Tong/Тоң

Vanochtend was erg komisch. Zodra ik sochtends m'n gezicht liet zien, begonnen Azamat en de man en vrouw van het guesthouse keihard te lachen. Blijkbaar begonnen ze zich gisteravond wat zorgen te maken omdat ik maar niet terugkwam. Toen ik vertelde over de avond, vonden ze het maar al te grappig en leuk, tijdens het ontbijt ging het nergens anders over. Toen we vertrokken kreeg ik een enorme knuffel van de vrouw en zei "You're my son now". Sorry pa en ma. De man bleef alleen maar lachen en wees naar z'n horloge.

De rit van vandaag ging gelukkig grotendeels over een wat betere weg, en de bergen kwamen weer wat meer in zicht (maar we fietsen nog wel steeds langs het Issyk-Kul meer). Onderweg stopten we in Kyzyl-Tuu bij een familie waar we lunch hadden en me lieten zien hoe de yurts worden gemaakt. Kyzyl-Tuu wordt ook wel het yurt dorpje genoemd, omdat vrijwel elke bewoner zich op een manier bezighoudt met het maken van yurts. Later kwamen we bij onze overnachtingsplek aan, een heel mooi plekje, wat verder van de weg af. Op het terrein wonen een wat oudere man en vrouw, en verbouwen veel groente en fruit.

Gefietst: 68 km.En savoir plus