Tokio

Konnichiwa (こんにちは)

Een tikkeltje vermoeid stapten we om 08:15 in de bus richting Mount Fuji. De busrit was al een goede start vanwege de mooie uitzichten. We moesten wel een keer dubbelchecken of we wel in de goede bus zaten, er was namelijk nogal een Thomas de trein thema gaande. Het bleek desondanks de goede bus te zijn.

We begonnen de dagtrip met een wandeling in de regen naar de Chureito Pagoda. We baanden ons een weg naar boven tussen de mensen met paraplu’s, dat wilden we even benoemen, omdat wij die namelijk vergeten waren. Gelukkig hielden de bomen veel regen tegen. Onderweg werden we nog gewaarschuwd voor beren en aapjes die er zouden rondlopen, helaas niet gezien.

Toen we op het uitkijkpunt aankwamen konden we eindelijk genieten van het adembenemende uitzicht op de Mount Fuij. We kwamen helaas bedrogen uit. Door de wolken was de top niet goed zichtbaar (maar in het echt zag het er echt beter uit hoor 😉!)

Hierna liepen we door het dorpje naar andere uitkijkpunten. Dit was een aangename afwisseling van de drukte. Aangezien we geen tour geboekt hadden moesten we zelf onze weg zoeken. We leken wel de enige te zijn. Hierdoor ontdekte we wel mooie minder toeristische plekjes.

Na een korte treinrit bezochten we nog verschillende uitkijkpunten, het resultaat bleek hetzelfde: Mount Fuji was niet goed zichtbaar. Ietwat teleurgesteld stapten we weer terug in de bus naar Tokio.

In de avond hebben de wijk ‘Shibuya’ bezocht. Ook wel bekend van de Shibuya crossing, het drukste kruispunt ter wereld. We dachten dat Shinjuku intens was, maar dit was 100x drukker. Meer billboards, meer (neon!!) kleuren en veel meer mensen. We liepen hier als 2 kinderen in de grootste snoepwinkel ter wereld! Het was oprecht een doolhof. Wel respect naar de architechten want veel gebouwen waren via loopbruggen met elkaar verbonden.

Iedereen heeft hier trouwens allemaal prulletjes aan de tas hangen. Een soort van sleutelhanger voor tassen. Die kun je kopen in winkels of winnen bij grijpapparaten. Toen Veerle eentje zag in de vorm van een kipnugget moest zij deze natuurlijk per se hebben. Na 3 pogingen bij een grijpmachine hadden we er eentje te pakken. Nu loopt Veerle dus met een kipnugget aan haar tas rond…

We eindigden de avond in een ondergrondse cocktailbar die net iets groter was dan een kledingkast. Het was wel gezellig en de cocktails waren 250 yen (€1,53). Prima koop zegt de (gierige) Nederlander in ons.

Sayōnara (さようなら)
Tom & VeerleRead more