Cebu & Moalboal

Mabuhay!

Vanuit Singapore vlogen we naar onze eerste bestemming in de Filipijnen: Cebu. Na een vlucht, taxi- en busrit en een tricycle kwamen we 12 uur na ons vertrek uit Singapore eindelijk aan. Vooral de busrit trok zich lang. Er werd namelijk telkens gestopt om straatverkopers in de bus te laten die dan hun spullen in het gangpad probeerden te verkopen, om vervolgens na een paar minuten weer uit te stappen.

Moalboal, het dorpje waar wij verbleven had het gevoel van een surfersplaats met allerlei leuke barretjes en zelfs een soort indoor food market!

Net als zoveel eilanden in de Filipijnen had Cebu een geweldige natuur met tal van watervallen. Om de drukte en toeristen te vermijden besloten we juist naar de iets meer afgelegen watervallen te gaan. Dit betekende een enkele reis van meer dan anderhalf uur op de scooter.

Naarmate we dichter bij de watervallen kwamen werden de dorpjes waar we doorheen kwamen primitiever, de weg slechter, en de mensen verbaasder dat er 2 toeristen langskwamen. Er werd bijna continu naar ons getoeterd en gezwaaid! Het toppunt was een tussenstop bij een winkeltje, toen wij naar binnen liepen keken alle personen in het winkeltje net iets te lang naar ons. Het was alsof ze een spook gezien hadden, zo wit zijn we niet, toch? Over de Filipijnse mensen is vooralsnog niks slecht te zeggen, ze zijn superaardig en spreken heel goed Engels.

Bij de eerste waterval (Binalayan hidden falls ) die we bezochten waren wij de enige bezoekers. Tijdens de wandeling ernaartoe moesten we een helm op. Er was namelijk, en dit is geen grap, een risico op vallende kokosnoten. Alhoewel ik nog eerst twijfelde besloot ik, ook na wat toejuichen van de gids en Veerle, de watervallen op te klimmen en er vanaf te springen. De nieuwe tattoo van Veerle was een handig excuus om niet te hoeven springen. Na sprongen van allerlei verschillende plekken en hoogtes vertrokken we naar de volgende waterval ( Inambakan falls ). Deze was ook weer supermooi en het water was zo blauw dat het bijna niet te geloven was.

Het nadeel van zo ver weg gaan met de scooter is dat je uiteindelijk weer terug moet. Het werd inmiddels donker en drukker op de weg wat het rijden lastiger maakte. Vanwege een vulkaanuitbarsting op een eiland in de buurt vlogen er ook brandende asdeeltjes door de lucht die tijdens het rijden tegen ons aan vlogen. Na 2 uur rijden kwamen we gesloopt en met pijnlijke kontjes aan.

Veel rust zat er niet in want de volgende ochtend vertrokken we vroeg naar het strand om te gaan zwemmen met miljoenen Sardientjes. Deze vissen zwemmen in groepen om zich zo te beschermen tegen roofdieren. Ze leven aan de kustrand van Moalboal. Je hoeft maar een paar meter de zee in te gaan en je ziet ze ze al. Met onze snorkels doken we ze zee in. Naast Sardientjes zwemmen er ook grote zeeschildpadden, en ook deze hebben wij van dichtbij kunnen zien! Het was het vroege opstaan zeker waard.

Paalam Na,
Tom & VeerleLeer más