Rifigio Treviso

Vanochtend iets of wat geïrriteerd wakker geworden. Ik hoop dat ik heel erg gesnurkt heb. Just out of spite!
Maar goed. Het ontbijt was voorzien van vers brood! Dat is lekker!
Daarna 960 meter afgedaald naar halverwege het dal en daarna weer 350 meter gestegen. Heb vreselijk spierpijn in de bovenbenen. Voelt heel zuur aan.
Na inchecken en mijn bed opgemaakt nam ik een douch. Heb meer dan een kwartier in de rij gestaan. Maar goed, ik sop mij lekker in en toen stopte de watertoevoer. Ik had een muntje moeten kopen! Met het laatste restje water nog een beetje afgespoeld en daarna maar afgedroogd voor zover mogelijk. Handdoek en ik ruiken in ieder geval fris. De tocht zelf was best goed te doen, maar omdat je niet weet wat er achter de volgende bocht is, blijf je reserves voor jezelf aan het inbouwen. Dit met als gevolg dat ik rondom 14.00 uur bij de refuge was. Kon wel gelijk inchecken.
Nu zit ik op een stoepje en moet er zelfs voor waken om niet te verbranden. Zo fel schijnt de zon.
Kennelijk is dit een plek voor de echte bergbeklimmers. Volledig uitgerust. Ik heb ze zien klauteren, maar om ze te fotograferen is heel lastig . Heb ik toch nog een stelletje kunnen klikken. Zij gaan een tocht maken dat al is uitgezet. Een andere foto geeft weer welke route ze maken. Brrr. Ik moet er niet aan denken dat Kris en Michiel dit ook doen.
Morgen wordt weer een spannende dag. Dan moet ik over een kam heen en 1000 meter stijgen. Niet dat dit de uitdaging is, maar ik moet op tijd bij een kabelbaan zijn, anders moet ik daarna nog 1500 meter dalen! Zaak om vroeg te starten. Je leest morgen hoe dat afloopt.Read more