• Annemarie Cornelisse
  • Nubia Smits

Rootsreis Colombia

Een reis naar de roots van Nubia. もっと詳しく
  • 旅行の開始
    2024年7月14日

    Dag 1 - Heenreis

    2024年7月14日, オランダ ⋅ ⛅ 20 °C

    Vlucht KL 741 Amsterdam - Bogota
    09.50 - 13.40 uur

  • Dag 1 - HAB Hotel

    2024年7月14日〜19日, コロンビア ⋅ ☁️ 18 °C

    Ons eerste verblijf is het HAB hotel, een stijlvol boetiek hotel gelegen in de wijk Chapinero Alto, Bogota.

    Colombia stond in de finale van Copa América 2024, dus snel nog even een shirtje gescoord. De sfeer in de stad was uitgelaten en vrolijk.

    Het eerste Colombiaanse biertje was even wennen, maar hij werd met de slok lekkerder.

    Morgen brengen we een bezoek aan FANA, het weeshuis waar Nubia de eerste 6 maanden van haar leven heeft gewoond.
    もっと詳しく

  • Dag 2 - Bezoek Fundacion FANA

    2024年7月15日, コロンビア ⋅ ☁️ 20 °C

    Op 19 september 1977 ben ik geboren in Colombia. Om precies te zijn in de provincie Cundinamarca waarvan Bogotá de hoofdstad is.

    Eén dag na mijn geboorte ben ik door mijn biologische moeder naar Fundacion FANA in Bogotá gebracht. FANA is een weeshuis welke mede is opgericht door Stichting Wereldkinderen. Biologische ouder(s) die zelf niet in staat waren hun kind een wenselijke toekomst te geven konden hun kind hier te adoptie afstaan. Mijn biologische moeder deed dit binnen een dag na mijn geboorte. Een gegeven wat hartverscheurend zal zijn geweest en misschien nog steeds zo voelt.

    Op 24 maart 1978 ben ik aangekomen in Nederland. Nu 16.916 dagen, 2.417 weken, 556 maanden, dus iets meer 46 jaar later ben ik samen met Annemarie voor het eerst terug in mijn geboorteland. 

    Dit is speciale dag, omdat het de eerste stap is in een zoektocht naar feiten rondom mijn adoptie. Tot op heden ken ik alleen de feiten uit de adoptiepapieren en de verhalen van mijn ouders. 

    Jan-Willem, van de reisorganisatie Go2Colombia, heeft een afspraak voor ons geregeld bij Fundacion FANA. Malú Angel was hierbij onze tolk.

    Bij aankomst werden wij vriendelijk ontvangen.  
    Al snel werd ons duidelijk dat dit niet de locatie en gebouw was waar ik de eerste zes maanden na mijn geboorte heb doorgebracht. Dit gebouw bestaat niet meer, maar de juiste de locatie is toevallig wel vlakbij ons verblijf in het HAB Hotel.

    Tijdens de rondleiding zagen wij dat er overal foto’s hingen van geadopteerde kinderen. Door de jaren heen zijn er 15.000 kinderen geadopteerd via Fundacion FANA in Colombia. Waarvan ongeveer 500 gezinnen in Nederland geadopteerde kinderen uit Colombia hebben.

    Het was duidelijk een stichting die grootste dingen heeft betekend in mensenlevens voor zowel ouders als kinderen. Overal in het gebouw hangen ontelbaar veel foto’s. Ik heb een poging gewaagd om de foto’s die mijn moeder naar Fundacion FANA heeft opgestuurd te vinden. Helaas waren het er te veel om alles te bekijken. Maar Maria Teresa, een dame die er ook al werkte in de tijd dat ik er verbleef, verzekerden mij dat ze heel zorgvuldig met alle toegestuurde foto’s omgaan en mijn foto’s er zeker ergens tussen hangen. 

    Aan de hand van de adoptiepapieren en foto’s van vroeger van Fundacion FANA kregen wij de gelegenheid om vragen te stellen. Maria Teresa vertelde ons dat de aangeleverde informatie inhoudelijk zeer beperkt was. Zij kon mij geen persoonlijke informatie geven, enkel algemene informatie over het adoptieproces in die tijd.

    Een mooi en onvergetelijk moment was dat zij in de boeken die op tafel lagen, mijn gegevens terug kon vinden.

    In die tijd werd schriftelijk bijgehouden wanneer kinderen bij Fundacion FANA zijn gekomen, wanneer ze zijn geboren, wanneer ze zijn weggegaan en naar welke adoptieouders zij zijn gegaan. Het was even zoeken, maar ook ik stond erin. Een mooie herkenning en bevestiging van mijn bestaan. Ik was ter adoptie gematched met familie Smiths (Smits) in Nederland.
    Nubia Hernandez (~Noebia~) werd Nubia Smits.

    Door nieuwe regelgeving met betrekking tot adoptie zijn alle aanwezige adoptie documenten volledig overgedragen aan de Colombiaanse regering. Hierdoor is er geen aanvullende informatie voor mij meer aanwezig bij Fundacion FANA. 

    Om volledig inzage te krijgen in alle adoptie documenten dien ik een officieel verzoek in te dienen om mijn volledige dossier op te vragen. Hier hoop ik nog iets meer informatie in te ontdekken.

    Ik had een sombere verwachting van deze omgeving. De ruimtes kwamen echter niet somber over, door de redelijk moderne en kleurrijke uitstraling. Wij hebben door het inmiddels grote gebouw mogen lopen, van recreatieruimtes, eetzaal, het kleine schooltje, speelplaats en dagverblijf. De verpleegafdeling en de slaapzalen van de jongens en de meisjes maakte veel indruk. 

    Hoe goed de bedoelingen ook zijn of hoe goed werk daar verricht wordt, het gevoel dat de kinderen daar ‘s avonds niet worden ingestopt door een liefdevolle ouder raakte ons beiden. 

    Door de jaren heen zijn zij meer dan alleen een weeshuis geworden. Ze hebben nu een maatschappelijke rol binnen de begeleiding van kinderen uit gezinnen die het financieel minder goed hebben.

    Er is weer een puzzelstukje in mijn persoonlijke puzzel gelegd en bij terugkomst in Nederland ga ik mijn hart en gevoel verder volgen naar nieuwe en onbekende puzzelstukjes.

    Tot zover mijn adoptie achtergrond. Ik ga nu samen met Annemarie genieten van onze reis in Colombia. 
    もっと詳しく

  • Dag 3 - Fietstour Historisch Centrum

    2024年7月16日, コロンビア ⋅ ☀️ 20 °C

    Soms kom je de juiste mensen tegen op het juiste moment. Een fietstour langs de highlights van het historische centrum van Bogotá werd een indrukwekkende dag met veel nieuwe informatie. Onze gids bleek veel kennis te hebben van de geschiedenis en leefomstandigheden van o.a. de periode waarin Nubia ter adoptie is afgestaan en het gebied binnen ‘de provincie’ Cundinamarca waar ze waarschijnlijk vandaan komt.

    Maar eerst… potverdikkies wat een stad!
    De verschillen tussen rijk en arm zijn enorm groot. Van slapende zwervers tussen afval op straat tot aangeharkte tuintjes. Van keurige fietspaden tot compleet weggeslagen wegdelen. Van mooie huizen en gebouwen tot een vluchtelingenkamp met zelfgemaakte tenten. Van ‘invisable borders’ naar wijken waar je om veiligheidsredenen écht uit de buurt moet blijven tot vriendelijk lachende mensen die kletspraatjes maken. Alles wisselt zich in hoog tempo af.

    Onze gids paste zijn tour ter plekke aan ons aan en vertelde veel over de politieke gebeurtenissen die het land zo tekenen en welke gevolgen dit had en heeft op de leefomstandigheden.

    Zo maakten we een tussenstop bij het contramonument Fragmentos. De bij de ‘peace agrement’ (2016) ingeleverde wapens werden omgesmolten tot monument. Een groep vrouwen, overlevenden van seksueel geweld en verkrachtingen door de verschillende gewapende groepen, hebben de vloerdelen eigenhandig vormgegeven. De film die werd vertoond maakte veel indruk en deed ons realiseren dat er een reële kans is dat dit een puzzelstukje betreft. Hij wilde ons duidelijk attenderen op deze gebeurtenissen die op grote schaal plaatsvonden.
    https://youtu.be/d7rAb2O0JV8?si=q5HiKi03LQ5LAB2i
    Zeer indrukwekkend…

    De weg vervolgden we door super toffe straatjes, maar ook plekken waar je nog niet dood gevonden zou willen worden. We fietsen over keurige fietspaden, maar meer nog zigzaggend tussen het chaotische verkeer en over slecht onderhouden stoepen tussen de voetgangers door. (We hebben veel gedacht aan wat onze moeders hiervan zouden vinden. 😅 Ze hadden gek geworden!)

    Een hoogtepunt was toch wel de overdekte markt Paloquemao. De gids liet ons vanalles zien, vertelde over allerlei tradities en liet ons verschillende soorten fruit proeven waar wij het bestaan niet van wisten. Geweldig!

    Op de terugweg hebben we nog een tussenstop gemaakt voor een lokaal biertje. Zo hadden we ook mooi de gelegenheid om even door te vragen over wat de gids wist over de verschillende indianen stammen in Cundinamarca.
    Ook kwam de poncho die met Nubia mee kwam naar Nederland ter sprake. De verschillende stammen droegen poncho’s in eigen kleurencombinaties.

    Ruim 2 uur later dan gepland leverden we onze fietsen weer in.
    Nubia haar gevoel voor tijd of eigenlijk het leven in het moment heeft zij duidelijk niet van een vreemde!

    Deze dag komt op ons lijstje ‘nooit willen missen’.
    もっと詳しく

  • Dag 5 - Ciudad Bolívar

    2024年7月18日, コロンビア ⋅ ⛅ 20 °C

    Vandaag was weer een dag voor in de boeken!

    We wilden ons wat meer verdiepen in de leefomstandigheden van de armere bevolking, dus boekten we een sociale tour in Ciudad Bolívar via Beyond Colombia. We werden door lokale bevolking begeleid door de wijk. Deze keer 2 super toffe jongens van begin 20 die kneiterhard hun best doen om het patroon van een leven met geweld en criminaliteit te doorbreken.

    Allereerst een klein beetje achtergrondinformatie:
    Ooit was Bogotá een landbouwgemeenschap. Toen Bogotá werd uitgeroepen tot hoofdstad trad er verstedelijking op. Door de grote toestroom van mensen was er te weinig huisvesting. Er ontstonden sloppenwijken. De sloppenwijken worden bewoond door de armste bevolking. De wijken bestuurden zichzelf en staan bekend om het geweld als gevolg van bendes, maffia en soms de FARC.

    Ciudad Bolívar is een sloppenwijk in het zuiden van Bogotá, welke bestaat uit meerdere kleinere wijken.
    In 1983 ontstond het Ciudad Bolívar-plan om de groei van de stad te begeleiden. Het wordt pas sinds 1991 lokaal bestuurd.
    In 2016 is er een ‘cable car’ aangelegd, een mobiliteitsoplossing voor de inwoners van het gebied.

    We gingen naar de wijk Paraíso in Ciudad Bolívar. De Engels sprekende gids kwam ons ophalen bij het hotel. Onderaan de berg, bij de TransMiCable, ontmoetten we Ghesus (met de pet) en Pfilippe (met de krulletjes). Ze kwamen vriendelijk en ietswat verlegen over. Hun kleding was sjofel. Ze spreken geen woord Engels, dus de gids doet voornamelijk het woord.
    Terwijl we vanuit de cable car zicht hadden op de daken van de armoedige huisjes vertelden ze over de ontwikkeling van de wijk en over hun doelen in het leven.

    De huisjes in de sloppenwijk moesten in opdracht van de regering in specifieke kleuren worden geschilderd. Hier hadden de bewoners geen keuze in. Puur voor het aangezicht (én de toeristen?). Onder de vrolijke kleuren staan ook nog veel treurige huisjes van zelfgefabriceerde stenen. Sommigen waren zelfs nog geknutseld van restafval. Hier viel weinig aan te schilderen.

    Ook ‘vlogen’ we over een bejaardentehuis waar de ouderen op het dak met elkaar salsa aan het dansen waren. Geweldig!

    Bovenaan de berg stapten we uit de cable car en liepen een kleurrijke wereld in. Overal waar je kijkt geweldig mooie muurschilderingen!

    Creativiteit wordt aangesproken om betekenisvol bezig te zijn, op een positieve manier met elkaar te verbinden, te ontsnappen aan de realiteit en trauma’s te verwerken. Daarnaast werken ze door het maken van kunst ook aan een betere toekomst. Ze maken zich klaar om toeristen te ontvangen.

    Ook Ghesus en Philippe werken hard om hun leefomstandigheden en toekomstperspectief te verbeteren.
    Ghesus produceert muziek; reggaeton en rapp. Philippe is de 3e generatie freestyle dansers. Elke generatie wordt opgeleid om de volgende generatie les te kunnen geven (en ze daarmee van de straat te houden).

    Van beiden kregen we een presentatie. Ze waren zó trots! Ze waren nog niet zo ervaren in het begeleiden van Gringo’s (toeristen), maar zodra ze het trucje een beetje door hebben en de Engelse taal wat beter beheersen worden ze vast super toffe tour guides.

    Heel toevallig was de Engelstalige gids ook fotograaf en werden we hier en daar geïnstrueerd te poseren voor street art.

    Wij rijke toeristen kunnen ons in de armere wijken van Bogotá niet vrij bewegen, dus zelfstandig hadden wij deze trip nooit kunnen doen. We vonden het wel even spannend, maar in het gezelschap van deze locals voelden we ons prima op ons gemak.

    Voor Nubia weer een stukje meer verbinding met en inzicht in haar roots.

    Mooie mensen
    Mooie gesprekken
    Mooie herinneringen
    もっと詳しく

  • Dag 7 - Binnenlandse vlucht

    2024年7月20日, コロンビア ⋅ ⛅ 21 °C

    Na 6 dagen hebben we Bogotá achter ons gelaten.

    De stad waar zoveel informatie te halen viel.

    De stad waar Nubia zoveel van verwachtte.

    De stad waar we moesten wennen aan de hectiek.

    De stad van 4 seizoenen in 1 dag.

    De stad waar we moesten aftasten hoe ons veilig op straat te begeven.

    De stad met de grootst mogelijke contrasten.

    De stad waar wij ons bewust werden dat er zoveel is dat wij niet weten.

    De stad die ons deed realiseren dat de kaders waar vanuit wij denken en (be)oordelen veel beperkter zijn dan wij van onszelf dachten.

    De stad die voor Nubia best moeilijk was om weer te verlaten…
    もっと詳しく

  • Dag 7 tm 10 - Hacienda Venecia

    2024年7月20日〜23日, コロンビア ⋅ ⛅ 29 °C

    Een hele grote WOW!

    Wat een prachtige omgeving hier in ‘provincie’ Manizales.
    Dit koffielandschap heeft een heerlijk tropisch klimaat. We worden omgeven door bijzondere planten, fruitbomen, vlinders en kleurrijke vogels.

    Hacienda Venecia is een 100 jaar oude koffie boerderij met een traditionele bouwstijl.
    Onze kamer heeft grote openslaande deuren. We worden wakker met het geluid van de rivier, krekels en fluitende vogels.

    Alle maaltijden zijn traditioneel en huisgemaakt. Om 13.00 en 19.00 uur luidt er een bel die aankondigt dat de lunch of het diner klaar staat om opgeschept te worden.
    もっと詳しく

  • Dag 8 - Koffie tour

    2024年7月21日, コロンビア ⋅ ☀️ 26 °C

    Vanaf nu geen koffie meer uit de supermarkt! Niet omdat het te min is, maar omdat we ons nu realiseren dat koffie nooit voor die lage prijs verkocht kan worden.
    Wat een werk en wat een goed doordacht proces!

    Familie ‘Beige’ was er ook bij.
    Hebben wij de travelers-dresscode gemist? Of zijn de kleuren beige, wit en navy blue enorm hip?
    Ik ben nog steeds op zoek naar een woord voor de mensen die met een aardappel in de keel pochen elk jaar met het gezin een ander continent te bezoeken en een lijst van bezochte bezienswaardigheden opnoemen waar je “u” tegen zegt. Mensen die plekken bezoeken om te kunnen zeggen dat ze er zijn geweest.
    …iets met ‘contra-verbinding’, ofzoiets.
    Of misschien kwam de mismatch wel gewoon door hun oordeel over de stad waar wij zo van onder de indruk zijn: “alleen dat historische centrum van Bogotá was wel mooi, alles daarbuiten was niet veel bijzonders”.

    Oke, los van dit 🎵 irritatiefactortje🎵 was het een interessante tour.

    De vele verschillende soorten koffiebonen kunnen worden opgedeeld in drie koffiesoorten: 'Coffea Arabica', 'Coffea Robusta' en 'Coffea Liberica'.
    Hier worden Arabica bonen verbouwd, omdat deze groeien op ca 1500 meter hoogte.
    Door verschillende processen toe te passen krijg je compleet andere smaken uit dezelfde vruchten.

    Tijdens de tour kwamen we ook langs een aantal cacao bomen. De gids dook de struiken in en kwam terug met een rijpe cacaovrucht. Het witte vruchtvlees om de cacoabonen wordt hier gezien als een traktatie. Niet nadenken, gewoon proeven! En lekker dat het was!
    もっと詳しく

  • Hacienda Termales la Quinta

    2024年7月23日, コロンビア ⋅ ⛅ 24 °C

    ‘In the middle of nowhere’ krijgt een nieuwe betekenis. Dat is dus hier!

    De taxi bracht ons verder de bergen in. Een rit van 2 uur (+/- 45 km) over onverharde wegen, categorietje ‘sport bh’ zeg maar. 🤪

    Termales la Quinta is een vee haciënda.
    Dit enorme landgoed is niet te bereiken met de auto. Het laatste half uur moesten we te paard afleggen. Een muilezel werd beladen met onze koffers.
    Langs een smal, zigzaggend pad daalden we af naar beneden, door riviertjes en rotspartijen. Zó tof!

    Samen met een stel, die wij op de vorige locatie hadden ontmoet, waren wij de enige gasten. Zij hebben een poging gewaagd om onze komst te filmen.

    Bij aankomst stond er een stevige lunch voor ons klaar. Alle maaltijden zijn inbegrepen. Gelukkig, want de winkels en restaurants zijn ver weg.

    We zitten op 2600 meter hoogte in de uitlopers van de vulkaan Santa Isabel. Dus weer een iets ander klimaat. De zon kan er goed schijnen, maar als de wolken voor de zon hangen dan is het fris. ‘s Avonds koelt het af en heb je een dik dekbed wel nodig.

    We moesten beiden even wennen aan de rust en vroegen ons stiekem af hoe wij ons hier 2 volle dagen zouden moeten vermaken. Niks doen is namelijk niet echt onze specialiteit.
    Maar omgeven door bossen met watervallen, dieren, thermale bronnen en een zwembad gevuld met warm thermaal water geven wij ons over aan het ‘zijn’.
    もっと詳しく

  • Dag 11 - Paardrijtocht Cascada el Oasis

    2024年7月24日, コロンビア ⋅ ☁️ 19 °C

    Als ware amazones van de Andes maakten we een rit naar een prachtige waterval op het landgoed la Quinta.

    Na een uur door het prachtige landschap te hebben gereden moesten we de laatste 20 minuten te voet afleggen. De paarden werden aan een boom gebonden en onder bewakend oog van 1 van de honden achtergelaten.

    Een smal paadje door de jungle bracht ons bij een prachtige waterval.

    We konden niet wachten om weer in het zadel te mogen voor de terugrit. Geweldig dit!
    もっと詳しく

  • Dag 13 - Hotel Casa Lola in Salamina

    2024年7月26日〜29日, コロンビア ⋅ ☀️ 27 °C

    We hebben de rust en eindeloze uitzichten van La Quinta weer achter ons gelaten. Het viel niet mee om de stilte en rust te trotseren, maar we hebben ons erdoorheen geslagen. De eigenaar ook blij gemaakt met een schoon zwembad 😂 Je moet toch wát met je tijd!

    Een taxirit van 4 uur door de bergen bracht ons in Salamina, een kleurrijk koffiedorpje op 1700 meter hoogte.

    Het hotel ligt in het centrum, dus we wandelen zo de gezellige straatjes in. Er hangt een gemoedelijke sfeer en het voelt veilig om ons op straat te begeven met onze zonnebrillen. Een Rayban zonnebril was in Bogotá een no-go. Al loopt Nubia nog streevast als een bewaker achter mij. Met blond haar val je nogal op.
    Het doet ons goed weer onder de mensen te zijn.

    De Spaanse invloeden zijn hier goed zichtbaar. Ondanks dat het prachtig is om te zien kijken we er toch wel met een gemengd gevoel naar. Toen de Spanjaarden Colombia ontdekten besloten zij dat zij de eigenaar werden van dit land. De Indigenous (de oorspronkelijke bewoners) werden verjaagd, vermoord of gedwongen zich aan te passen naar de Spaanse maatstaven, waaronder het katholieke geloof en de taal.

    Het is zelfs zo dat de poncho, zoals wij deze nu kennen, een compromis is tussen de Spanjaarden en de Indigenous. Het originele model kwam tot de grond. De ‘Unku’ beschermde de boeren tegen de kou in de bergen. De Spanjaarden verboden dit model, omdat dit te indiaan-achtig was. De poncho is enkel voor het bovenlichaam. Het wordt hier nog veel gedragen.

    Ook leerden we dat de Indigenous populatie meer dan 100 verschillende (indianen) stammen betreft.
    Wanneer de genen van een Indigenous zich ‘mengt’ met die van een blanke Europees ben je een ‘Mestizo’.
    Wanneer de genen van iemand met Afrikaanse roots zich ‘mengt’ met die van een blanke Europees ben je een ‘Mulatta’.

    Nubia is dus een Mestizo.
    もっと詳しく

  • Dag 14 - Tour waspalmen

    2024年7月27日, コロンビア ⋅ ⛅ 23 °C

    Tour naar waspalmen. Heel oud. Beschermde boom. Mooi mooi mooi. Dat was het.

    Nee hoor!
    Eerlijk zijn we een klein beetje excursiemoe. 😊 Maar het was zeker een leuke tour!

    Met een Willy Jeep vertrokken we voor een rit van een uur naar San Félix. Tijdens de tussenstop, voor een lokaal kopje koffie en een bezoekje aan de Baño (wc), sprong er hond Lucas in de Jeep. Hij was vastbesloten met ons mee te rijden naar de waspalmen. Dit bleek hij vaker te doen.

    In de c.a. 60 meter hoge palm zit was. Vroeger werden hier kaarsen van gemaakt. Inmiddels is hier een alternatief voor gevonden.
    Deze waspalmen groeien alleen in het centrale deel van het Andes gebergte tussen de 2500 en 3000 meter hoogte, in Peru, Venezuela en Colombia. Het is een beschermde boom en mag niet gekapt worden. De bomen in Nederland groeien in de breedte. De waspalm groeit in de lengte, de strepen zijn de jaarringen.

    Na een wandeling genoten van een heerlijke traditionele lunch. Onze gids was een bereisde vrouw en sprak perfect Engels. Zij was geboren in New Zeeland uit Nederlandse ouders, dus stiekem achter haar rug Nederlands praten was geen optie. Gelukkig kwamen we daar op tijd achter. Het was oprecht gezellig.

    De familie die het landgoed beheerde waren hartelijke mensen en kwamen ons bij aankomst direct begroeten.
    Wanneer we de veelgestelde vraag “Where are you from?” beantwoorden met “Hollandia” zie je de mensen toch elke keer weer vertwijfeld naar Nubia kijken.
    De vader vertelde dat zijn grootvader uit hetzelfde gebied kwam als Nubia, Cundinamarca. Hij zag herkenning in Nubia haar uiterlijk.

    Op de terugweg nam onze hondenvriend Lucas afscheid en sprong in het dorpje als vanzelfsprekend uit de Jeep. De fooi voor de chauffeur hebben wij maar op ons genomen.
    もっと詳しく

  • Dag 16 - binnenlandse vlucht

    2024年7月29日, コロンビア ⋅ ⛅ 25 °C

    Na een rit van 4 uur zette de taxi ons af bij het vliegveld van Pereira. Onze laatste binnenlandse vlucht verliep soepel. Nog even genieten van het Caribische deel van Colombia en dan vliegen wij met een rechtstreekse vlucht van Cartagena terug naar Amsterdam.

    Onderweg nog wat foto’s proberen te maken van de schooltjes en de armoedige krotten waar we langs reden. Beelden die je uit respect niet vastlegt op het moment dat je oog in oog staat met de bewoners.
    もっと詳しく

  • Dag 16 tm 18 - Hotel Kartaxa Cartagena

    2024年7月29日〜31日, コロンビア ⋅ ⛅ 35 °C

    Wat een andere wereld opeens weer!
    Hotel Kartaxa staat in het historisch centrum van Cartagena.
    We kwamen in het donker aan. Na de koffers op de kamer te hebben gedropt zijn we direct de verlichte straatjes en pleintjes gaan verkennen. Wat een gezelligheid!
    De temperatuur is drukkend warm.
    Na een uur op een terras te hebben gezeten waren we door al ons kleingeld heen aan alle straatartiesten die met de pet rondgingen, terwijl we de straatverkopers van ons af sloegen. Oke, gezelligheid kan je ook verwarren met enorm toeristisch.

    Tijdens het ritje van het vliegveld naar het hotel hadden we zicht op een mooie skyline van strak witte torenflats.
    Het historisch centrum is prachtig kleurrijk. Alle wijken eromheen en ertussen staan hiermee wederom in groot contrast.
    もっと詳しく

  • Dag 17 - Playa Blanca (Barú)

    2024年7月30日, コロンビア ⋅ ⛅ 35 °C

    We hadden 1 volledige dag voordat we naar huis zouden vliegen. Deze dag wilden we op het strand doorbrengen; zon, zee, cocktailtje, snorkelen. Een dag in die categorie.

    We hadden niets geboekt en een watertaxi naar een beachclub op een van de eilanden nemen bleek iets ingewikkelder te zijn dan gedacht.
    We hebben uiteindelijk een gewone taxi genomen en zijn over land naar Playa Blanca gegaan.

    Het moest zo zijn, omdat we nu een inkijkje kregen in de wereld achter de vele strandtentjes. Wanneer we over zee hadden komen aanvaren dan hadden we alleen het mooie deel gezien. Vanaf zee gezien is het Instagrammable, vanaf de achterzijde armoe troef.

    Lekker nog een paar uur genieten van de zon en het niets doen, voordat we weer naar huis vertrekken.

    Stiekem was ik best blij te horen dat Nub na een paar uur concludeerde dat een strandvakantie toch niet meer helemaal haar ding was. Zelf was ik achter de schermen al in overleg met broerlief om een spoedbijeenkomst te organiseren van onze lotgenotengroep ‘hekel aan zand in de bilnaad’. Dus haar conclusie stelde mij enigszins gerust.

    Óf wellicht sprak hier haar voorgevoel op de voedselvergiftiging die we daar op zouden lopen, die de terugvlucht memorabel heeft gemaakt?
    もっと詳しく

  • Gevoel en besef

    2024年7月31日, コロンビア ⋅ ☀️ 34 °C

    Na 46 jaar is een stille wens in vervulling gegaan en een onvergetelijke rootsreis geworden.
    Alle dingen die ik vooraf had bedacht waren anders dan ik had verwacht. Het gevoel van thuiskomen bleef uit. Ik had verwacht allemaal Nubia’s te zien, maar het typische Colombiaanse uiterlijk bestaat niet. Ook ben ik niet groter dan de gemiddelde Colombiaan. Qua lichaamsbouw zag ik wel gelijkenis. Ook geuren haalden geen herinneringen op.

    Op sommige plekken voelde je ik écht een emotionele verbinding. Die gevoelens overvielen mij elke keer weer. Het moment dat ik mijn naam in het registratieboek zag staan, het verhaal achter monument Fragmentos en het moment bovenop de berg met uitzicht op de sloppenwijken zullen mij altijd bijblijven. Ook zit gids Jesus in mijn hart. We hebben nog contact via Instagram.

    Het viel mij zwaar Bogotá weer te verlaten. Op de een of andere manier zat in mijn hoofd dat dit de laatste keer was dat ik hier zou zijn. Maar ik heb met mijzelf afgesproken dat ik terug ga komen. Dan wil ik ook naar de locatie waar het weeshuis, waar ik daadwerkelijk gewoond heb, heeft gestaan.

    Nu ik dit schrijf voel ik de emoties weer opkomen. Het doet écht iets met mij.

    Ik heb geen idee of ik behoefte ga krijgen opzoek te gaan naar biologische familie. Op dit moment heb ik die behoefte niet, maar dat kan ook uit zelfbescherming voortkomen. Mijn volledige dossier ga ik wel opvragen en vanuit daar kijk ik wel verder.

    Van Annemarie kreeg ik een ketting, waarmee ik Colombiaanse grond bij mij kan dragen.

    Ik had mij geen betere partner en reisgenoot kunnen wensen. Wat bof ik met Annemarie en zij met mij natuurlijk. Ik ben dankbaar voor al haar liefde, steun en zorgzaamheid.

    En door …. Wij gaan zo het centrum van Cartagena nog even onveilig maken en komen dan met gierende motoren weer naar Nederland.

    Ik kan niet wachten al mijn dierbaren weer te zien en vast te pakken. In het bijzonder mijn lieve moeder, die mij en mijn zusje elke avond liefdevol instopte en een verhaaltje voorlas. Samen met mijn vader gaf zij mij een thuis.
    もっと詳しく

    旅行の終了
    2024年8月1日