Satellite
Show on map
  • Day 32

    Julia Creek

    September 9, 2015 in Australia ⋅ 🌙 20 °C

    Ik sta nu in m'n 'truck' voor het info-punt van Julia Creek. De enige plek waar ik af en toe WiFi heb. Dit is een van de 10 gebouwen die de main street van dit dorp rijk is, uit veel meer bestaat dit dorp niet.

    De plaats Julia Creek is moeilijk te omschrijven. Het is vooral stil hier, met uitzondering van de vrachtwagens (cattle transport) en metaalwerken die je op de achtergrond hoort. Het is een gaaf gezicht als je 's middags in de warme zon uitkijkt over een dorre vlakte met spaanplaten schuurtjes en zwevende eagles. Het is nu lente en dat betekent dat er al een lange periode van droogte geweest is. Die droogte merk ik niet alleen aan het rode stof en de dorre planten maar ook aan m'n huid die binnen twee dagen ruw was, m'n springerige haar en constant droge lippen. Niet dat het me veel uitmaakt. Het gevoel alsof je je in een soort 'wilde westen' bevindt, betekent dat je ook wel taai moet zijn.

    Dat betekent soms wel even doorbijten en niet teveel nadenken. Vanavond heb ik een konijntje doodgereden en dan moet ik maar blij zijn dat het geen kangoeroe was. Kangoeroes zijn hier namelijk in grote getalen aanwezig en blijkbaar zo stom dat ze aangetrokken worden door de koplampen van auto's. De eerste dag lagen er twee onthoofd op dezelfde weg en gister sprongen er drie voor m'n auto de Bush in.
    Ook moet ik doorbijten als ik weer drie joekels van spinnen uit m'n badkamer moet halen of een grote felgroene kikker naar me vindt staren vanuit de toiletpot.

    Ik woon nu in m'n 'shed'. Dit zijn eigenlijk twee grote containers met een veranda ertussen maar ik heb m'n eigen kamer, een badkamer, wasmachine en keuken. 's Ochtends rijd ik vanaf m'n shed in 5 minuten, over de enige weg vanaf de noordoostelijke kust naar het midden van Australië, naar het huis waar ik werk.

    Daar verzorg ik drie lieve kindjes die ik naar school en de kinderopvang breng. Terwijl we door het dorp lopen, zegt iedereen elkaar gedag en toeteren voorbijgangers om te zwaaien. Niemand doet hier ook z'n deur op slot en iedereen laat z'n sleutels in z'n auto zitten, voor iemand die de afgelopen jaren in Rotterdam heeft gewoond is dat nog een beetje lastig.
    De rest van de dag verzorg ik de tuinen en het huis en 's middags als de kinders thuiskomen, repeteren we dansjes, doen we huiswerk of gaan we naar gitaarles of footballpractice. Daarna drink ik met ma, die thuiskomt van een drukke dag, een Australian Lager en maak ik dinner klaar. Ik lijk wel een huisvrouw, moet niet gekker worden.

    's Avonds rijd ik met groot licht en geweldige countrymuziek op de radio aan😝, terug naar m'n schuur en verbaas ik me elke dag over hoe ongelofelijk veel sterren er aan de hemel staan.

    In anderhalve week is het een week schoolvakantie en gaan we naar het 'cattleproperty to do some cowmustering 'n horseriding.' Daarna horen jullie me wel weer.

    ✌️
    Read more