Gili Trawangan

Vandaag zijn wij weer eens doorgereisd.. Maar pas nadat ik de ochtend met meditatie, yoga en zwemmen had gestart. Op een droomlocatie. Zacht tropisch windje, omgeven door tropische bebossing, rijstvelden en zicht op een prachtige berg. En toch trokken wij vervroegd verder omdat de zin in een tropisch eiland heel groot was en de weerzin van de schimmel lucht in ons huisje ook heel groot was.

Sara had zich verdiept in alle gruwel verhalen ten aanzien van de oversteek (gammele boten, uren vertraging en woeste golven) en werd al meer en meer gespannen. Ook de charme van alle prachtig aangeklede Indonesiërs (we belanden midden in een halfjaarlijkse ceremonie) kon haar niet afleiden. Soms komt haar logistieke generaalschap goed van pas, soms mijn go with the flow. Vandaag bleek de flow goed te verlopen. Zo kwamen wij op tijd zonder kleerscheuren aan op Gili Trawangan. Een zo klein eiland dat er geen autos en scooters op mogen. Wat een zalige rust geeft dat. Wat er wel zijn zijn koetsjes getrokken door paardjes. Saar heeft al menige koetsier de hel in verwenst om de dierenmishandeling van de paardjes. Het andere vervoersmiddel is de fiets en daar hebben wij ons inclusief bepakking aan gewaagd. Super. Binnen 20 minuten waren wij het halve eiland rond en bij onze slaapplek.

Omgekleed en toen op de eerste rang bij een beachbar gezeten om te genieten van een prachtige zonsondergang, samen met honderd andere mensen. Bij de borrel een fascinerende bieten taco gerecht gehad. De avond hebben we afgerond met een buiten bioscoop op het strand alwaar wij Mufasa en Shawsank Redemption hebben gekeken. Super tof.Baca lagi