The day after...

Na de avond rond de haard te hebben doorgebracht, hebben we toch weer een nacht moeten doorbrengen in een ernstig koude kamer van drie graden. Nu zijn we er wel een beetje klaar mee. Om niet weer een uur of vier of vijf te hoeven lopen naar het eerste grote dorp besluiten we de bus te pakken. We staan om 08:30 uur op het 'busstation', maar de diesel in de tank en motor zijn bevroren dus het duurt ruim anderhalf uur voordat de bus start. De busrit gaat via de inmiddels bekende haarspeldbochten langs inmiddels beruchte steile hellingen. Als we aankomen moeten we het vervolg regelen. Na het nodige heen en weer geloop en schimmig gedoe van de Nepalesen - vliegtuig zit wel vol, niet vol, we weten het niet, misschien vanuit Pokhara, kom anders later nog een keer terug - gaan we eerst maar even lunchen en afscheid nemen van onze gids Krishna. Jesse en Odiel moeten we echt zeker weten of ze kunnen vliegen dus die proberen het nog een keer, met succes. Overmorgen kunnen we alle vier vliegen naar Pokhara. We vinden een hotel en dan kunnen we eindelijk even rustig zitten in de warme serre (de werkers op het dak naast ons vinden het blijkbaar interessant, want die staan harder naar binnen te kijken dan te werken). Het avondeten smaakt prima en we kunnen ons de rest van de avond warmen aan een pot kolen onder de tafel - merkwaardig, maar wel warm ;) De kamer is ook veel warmer dus we slapen ook weer eens goed.Read more