Kyoto

Konnichiwa (こんにちは)

We stonden in de ochtend vroeg op om de Fushimi-Inari shrine voor de drukte te bezoeken. Achteraf hadden we geen wekker hoeven te zetten, we zouden wel wakker zijn geworden van het brandalarm van het hostel (vals alarm gelukkig).

Bij de shrine was het zelfs al heel vroeg druk. Veerle had via TikTok wel een verborgen stukje gevonden waar we foto’s konden maken zonder de mensenmassa op de achtergrond.

In een soort van processie op slakkentempo liepen we vervolgens door de shrine. Hoe hoger je kwam, hoe minder mensen er over bleven. Hier was ook nog een klein stukje bamboebos.

Na de lunch bij een Taiwanees restaurant bleek dat je alleen met fysieke creditcard kon betalen, helaas bleek dat wij die juist deze dag waren vergeten. Terwijl Veerle op het strafbankje zat bij het restaurant moest ik een pinautomaat zoeken. Eind goed al goed, we hadden het gevoel dat de medewerkers van het restaurant het nog ongemakkelijker vonden dan wij.

Hierna bezochten we nog enkele kleine tempels om de tijd te doden. In de middag hadden we namelijk een bezoek aan het Samoerai-museum op de planning staan. Hier leerden we meer over Samoerai’s en gooiden we met ninja sterren (we bleken best goed hierin te zijn). Als laatste mochten we nog de outfit van een samoerai aantrekken.

Aan het einde van de middag vertrokken we naar de Kiyomizu-dera tempel. Inmiddels had de (tempel)vermoeidheid wel een beetje ingeslagen. Zodoende besloten we op zoek te gaan naar een leuk restaurant.

We vonden een gyukatsu-restaurant. Hier mocht je zelf je eigen Wagyu beef braden. De Wagyu smolt op je tong. Met een gevuld buikje gingen we weer naar huis.

Sayōnara (さようなら) 
Tom & VeerleBaca selengkapnya