Dubrovnik

Eerder deze week reisde ik van Mostar naar Dubrovnik. De busreis was al gezellig want ik reisde samen met een nederlandse jongen (O) die ik in het hostel in Mostar had ontmoet. We hadden meteen de hele achterbank van de bus geclaimd. Paar minuten later komt er een vrij forse man onze kant oplopen. We keken vol spanning af of hij tussen ons in zou komen zitten maar gelukkig plofde hij neer op een stoel voor ons. De man en O raakte halverwege de reis aan de praat en hadden het over O's opleiding tot sergeant. Na 3 uur kwamen we aan in Dubrovnik. De man kwam uit Dubrovnik en wilde ons wel de weg wijzen naar onze hostels. Mijn route werd snel uitgelegd en ik werd weggestuurd. Ik dacht okay ik ga maar, O vind de weg wel. Maar ik keek O nog even aan en zag beetje paniek in zijn gezicht. Ik kon het niet helemaal plaatsen en zei dat we contact zouden houden. Later  vertelde O dus dat die man had voorgesteld eerst nog een biertje te doen, maar daar zat O niet op te wachten. Vervolgens vroeg hij ook nog aan O of hij een uber wilde delen want zijn appartment lag dicht bij O's hostel. O kreeg de indruk dat meneer zijn intenties niet helemaal klopte en sloeg het aanbod af. Dit verklaarde wel het paniek in zijn ogen😂

In Dubrovnik ben ik de stadsmuren gaan bewonderen, de prijs van het ticket was €35, echt achterlijk. Maar ik moest de stad waar veel scenes van Game of Thrones zijn opgenomen, wel goed kunnen zien. Ik vond het zo'n schattige binnenstad en het leverde mooie plaatjes op. Met nog wat mensen van de vorige avond gingen we drankjes doen en uiteten. Een jongen die werkte bij het restaurant vond ons wel gezellig en na zijn shift nam hij ons mee de stad in om te stappen. We belandde uiteindelijk in een soort club waar voornamelijk 16 jarige waren maar het was wel leuke muziek dus de tijd vloog. O had beloofd mee naar mijn hostel te lopen dus we vertrokken aan de 40 minuten wandeling, wat uiteindelijk dik een uur duurde want we raakte de weg kwijt 😂. O had nogal veel gedronken dus ik heb me wel erg vermaakt om zijn eerlijkheid en melancholie en we vonden onszelf wel een komisch duo. De dag erna vertrok ik richting Kotor.Baca lagi