Etty Bay

Onze eerste stop vandaag is Innisvail. Dit slaperige stadje heeft een aardige collectie Art Deco gevels, die allen na de laatste cycloon weer in volle glorie zijn hersteld. Wat ons meer opvalt is het merkwaardige beeld ter ere van de suikerrietwerkers. Op instigatie van de Italiaanse(?) communie in Innisvail is een beeld neergezet. Men had een soort wit marmeren oud Romeins beeld in gedachten, maar dan met een hoedje op... Het beeld is het nét niet, zullen we maar zeggen. We rijden door naar Etty Bay. Dit kleine onbekendere strandje is helemaal prima. Lekker rustig en dankzij het grote 'stinger'-net (tegen zeer irritante, maar vooral pijnlijke - en soms zelfs dodelijke - kwalletjes) kun je in de baai zwemmen. De rest van de middag zitten we dus op het strand. Wat hier ook op het strand voorkomt, zijn Cassowaries. Dit zijn manshoge loopvogels die rechtstreeks uit Jurrasic Park lijken te komen. Zeg maar, struisvogels met een slecht humeur en scherpe klauwen om hier uiting aan te geven. Bizarre dieren hier in Australië :) Om de afstand naar onze volgende bestemming iets te beperken, rijden we nog een uurtje verder en overnachten we weer op een camp site langs de route.Read more