Hanoi

Xin chào

Na een dikke week in Japan vlogen we naar Vietnam, met daar als eerste bestemming Hanoi.

In de taxi naar het hostel merkten we meteen het verschil met Japan. Een enorme hoeveelheid aan scooters, auto’s en fietsen die continu elkaar inhaalden en toeterden. Het verkeer in Nederland na een overwinning van Turkije was hier niks bij.

Bij nader inzien moeten we toegeven dat de chaos van Tokio niks is vergeleken met het verkeer in Hanoi. Er lijken hier vrijwel geen verkeersregels te zijn. Iedereen loopt op straat want het concept stoep kennen ze hier niet en als je wil oversteken moet je dat zigzaggend tussen de rijdende auto’s en scooters doen.

In de avond hebben we het oude gedeelte van Hanoi bezocht. We hebben hier onze ogen uitgekeken. Massa’s mensen in kleine straatjes die zitten op plastic stoeltjes terwijl de muziek keihard staat, er scooters toeterend langsrijden en er om de seconde straatverkopers langskomen. Na het drinken van een paar drankjes gingen we overprikkeld naar bed, met de intentie om het de dag erna echt rustiger aan te doen.

Van dit voornemen kwam echter weinig terecht. In de ochtend ging Veerle voor een manicure en pedicure en ikzelf ging naar een plaatselijke sportschool. Hierna bezochten we de Train Street. Een smalle straat waar restaurantjes direct aan het spoor zitten. Een paar minuten voordat de trein komt gaat een bel af. Dit is het teken om de tafeltjes op te schuiven en de mensen te waarschuwen om van het spoor af te gaan. Hoe dit niet regelmatig leidt tot ongelukken is ons een raadsel.

Hierna gingen we nog verschillende bezienswaardigheden af, waaronder: het Mausoleum van Ho Chi Minh, de Tran Cuoc pagoda en de Night Market. Hier scoorden we nog een echte (😉) Rayban (€1,38) en Fjallraven Kånken rugzak (€6,61) waar Veerle maar liefst 1!! hele euro op heeft afgedongen.

In de avond was er een groot feest. Het was namelijk 70 jaar geleden dat Hanoi was bevrijd van de Franse kolonisten. Dit werd heel uit uitbundig gevierd en het leek wel of de hele stad aanwezig was. Vooral de propaganda-achtige posters waren interessant om te zien.

Tạm biệt
Tom & VeerleOkumaya devam et