Dag 22: It ain’t over till it’s over

Drie fantastische weken zijn voorbij gevlogen, de laatste week breekt aan. Markus wist precies wat hij ons wilde laten zien en waar hij zelf naar terug wilde. Onze reisleiders (M&J) hebben routes uitgezocht, dollars/reals/bolivianos/pesos gewisseld, simkaarten gekocht, hotels geboekt, vertaald en onderhandeld.
We hebben ons op allerlei manieren verplaatst: trufi’s, micro’s, taxi’s, nachtbussen, tuctuc’s, trucks en vliegtuigen. We zijn bestolen en miraculeus geholpen.
Als toeristen zijn we op plekken geweest waar je geweest wilt zijn. We hebben de magische natuur van Zuid-Amerika gezien, van ijskoud tot tropische warm. Folkloristische muziek beluisterd, gezongen en gespeeld. Tango’s zien dansen en gedichten gehoord. We hebben het Zuid-Amerikaans temperament over het voetbalveld zien vliegen en vallen. We hebben geproefd en geroken, smaken die we niet kenden. Wijn gedronken, heerlijk gegeten…en zijn er ziek van geweest.
Als trotse zoon, schoondochter en kleinkinderen hebben we projecten gezien en bevlogen mensen gesproken. We hebben het levenswerk van Markus’ ouders gezien en hun voetsporen nagelopen. Er was het warme weerzien met oude bekenden, jeugdvrienden en hun families. We zijn warm ontvangen in hun huizen en mochten even meelopen in hun dagelijks leven. We hebben indrukwekkende, persoonlijke verhalen gehoord, verhalen van verdriet en blijdschap.
Maar boven al hebben we een onbeschrijfelijk waardevolle tijd met z’n vijven gehad, tijd die we ons altijd zullen herinneren. Tijd waarin broers zijn verbroederd, lol hebben gehad, uren hebben gekletst, gelachen, gezwommen, gefeest, dronken zijn geweest en hebben gezoend.

Het einde is nog niet in zicht.
We nemen de luxe van een huurauto en trekken een paar dagen het Braziliaanse binnenland in. We gaan nog naar zee. Nog even die andere, exotische wereld beleven, voordat we terug gaan naar ons eigen vertrouwde, fijne leventje.
It ain’t over till it’s over!Les mer