eentje was genoeg geweest! Zowel de frieten als de broodjes zijn heel lekker. Ze doen Vé denken aan de fameuze spitburger in België. We krijgen hulp met de resterende frieten want E&P hebben ons gevonden. Ze hadden ons berichtje gelezen en vermoedden dat we hier nog zouden zitten. Ze eten ook allebei een broodje en daarna wandelen we door het nabijgelegen Kennedy park.

Dit park staat bekend als habitat van honderden straatkatten. En inderdaad, je kan er niet naast kijken. Sommigen geven zich over aan de strelende toeristen, anderen lijken zich geen bal aan te trekken van wat er rond zich gebeurt en voelen zich de koning(in) te rijk. We zijn blij om te zien dat er her en der bakjes met eten en drinken staan voor de diertjes.

Daarna trekken we met de Metropolitana naar de wijk Barranco. Daar eten we een heerlijk ijsje en spelen we een gezelschapsspelletje in een park. Na het avondeten komen E&P nog even mee naar onze kamer zodat we wat bagage met hen kunnen meegeven. Zij hebben wat plaats over en zo is onze rugzak al ietsje lichter. We geven hen nog wat tips mee en nemen dan afscheid. Deze keer is het niet meer voor een jaar! Binnen anderhalve maand zien we elkaar terug in België.

Wij blijven nog een dag langer in Lima. We willen graag eens een van de casino’s uitproberen vanavond. We slenteren nog wat rond in het Kennedy park en halen een dessertje in het Raw Café, een tip van E&P.

Wanneer het donker wordt, nemen we een taxi naar het Parque de la Reserva. Hier vindt elke avond een spectaculaire licht- en watershow plaats. Honderden toeristen palmen het park in maar na een kwartier is de show gedaan en wordt het gelukkig wat rustiger. We wandelen via het leuke “circuit” langs tientallen verschillende fonteinen. De ene is een waterspeeltuin voor kinderen, de andere wordt prachtig verlicht in allerlei kleuren. Nog een andere is een verraderlijk doolhof van waterstralen die constant aan en uit gaan. Net wanneer je denkt “dit stuk is droog, daar kan ik over lopen”, dan komen de stralen terug natuurlij Vé probeert het eens uit. Ze heeft goed gekeken naar de vorige groep die natgespoten werd want ze komt vrij droog terug tot bij mij.

In het casino proberen we voor de eerste keer in ons leven de slotmachines uit. Na een kwartier staat Vé op 20% winst en even later heb ik mijn beginbedrag van 50 sol verhoogd tot 300 sol. Niet slecht! Al komt er natuurlijk meer geluk dan kunde bij kijken. Ik wissel een deel terug om in geld en we spelen elk voort met 50 sol. Zo hebben we toch zeker al een beetje winst vandaag. Uiteindelijk raken we al de rest kwijt en na 2u30 spelen keren we terug naar onze kamer.Read more