Dag 13 - Hotel Casa Lola in Salamina

We hebben de rust en eindeloze uitzichten van La Quinta weer achter ons gelaten. Het viel niet mee om de stilte en rust te trotseren, maar we hebben ons erdoorheen geslagen. De eigenaar ook blij gemaakt met een schoon zwembad 😂 Je moet toch wát met je tijd!

Een taxirit van 4 uur door de bergen bracht ons in Salamina, een kleurrijk koffiedorpje op 1700 meter hoogte.

Het hotel ligt in het centrum, dus we wandelen zo de gezellige straatjes in. Er hangt een gemoedelijke sfeer en het voelt veilig om ons op straat te begeven met onze zonnebrillen. Een Rayban zonnebril was in Bogotá een no-go. Al loopt Nubia nog streevast als een bewaker achter mij. Met blond haar val je nogal op.
Het doet ons goed weer onder de mensen te zijn.

De Spaanse invloeden zijn hier goed zichtbaar. Ondanks dat het prachtig is om te zien kijken we er toch wel met een gemengd gevoel naar. Toen de Spanjaarden Colombia ontdekten besloten zij dat zij de eigenaar werden van dit land. De Indigenous (de oorspronkelijke bewoners) werden verjaagd, vermoord of gedwongen zich aan te passen naar de Spaanse maatstaven, waaronder het katholieke geloof en de taal.

Het is zelfs zo dat de poncho, zoals wij deze nu kennen, een compromis is tussen de Spanjaarden en de Indigenous. Het originele model kwam tot de grond. De ‘Unku’ beschermde de boeren tegen de kou in de bergen. De Spanjaarden verboden dit model, omdat dit te indiaan-achtig was. De poncho is enkel voor het bovenlichaam. Het wordt hier nog veel gedragen.

Ook leerden we dat de Indigenous populatie meer dan 100 verschillende (indianen) stammen betreft.
Wanneer de genen van een Indigenous zich ‘mengt’ met die van een blanke Europees ben je een ‘Mestizo’.
Wanneer de genen van iemand met Afrikaanse roots zich ‘mengt’ met die van een blanke Europees ben je een ‘Mulatta’.

Nubia is dus een Mestizo.Leggi altro