Op het ниппертжэ

En dan laat Rusland op het allerlaatste moment nog even een glimp van haar andere kant zien... Na het lekkere eten gaan we ogenschijnlijk op tijd richting het station. We hebben een uur voor een korte wandeling naar de halte, een ritje met de tram van ongeveer 10 minuten en het uit het bagagedepot halen van de rugzakken. Op de halte aangekomen blijkt dat de trams toch minder regelmatig rijden dan verwacht. Samen met de locals staan we 20 minuten te wachten op een tram, maar komt 'ie er aan. We hebben dan nog net iets meer dan een half uur over. Twee haltes verder staat er echter ineens een bulldozer op de rails! Scheldend zet onze trambestuurder 'm nog net niet tegen het apparaat. Met veel moeite wordt de bulldozer achteruit gezet. Kort oponthoud; onbegrijpelijk. Maar dan... Plots gilt er een jong meisje! Een dronkenlap heeft haar geprobeerd lastig te vallen. De dronkenlap wordt bij de eerstvolgende halte met zijn eveneens lamme maat uit de tram gegooid (niet hardhandig genoeg naar mijn smaak). Wederom kort oponthoud, maar begrijpelijk. Als we dan in de buurt van het station komen, staan er weer twee hoogwerkers vlak langs de rails, waardoor we er slechts langs kunnen kruipen - tik, tak, tik, tak. Enige irritatie is inmiddels voelbaar... Maar dan zijn we er bijna. Als we dan alleen nog maar even vaart hoeven te minder om een zwalkende man de kans te geven om op de andere rails te gaan lopen, zijn we er!! Rennend de rugzakken halen; gestrekte draf richting perron... Gehaald!!!! In de trein zijn we beide helemaal gesloopt. Bed opmaken, kopje thee drinken en dan afsluiten deze eenerverende dag! Dit was Irkutsk, goedenavond...Baca lagi