Een parabel over ziekte en grenzen

Vanuit San Cristobal wilden we heel graag een tweedaagse uitstap maken richting Comitan om te gaan kijken naar de prachtige watervallen van El Chiflon en de meren van Montebello.
We vertrokken vol goede moed richting Comitan om de 120m hoge waterval te gaan bewonderen, maar hadden niet ingecalculeerd dat we zelf serieuze watervallen gingen produceren op het toilet ten gevolge van een voedselvergiftiging. Ons geplande uitje veranderde in een 2-daagse lijdensweg waarop we niet meer hebben gezien dan een paar apotheken en het ranzige toilet van een random garagist (life-saver by the way).

Salmonella dag 4: Nog steeds deels afgetakeld besloten we de grens over te steken richting Guatemala omdat we uit onze AirBnB moesten en we eigenlijk gepland hadden richting Guatemala te vertrekken. Dus, volgestampt met Imodium zijn we dan maar op de bus gesprongen waar we een 13-uur durende hel hebben moeten doorstaan door berg en dal.

Blijkt dat bewijs voor COVID-vaccinatie in Guatemala volledig optioneel is, gezien je voor 1000 pesos (50 euro), gewoon over de grens mag, corruptie alom!

Wat dan wel belangrijk was, was een lichaamstemperatuur lager dan 37 graden. Het enige probleem was de brandende middagzon die onze lichaamstemperatuur naar 38 graden bracht, dus mochten we de grens niet over. Het was echter geen probleem om een ijsje tegen je hoofd te houden tot je temperatuur daalde tot onder 37 (logisch), en dan mocht je wel over de grens. Ons heethoofd Samya was extra gevoelig aan de warmte en moest maar liefst 7 pogingen ondernemen vooraleer ze fris genoeg was om over de grens te mogen en haar paspoort terug te krijgen 👍.

Ondertussen Salmonella dag 7 en nog steeds niet terug de oude... Nog even volhouden?Baca lagi