Beijing - Ulaanbaatar

Echt een top ervaring. Met verschillende gezichten. Eerste stuk was geweldige natuur. De uitzichten wisselen zich af met kleine stukjes tunnel, dus eerste paar keer was ik dan telkens net te laat om een foto te maken. Daarna in China nog een stuk wat minder mooi qua natuur was, gewoon vlak en dor. Af en toe dan een chinees dorp of stadje met relatief knijterhoge flatgebouwen.
Thierry Baudet lijkt met z'n klimaatargumenten niet echt een punt te hebben, er staan verrassend veel windmolens en zonnepanelen in het binnenland (itt het beeld wat vaak geschapen wordt van China als massale schoorsteen). Reden in Beijing ook al best veel elektrische dingen. Daartegenover staat dan wel dat op bepaalde stukken in het vlakke binnenland plastic uit de grond leek te groeien, die hoeveelheid zooi was echt niet normaal. Op den duur vroeg je je ook af van die dat zou zijn omdat er geen kip woont, maar wel plastic van 80 duizend huishoudens ligt.
Na de laatste stad die op de kaart lag begon de Gobi woestijn met een eenduidig woestijn beeld. Leven best veel kuddes paarden, dat valt wel op. Bij de grensovergang werd de trein met krikken opgetild en een ander stel er onder gezet. De restaurantcoupé werd ingewisseld voor een mongoolse en het verschil in cultuur is direct te merken. Die mongool die nu in de coupé bedient is een mooie vent (55, 1meter60). Nico bood 'm een peuk aan en nu krijgen we allemaal chill te vreten van 'm. Al meer lach op de mongolen hun gezicht gezien dan alle chinezen tot dusver.Read more