IJsland

Hoewel al bekend was dat de vlucht sowieso al 2 uur vertraging had, moesten wij ons toch op originele tijd melden op het vliegveld, dus dat deden wij braaf. Na een laatste check of de weg wel open was naar het vliegveld door de storm, reden wij vol gas en met tegenzin naar Kevlavik. Nadat de huurauto was ingeleverd en goedgekeurd, was het tijd om een laatste keer de IJslandse tegenwind te trotseren naar de terminal. 5 minuten lopen werd dan weer een keertje iets meer, ook mede doordat Bente haar mondkapje weer eens verdwenen was. Vervolgens werd ons vaccinatiebewijs grondig gecontroleerd en eenmaal door de douane heen, hadden wij nog een schamele 4 uur wachttijd totdat onze vlucht zou gaan vertrekken. Deze uren hebben wij weten op te vullen met het herbeleven van de vakantie door heel veel foto’s te bekijken en een broodje te eten. Nadat Bente een laatste keer haar liefde voor kinderen had uitgesproken door de opmerking: “Ik kan niet wachten totdat ik eindelijk onvruchtbaar ben”, gingen wij op weg naar de gate. Waar wij eigenlijk om 11:20 weg zouden gaan, hebben wij nog een paar uurtjes extra gekregen in dit droomland doordat we uiteindelijk om 14:00 pas echt gingen. Door de storm was het opstijgen iets minder relaxed dan misschien gehoopt, dus nadat Bente Riannes hand tot moes had geknepen waren we echt onderweg terug naar Nederland. Tijdens de vlucht werden wij weer eens verwend met een prachtige zonsondergang, waar wij extra van konden genieten na 2 dagen geen zon te hebben gezien. Eenmaal aangekomen in Amsterdam waren wij toch wel redelijk moe, dus wij konden ons geluk niet op toen wij erachter kwamen dat we een halve marathon moesten lopen richting de bagageband, omdat we waren geland bij gate D92. Om kwart voor 8 konden wij eindelijk weer normaal ademen na 11 uur te hebben geleefd met een mondkapje op en niet veel later waren wij terug bij Bente. Na een snelle spullenroof en afscheidsknuffel gingen wij beide weer onze eigen wegen. Na een week zo fijn en intens samen te hebben geleefd was dit wel heel gek en Rianne zal komende week dan ook nog wel even moeten afkicken. Afgelopen week was er in ieder geval eentje om nooit te vergeten en is Rianne in lange tijd ook niet meer zo gelukkig geweest. IJsland en Bente hebben beide een bijzonder plekje in m’n hart gekregen en als Rianne lesbisch was geweest had ze nu wel geweten met wie ze later wil trouwen en samenwonen. Bente had het dan ook wel geweten. Wat een week, wat een avonturen en wat een fantastische plek. IJsland en Bente jullie zijn nog niet van mij af, dus tot snel!Baca lagi