Reset search
Met Cato naar SpanjeMet Cato naar Spanje
SatelliteEdit route

Met Cato naar Spanje

March - April 2024
We ontvluchten de nattigheid in Nederland om 4 weken door Spanje te trekken. Nico als werk-nomade met Cato als remote office, Cathaline genietend van haar "sabbatical, potentially indefinite....". Met t vertrouwde motto 'geen plan is t beste plan'. Read more
Currently traveling
  • 15footprints
  • 2countries
  • 44days
  • 223photos
  • 8videos
  • 2.0kkilometers
Follow Calendar Share Bucket list
Date ascending
  • Met Cato naar Spanje
    2
    Day 2

    Zuidwaarts!

    March 16 in France ⋅ ☀️ 17 °C

    Wie ons kent, weet dat wij slechte planners zijn. Ook nu weer komt t pakken van Cato aan op de laatste dag, terwijl Niek de hele dag nog vergadert. Een jaarlijks terugkerend patroon, waarin we in de laatste uurtjes kibbelend ons ding doen. Geen probleem, want eenmaal en route is de verbinding zo weer gelegd.
    Op vrijdag vertrekken we later dan gepland, het huis gepoetst, dat dan weer wel. Verse koffie in de kan en heerlijke pecan broodjes en ander lekkers van dorpswinkel Henks, Volkskrant op schoot, ik ben een tevreden mens al voordat we Utrecht bereiken. We besluiten via Maastricht en Luxemburg naar t zuiden te gaan, zien wel hoever we komen. Vanaf Luxemburg regent t non stop, we komen in t meest heftige, langdurige onweer terecht, bij vlagen recht boven ons, met blikseminslag links en rechts. Ik zit met dichtgeknepen billen achter t stuur, maar loods Cato veilig naar een overnachtingsplek op een parkeerplaats in Beaune. Om 9 uur zitten we aan de thuis klaargemaakte nasi en bieten-linzensalade met koud biertje, om 10 uur liggen we plat, heerlijk bedje, het is muisstil. Vroeg in de ochtend is Beaune mooi, ik dwaal met Bob door de stille straten, op zoek naar verse croissants, en geniet van de drukte op Place de la Halle waar de markt wordt opgebouwd.
    In het zonnetje rijden we verder zuidwaarts, passeren Lyon en Montelimar, Nimes waar in 2013 mijn lieve pappa is overleden, flashback naar de week die mijn broers en ik samen met mamma doorbrachten op de camping, verbonden in verdriet, herinneringen, humor. Champagne lunch aan t strand bij Montpellier, om t leven van Kees te vieren. Vivid memories, ook na ruim 10 jaar. En dan besluiten we t strand op te zoeken, ergens tussen Narbonne en Perpignan. De zon schijnt, ruim 20 graden, we vinden een plek 100m van t strand. Koud biertje, water voor Bob, genieten maar.    Read more

    See translation
  • Met Cato naar Spanje
    1211
    Day 4

    Bijtanken in een grindbak

    March 18 in Spain ⋅ ☀️ 19 °C

    Na 2 dagen flink km maken, doen we t op zondag rustig aan...Cato krijgt een dagje vrij. Na een lange nacht, een frisse dip in zee, Bob dipt mee op zijn manier, Niek blijft op veilige afstand. Wanneer de thee voor t ontbijt net gezet is, toetert t bakkertje zijn entree in de grindbak. Onverwachts verse croissants, heerlijk. Vandaag moet niets, alles mag. Dus lekker lui met koffie, koek, en boek, genietend van t uitzicht op de Pyreneeën (Andorra) - tussen de struiken door. S middags maken we een fietstocht, Bob in de kar. Heerlijk trappen, goed fietspad, alles vlak, maar spectaculair wordt t niet. Hoeft ook niet. In Leucate blijk je de beste oesters en mosselen te kunnen eten, wij hebben helaas al geluncht en fietsen verder.

    Van restanten groenten uit NL flans ik op mijn Skotti grill een lekkere maaltijd in elkaar. En dat alles in een grindbak met een 10 tal andere campers. Hier hebben we altijd onze neus voor op gehaald, campers op een rijtje...maar eigenlijk valt t ons mee...strand en zee op 100m maken veel goed, en als je de juiste kant op kijkt, lijkt t of je alleen staat.

    Maandagochtend lopen we al vroeg met Bob langs t strand, heerlijk wakker worden, het zand is koud aan onze voeten. Duik in zee, ontbijt, koffie in de thermos voor onderweg, twee uurtjes naar de Costa Brava. We landen in Tossa de Mar, beroemd vanwege zijn middeleeuwse kasteel. Parkeren Cato op een veld met andere campers, wandelen naar de Platges voor tapas, beklimmen t pad naar de Muralles de Tossa de Mar, en drinken een glas Verdejo met uitzicht op de azuurblauwe zee. We slenteren terug door t oude centrum, en treffen Cato temidden van 19 andere vrienden. Gelukkig wordt t fris en kan de deur dicht.

    Bladerend door de foto's van vandaag spot ik de felroze kwal, gezien tijdens de vroege Bob walk op t strand. Al googelend leer ik dat dit de parelkwal is, met alle nare gevolgen vandien... goed dat ik dit vanochtend niet wist.    Read more

    See translation
  • Met Cato naar Spanje
    Day 5

    Exhibitionistisch reizen

    March 19 in Spain ⋅ ☀️ 18 °C

    Spanje is groot, we kunnen alle kanten op. Focus! We besluiten koers te zetten naar Andalusie, zodat we komende weken ruim tijd hebben om de vele hoogtepunten daar te bekijken. Madrid, Zaragoza, het noorden komen op de wachtlijst voor volgende jaren.

    In 8 uur tijd moeten we in Cartagena kunnen zitten. Onderweg app-contact met nicht Joke, die samen met man Aris anderhalve maand in Alicante zitten. Hoe leuk als... De zon schijnt, dus wij zijn snel om, Cartagena wacht wel op ons. We zijn toe aan een douche, dus zoeken een leuke camping. Dat valt niet mee aan de Costa Blanca, maar wij vinden Los Pinos net voorbij Denia, 50m van zee, klein, rustig, sfeervol, wel druk met overwinteraars. s Ochtends vroeg weer een lange wandeling met Bob & dip in zee, vast patroon als we aan de kust staan. Ik geniet. We lunchen met Joke en Aris, Bob onder tafel, in restaurant Tenere, aan t strand. Menu del Diaz, 3 gangen voor weinig, goed eten en een vrolijke ober. Joke introduceert de Tinto de Verano bij ons, lijkt op Sangria maar minder zoet. Lekker. We drinken een liter op, gevolgd door een fles Verdejo. Heel fijn om bij te praten, grappig dat daar dan een trip naar Spanje voor nodig is! Eind middag lopen Niek en ik het laatste stuk langs de zee terug naar Cato, even ontnuchteren.

    FindPenguins blijkt de blog plotseling op 'openbaar' gezet te hebben, waardoor iedereen die vorig jaar ons stoere fietsavontuur naar Rome volgde, ook nu geprompt wordt tot lezen. Dat was niet helemaal de bedoeling, want rondkeutelen in een camperbus op de bonnefooi is niet zo heel spannend. Deze blog houden we vooral bij om de reis op een later moment te kunnen herbeleven, terug te lezen waar, wat, wanneer en hoe, ongeveer dan. Verhalen gelardeerd met mooie foto's. Want de mens vergeet snel, wij in ieder geval wel. Degenen van wie wij weten, of denken te weten, dat ze bijzondere interesse hebben in een rondkeutelende camper, hebben we een apje gestuurd met link om ons te volgen. Met de duidelijke boodschap "ignore if you wish", want t voelt toch een beetje exhibitionistisch om anderen jouw vakantieverhalen op te dringen. Vanaf komend weekendzet ik de blog weer op privaat. Mocht je nu geen apje met link van ons hebben gehad, maar wel willen meelezen stuur dan even een appje naar Nico of mij. Dan blijft t exhibitionistische reizen beperkt tot diegene die er zelf voor kiezen.    Read more

    See translation
  • Met Cato naar Spanje
    Day 7

    Romeinse footprint in Cartagena

    March 21 in Spain ⋅ 🌬 16 °C

    Met een volle thermos koffie zetten we koers naar Cartagena, voor ons t startpunt van rondreis door Andalusie. We vertrekken met fris en zwaarbewolkt weer, rijden na een uur in 25 graden, maar eenmaal in Cartagena moet de trui weer aan, frisse harde wind, zwaarbewolkt. We laten Cato achter bij het stadion van FC Cartagena, weer in goed (veelal groot en wit) gezelschap, en wandelen in een kwartiertje naar t centrum, vooral om de Romeinse erfenis in deze stad te bekijken. Onze informatie halen we van internet.

    De eerste nederzetting op deze plek stamt uit de 6de eeuw BC, waarna de Carthagers onder aanvoering van Hasdrubal de Schone, vader van Hannibal, een echte stad bouwen, Ciudad Nueva, Nieuwe Stad, verstevigd met de Murallas Punica (stadsmuur). Door zijn strategische ligging op een landtong goed verdedigbaar. In 209 BC (tijdens de 2de Punische oorlog) veroveren de Romeinen (Scipio Africanus) de stad, en gaat als Carthago Nova deel uitmaken van het grote Romeinse Rijk. Tijdens de regering van keizer Augustus groeit de stad uit tot een van de mooiste van het Romeinse Rijk. Het Teatro Romana is een van de belangrijkste monumenten uit die tijd. Een amfitheater gebouwd tegen een helling aan in de 1ste eeuw AD, voor 7000 toeschouwers. In latere tijden door brand verwoest, overwoekerd en overheen gebouwd. Tegenover het teatro staat de kathedraal Santa Maria la Vieja, uit de 13de eeuw, gedeeltelijk verwoest tijdens de Spaanse burgeroorlog (1936).
    Na de Romeinen treedt t verval in onder overheersing van achtereenvolgens de Byzantijnen, Arabieren en Castillianen.

    Pas in de 18de eeuw bloeit de stad weer op (koning Carlos III), maar verandert in een ruine na t neerslaan van de kantonrechter opstand in 1873. Gebouwen in Carthago dateren dan ook vanaf eind 19de eeuw, zoals het uit wit marmer opgetrokken, driehoekige Palacio Constiturial de Cartagena (gemeentehuis). Vanaf 1988 is gestart met de renovatie van de historische binnenstad, waarbij tot 1995 auto's en huizen nog stonden op de plek van t nu prachtig gerestaureerde amfitheater.

    Het Teatro Romana is vrij toegankelijk voor t publiek, we zijn onder de indruk van de enorme klus die zo'n opgraving met zich mee brengt. We doen er ruim anderhalf uur over om rond, omhoog en weer naar beneden te lopen, ontelbare traptreden, Bob klaagt niet. We lopen nog even naar de haven, en snappen dat op een warme, zonnige dag deze stad uitnodigt om te flaneren en lekker terrasjes te pakken. Helaas, de gure wind maakt ons koud, en rond 5 uur hobbelen we richting Cato. Goed geisoleerd, constateren we als we eenmaal binnen zitten, met een knipoog naar de bouwklus van 2 jaar geleden.    Read more

    See translation
  • Met Cato naar Spanje
    1
    Day 8

    Terug naar de kust

    March 22 in Spain ⋅ 🌬 20 °C

    Vanuit Cartagena rijden we naar t westen, doel is Almeria, met t idee is om eerst te ontbijten bij Bateria de Castillitos, een militair fort uit de jaren 30 gebouwd op een landtong. Uitzicht moet daar prachtig zijn, maar onderweg lees ik dat er wordt gewaarschuwd voor de erbarmelijk slechte weg er naar toe, smal en vol met gaten en kuilen. Niek kijkt bedenkelijk, en we rijden de afslag voorbij. De volgende afslag leidt naar t kustplaatsje La Azohia, in t uiterste oostpuntje van de Golf van Mazzaron. In een droge rivier bedding vinden we een mooie plek voor Cato. Uitzicht op zee. Almeria moet maar even wachten. Rondom mooie natuur, dat nodigt uit tot wandelen. In eerste instantie op de bonnefooi, met een makkelijke klim naar Torre de Santa Elena, en daarna een steiler pad verder de hoogte in. Zelfde weg weer terug. Op zaterdag vind ik een mooi rondje van 5 mile op de app Wikiloc, stevig klim en daalwerk. Altijd weer spannend of t allemaal nog lukt met die slechte knieën van ons. We genieten van het lopen de hoogte in, van de mooie uitzichten, moeten op sommige stukken echt klimmen en klauteren, mijn leki wandelstokken blijken onmisbaar. Bob tippelt braaf mee. Voldaan lopen we na ruim 3 uur weer het dorpje in, volgens de statistieken ca 250 hoogtemeters in de benen. Voor de echte berggeiten is dat peanuts, maar wij tellen onze zegeningen...ben blij dat de knieën t gehouden hebben.Read more

    See translation
  • Met Cato naar Spanje
    1
    Day 10

    Rain in Spain

    March 24 in Spain ⋅ ☁️ 23 °C

    De onrust wint t van de wens om nog een paar dagen langer in de rambla (rivierbedding) aan zee te staan. Het is goed toeven hier: S Ochtends uit bed het heldere azuurblauwe water in, douchen bij t pompje aan t strand, cafeetjes en een Spar op loopafstand aan de stille boulevard, mooie natuur rondom. De batterij meter (huishoudaccu's mn nodig voor de koelkast) is echter gezakt naar 60%, en dat nadert de kritische grens van 50%, daar moeten we boven blijven om de accu'sniet te beschadigen.. De zon schijnt niet, dus Cato moet rijden om de accu's weer via de motor op te laden. We rijden richting Almeria, ca 200 km verder, een kustplaats met ruim 30,000 ha plastic kassen, vnl tomaten en paprika's. Eens een tuinderszoon, altijd...

    De tolweg AP-7 is rustig en mooi. Na een uur slaan we af om door natuurpark Cabo de Gata langs de kust te rijden en stoppen voor koffie en lunch in Agua Amarga, een toeristisch dorpje met hagelwitte huizen en een mooi zandstrand ingeklemd tussen kalkstenen rotsen. Er waait een frisse wind, de zee is wild en de zon laat t afweten. Toch is het druk, veel gezinnen met jonge kinderen in dikke truien, terrasjes vol, komende week is de paasvakantie in Spanje, iedereen op pad. Dat blijkt ook uit de volle campings - "estamos completos", geen plek. Cato wil eigenlijk aan de stekker, want tijdens t rijden laden de accu's toch geen Amperes bij. Uhm...Volgens Google is de slimme dynamo van de euro5 motor het probleem. Eenmaal thuis met onze garagevriend Rogier maar eens overleggen of hier iets op t verzinnen valt. Voor nu gewoon vertrouwen op genoeg zon. Dat valt vandaag tegen. We vinden een nieuw aangelegd, vrijwel leeg camperterrein boven Almeria, geen stroom wel warme douche. En goed omheind met een ijzeren hek, het roept ern bijna onbedwingbare neiging tot ontsnappen op. Dan begint t te regenen, de natuur en boeren blij, wij eigenlijk ook - goed excuus om ons boek te lezen. Morgen de stad.    Read more

    See translation
  • Met Cato naar Spanje
    Day 11

    Almeria laat zich spiegelen

    March 25 in Spain ⋅ ☁️ 16 °C

    We parkeren Cato op het terrein bij de Ikea in Almeria en wandelen in een half uurtje naar t historisch centrum.

    The world at your fingertips, de geschiedenis van de stad verkennen we met Google .....'Al Mariyat' (de spiegel, verwijzend naar de weerspiegeling van de omgeving in de zee) in de 9de eeuw BC gesticht door de Feniciers. Na de Grieken, Romeinen en Visgoten veroveren de Moren de stad in de 8ste eeuw AD en begint de Kalief van Cordoba in het jaar 955 met de bouw van een vestigingsburcht, het Alcazaba, om het gebied landinwaarts te beschermen. Het geheel is indrukwekkend groot en met een omtrek van 1,5 km is het -na het Alahambra in Granada- de grootste moslimconstructie in Spanje. Net als t Alahambra kun je hier uren doorheen wandelen. Wij helaas niet, want op maandag gesloten. Dus lopen we om het gebouw heen en slenteren door het lager gelegen, pas geopende (nov 2023), en met 2.5miljoen euro Europese funding aangelegde Parque de la Hoya, dat het Alcazaba verbindt met de Cerro de San Cristobal. Nico ergert zich groen en geel aan het gebrek aan onderhoud van de jonge tuin, binnen no time is deze overwoekerd door onkruid. Zijn handen jeuken, maar hij weerstaat de neiging om te gaan schoffelen.

    We boffen met het weer, het blijft ondanks de dreigende luchten vooral droog. Het historisch centrum is gezellig druk, voorbereidingen voor de Paastochten komen op gang. Playa Veija met het gemeentehuis is een verplicht nummer, niet bijzonder, de kathedraal van Almeria uit de 16de eeuw wel. Gebouwd op de resten van een moskee, en lijkend op een fort, zonder een hoge kerktoren want anders te kwetsbaar voor aanvallen vanaf zee. De kathedraal en het museum zijn open, maar helaas 'no se permiten perros'...Bob mag er niet in. En dat geldt ook voor t Museo de Refugio de Guardia Civil, met schuilkelders en tunnels uit de Spaanse burgeroorlog (1936-1939). Dit had mijn bijzondere interesse, want ik lees tijdens onze trip 'het ijzig hart' van Amudena Grandes, een bijna 900 pagina dikke historische familieroman waarin de Spaanse burgeoorlog centraal staat. Aanrader voor wie van literaire historische romans houdt.

    We parkeren Cato voor de nacht op een terrein bij t strand van El Cabo de Gata, ergens in de achterste linie. Het is fris en waait hard, maar in t avondzonnetje genieten we met de deur open na van een onverwacht leuk stadsbezoek, Almeria, aanrader.    Read more

    See translation
  • Met Cato naar Spanje
    1
    Day 12

    Cato schudt op haar wielen

    March 26 in Spain ⋅ 🌬 14 °C

    S nachts worden we wakker van de wind, Cato vangt m vol op en schudt op haar wielen. De dakramen, op een kier, doen we uit voorzorg helemaal dicht. De volgende ochtend is de zee te woest voor een dip, de koude stranddouche een acceptabel alternatief. Voor Niek, once again, een brug te ver.

    Al een week is buienradar onze meest bezochte site, in een poging het minst slechte weer te vinden aan de Spaanse zuidkust. Daarom blijven we ten noorden van Almeria aan de kust, want buienradar laat daar, met uitzondering van een bewolkte en koude dinsdag, behoorlijk wat zon zien, met een matig briesje, windkracht 3. Andere sites voorspellen dat het de hele week onstuimig weer blijft, windkracht 6, 7 en zelfs 8. En zij krijgen gelijk, we waaien uit ons hemd, soms zelfs bijna om. Op t strand word je gezandstraald, op de fiets door windvlagen omver geblazen. We rijden door t natuurpark El Cabo de Gata, prachtig ruig landschap, lunchen in een hip visrestaurant in San Jose, perros Bob mag mee naar binnen, want buiten is het te koud. Een goed glas Vinto Verano helpt om de boel op te vrolijken. We zien nog wat campers op een verlaten parkeerterrein aan t strand staan, idyllisch plekje, maar met gierende wind en stuifzand rondom kom je je camper niet uit. Wij parkeren Cato uiteindelijk op een beschutte camping bij Los Escullitos, van alle gemakken voorzien. Ook hier waait t behoorlijk, maar in een stoeltje achter de camper is het prima toeven. We besluiten hier te blijven tot het weer elders wat beter wordt, even rust in de tent. Verder lezen in onze heerlijke boeken. En tijd om de waslijn uit te gooien.    Read more

    See translation
  • Met Cato naar Spanje
    Day 16

    Longstay in Cabo de Gata

    March 30 in Spain ⋅ 🌬 13 °C

    Na 10 dagen 'on the road' en vooral 'off grid' overnachten, heeft Cato opeens een thuisbasis gevonden - zij het tijdelijk. We staan inmiddels 4 nachten op de camping bij Los Escullos. Enigszins noodgedwongen, want een zware depressie zorgt voor slecht weer elders in Andalusie. Los Escullos krijgt er een staartje van mee, koele temperaturen en storm (8 Bft) op woensdag, afnemend naar 6 op donderdagmiddag. Blij dat Cato zonder haringen staat. De zon laat zich regelmatig zien, dat geeft t geheel toch een vriendelijk tintje. Ik zwem alle dagen mijn baantjes in een 20m privé zwembad, met 14 graden is t water blijkbaar te fris voor de Spanjaarden.

    De camping ligt midden in Cabo de Gata-Nijar, sinds 1987 een Natuurreservaat. Via de rambla (droge rivierbedding) wandelen we naar Playa del Arco, met het verdedigingsfort uit 1800 op de klif (Bateria de San Felipe). Het nationale park is mooi - vulkanisch roodbruingrijs heuvellandschap, bijzondere planten, stille strandjes met prachtige kliffen, helder azuurblauw water. Niek en ik fietsen allebei apart onze rondjes, hij op asfalt en ik off road. We zijn bang dat de wind teveel vat heeft op de fietskar.

    Op vrijdag is de wind een stuk minder en durven we Bob achter de fiets te haken, koers naar La Isleta. Op een terras aan t strandje is nog 1 tafeltje vrij, onze naam staat erop. Met plezier bekijken we de drukte, Spaanse gezinnen met kleine kinderen in t zand, duikers op cursus en een enkele wandelaar met een te grote rugzak. We beginnen alcohol-vrij, maar t zonnetje en de Spaanse gezelligheid doet ons toch weer overstag gaan, met een glas Rueda in de benen kunnen we best die heuvel weer beklimmen terug naar Cato.

    Zaterdagochtend besluiten we nog 1 extra nacht te blijven, buienradar voorpelt hier nauwelijks en elders heel veel regen. Het is met 14 graden fris. We rijden naar Las Negras, opnieuw gezellige drukte, veel volk op de been, en een vrij tafeltje met uitzicht op zee. Heerlijke paella en een lekkere Rueda. De dagen lijken op elkaar, niks mis mee. Bovendien lezen we onze dikke boeken uit, ik heb genoten van de bijna 900 paginas dikke historische Spaanse familieroman (het ijzig hart, van Amudena Grandes), een van mijn beste boeken ooit. Nico verslindt het eerste deel (Musch) van de trilogie over Johan de Wit, van Jean-Marc van Tol. Helaas, deel 2 ligt nog in Baambrugge.

    Zolang met de bus op 1 stek, een camping nog wel, dat voelt niet goed voor ons imago... Morgen pakken we de draad als travelnomads weer op. Komende week richting Malaga, en dan landinwaarts naar Granada en Cordoba. Vanaf midden volgende week gaat daar de temperatuurook weer richtingde 20 graden.    Read more

    See translation
  • Met Cato naar Spanje
    1111
    Day 18

    Poco a poco

    April 1 in Spain ⋅ ☀️ 16 °C

    Op eerste paasdag donkere luchten zoals verwacht, vanaf half 10 regent, af en aan best flink. Met de deur dicht drinken we onze koffie en werken de blog, foto's en Gopro filmpjes bij. Even verderop, Almeria, Malaga of landinwaarts valt vandaag 30 tot 40 mm regen. Volgens onze favoriete site hier aan de kust veel minder. Twee zielen, 1 gedachte.... we rijden Cato naar Playa del Arco, hemelsbreed 500m verder, en ondanks stevige waai, waai, en nog wat spatten regen, hebben we een heerlijk luie dag. Bob heeft de playa voor hem alleen, en gaat los.

    Mooie plek om wakker te worden, helaas te laat om de zon op te zien komen boven de zee. We blijven hangen in tempo poco a poco, gewoon omdat t kan, in t zonnetje, leegte voor ons, koffie, boek, genieten, met trui aan want de temperatuur blijft met 13 C nog wat achter. En straks, ja dan echt, verlaten we Cabo de Gata, en route naar de rest van Andalusie.    Read more

    See translation
  • 2024© FindPenguins
  • Home
  • About us
  • Blog
  • Group Tracking
  • Press
  • Terms
  • Privacy Policy & Cookies
  • Support
  • Legal notice
  • English