Bijtanken in een grindbak

Na 2 dagen flink km maken, doen we t op zondag rustig aan...Cato krijgt een dagje vrij. Na een lange nacht, een frisse dip in zee, Bob dipt mee op zijn manier, Niek blijft op veilige afstand. Wanneer de thee voor t ontbijt net gezet is, toetert t bakkertje zijn entree in de grindbak. Onverwachts verse croissants, heerlijk. Vandaag moet niets, alles mag. Dus lekker lui met koffie, koek, en boek, genietend van t uitzicht op de Pyreneeën (Andorra) - tussen de struiken door. S middags maken we een fietstocht, Bob in de kar. Heerlijk trappen, goed fietspad, alles vlak, maar spectaculair wordt t niet. Hoeft ook niet. In Leucate blijk je de beste oesters en mosselen te kunnen eten, wij hebben helaas al geluncht en fietsen verder.

Van restanten groenten uit NL flans ik op mijn Skotti grill een lekkere maaltijd in elkaar. En dat alles in een grindbak met een 10 tal andere campers. Hier hebben we altijd onze neus voor op gehaald, campers op een rijtje...maar eigenlijk valt t ons mee...strand en zee op 100m maken veel goed, en als je de juiste kant op kijkt, lijkt t of je alleen staat.

Maandagochtend lopen we al vroeg met Bob langs t strand, heerlijk wakker worden, het zand is koud aan onze voeten. Duik in zee, ontbijt, koffie in de thermos voor onderweg, twee uurtjes naar de Costa Brava. We landen in Tossa de Mar, beroemd vanwege zijn middeleeuwse kasteel. Parkeren Cato op een veld met andere campers, wandelen naar de Platges voor tapas, beklimmen t pad naar de Muralles de Tossa de Mar, en drinken een glas Verdejo met uitzicht op de azuurblauwe zee. We slenteren terug door t oude centrum, en treffen Cato temidden van 19 andere vrienden. Gelukkig wordt t fris en kan de deur dicht.

Bladerend door de foto's van vandaag spot ik de felroze kwal, gezien tijdens de vroege Bob walk op t strand. Al googelend leer ik dat dit de parelkwal is, met alle nare gevolgen vandien... goed dat ik dit vanochtend niet wist.Read more