Dag 14: Cochabamba here we are!

Om 6.00 uur rollen we enigszins brak de nachtbus uit. Het was weer een wilde tocht met een buschauffeur die naar onze smaak net wat te hard reed over de kronkelwegen in de bergen, Maar we hebben ook geslapen in de comfortabele ligstoelen. In dit land rijden geen treinen, dus de nachtbus is het vervoersmiddel voor lange afstanden.
We zijn in Cochabamba, Markus tweede jeugdstad in Bolivia. Hier woonde hij van zijn 10e tot 16e, Hier heeft hij met zijn broers en zus op de Zweedse school gezeten, waarvan drie jaar intern op internaat, omdat zijn ouders in de jungle werkten.
31 jaar geleden waren Markus en ik hier samen voor het laatst, we kenden elkaar toen nog maar net. Overal herinneringen en heel veel veranderingen.
We worden hartelijk ontvangen door Juan Carlos, een goede vriend van Markus’ vader. Samen hebben zij ontwikkelingswerkprojecten opgezet en opgebouwd. Ze werken nog steeds samen. In april was Farfar (opa) zelf nog hier.
We mogen het appartement van Juan Carlos lenen. Na prima en minder prima hotels, nu een mooie eigen stek in het centrum van Cocha, wat zijn we toch bofkonten! En eindelijk ook weer zomerse temperaturen.

We ontdekken de stad met de micro, de kleurrijk bus die je overal ziet rijden. We bezoeken de Zweedse school, die nu een school is voor kinderen met een beperking. Voor Markus een heel bijzondere dag. Hij roept de hele tijd ‘jongens, we zijn in Cochabamba!’Baca lagi