Tag 169 & 170: Provinz Jujuy & Salta

Am letschte Märztag hemmer en Usflog zo de Salinas Grandes gmacht, wo mer of üsere Reis vo San Pedro de Atacama noch Tilcara bereits verbi cho send.
S'Wätter hed am Morge weniger guet usgseh als letsch Mol, d'Wolche hend d'Sicht leider chli igschränkt. Drom semmer ohni grösseri Stopps bis zo de Salzwüeschti gfahre, wo mer gäg di elfi itroffe send.
Vor Ort hemmer de Itrett för de Zuegang ofe Salzsee zahlt ond hend üs det omebewegt. Wil mer relativ früeh in Tilcara losgfahre send, heds noni allzu vel Mönsche gha.
Bi de Piletas (Wasserkanäl) hemmer erschti Fottene gmacht (es schiint so, dass mer usschliesslech wäg dem det hii gohd - Infos zo de Entstehig oder wie s'Salz abbaut werd, geds leider ned), bevor mer üs zomene extra för Fötteli igrechtete Bereich fortbewegt hend.
De Dani heds denn langsam afo aschiesse, aber aständig wiener esch, heder bi de Groppefotene doch volle Isatz zeigt. Naja, mas o menos - nochdem ehn d'Jasi als Spielverderber bezeichnet hed, heder medgmacht.
Denn hemmer üs no chli of de Salinas Grandes bewegt, bevors weder retour gange esch. S'Wätter esch jetz besser gsi ond mer hend bimene Ussechtsponkt en Mittagspause igleit.
Am früeche Nomittag semmer denn bereits bi üsem Hostel acho, wo mer rasch s'Gepäck is Zimmer do hend, bevor mer gmeinsam med de Rachel ines Kafi send. D'Melissa hed i de Zwöscheziit paar Telefon gmacht.
Retour im Hostel hed de Dani denn Bekanntschaft medem 3-jährige Lanín gmacht, im Sohn vom Bsitzer. Är hed üs denn no för de Rescht vo üsem Ufenthalt onterhalte ond för vel "aah", "jöö" ond "he's so cute" gsorgt. Au de Satz "I don't want kids, but..." esch mehrmols gfalle. D'Jasi hed sech lieber met de Chatz Lola beschäftiget, esch aber am Obig trotzdem als einzigi vom Lanín omarmt worde.
Z'Nacht hemmer erneut im Viejo Olivo zo üs gno, es esch weder sehr fein gsi. Im Hostel hemmer de letscht gmeinsam Obig no gnosse ond send denn relativ früeh is Bett.

Am nöchschte Morge semmer vomene richhaltige Zmorgebuffet begrüesst worde: Sälber bachnigs Brot, sälber gmachts Granola ond Dulce de Leche, osserdem Ei ond frösche Fruchtsalat ond Orangesaft. Das hemmer imene Hostel no nie erläbt - aber mer hend de Matthias am Vortag bereits als perfekte Gastgäber könneglernt ond gseh, wie är s'zmorge vorbereitet. I sim Hostel schafft är aber nome jewils es halbs Johr, di ander Hälfti esch är als Bärgfüehrer in Patagonie tätig ond bestiegt det de Aconcagua.
Nochdem mer üs härzlech bi ehm bedankt hend, hemmer üs noch Salta ufgmacht, wo d'Melissa am Nomittag ehre Flog gha hed.
Noch emene gmeinsame Mittagässe semmer no betzli dör Salta gschlenderet, bevor mer d'Melissa a Floghafe brocht ond üs vo ehre verabschedet hend. För sie gohts in Mendoza wiiter.
Zrog im Hostel semmer medem Paul is Gspröch cho, en Lozärner us Wärthestei, wo sini Ziit bis zom Start vo sim Studium (oder wases denn werd) in Salta verbrengt, om do Rugby z'spiele. De Rescht vom Obig hemmer so z'vierte verbrocht ond üs denn au vo de Rachel verabschedet, wo am nöchschte Morge früeh de Bus of San Pedro de Atacama nehmt.Читать далее