Dagje langer..

We hadden al gelezen dat het niet makkelijk zou zijn om naar Venezuela te reizen. Ook hebben we verhalen gehoord van lastige doane ambtenaren bij de grens en politie in sommige steden. Toch willen we graag een tweetal plaatsen in Venezuela bekijken en een korte lus maken door het land om vervolgens weer terug te keren naar Colombia en wederom een 60 dagen permit te krijgen om de kerst en de jaarwisseling in Colombia mee te maken. Ook overwegen we om een plek te vinden in Colombia om langer te verblijven om de salsa te leren dansen...

Aangezien de ambtenaren op de grensovergang naar Venezuela zeer corrupt en lastig kunnen zijn hebben we ons laten informeren door reizigers en op internet gezocht naar een busdienst welke in ieder geval verder gaat dan de grens en alle zaken op de grens voor ons regelt. Gisteren zijn we afgereisd naar de busterminal van Santa Marta om stoelen te reserveren voor ons voorgenomen vetrek van vandaag, echter kregen we de mededeling dat een aantoonbare griep vaccinatie verplicht is voor Venezuela....anders kom je er niet in.
Ik heb de afgelopen jaren bij het RIVM en bij Aveant mijn jaarlijkse collectieve griepprikje gehad....maar er geen stempeltje van gekregen. Heleen heeft nog nooit een griepprik gehad.....zover ze weet.

(we horen trouwens dat er in Nederland heel veel te doen is rond de griep...en dat er ook een aantal familieleden en bekenden gevloerd zijn...en dat het een hardnekkige is. Sterkte gewenst allemaal !!!)

Dus hebben we onze reis een dag uitgesteld en zijn we vanmorgen naar Santa Marta afgereisd en hebben we in Clinica de la Mujer een griepprik gehaald inclusief registratie in ons medische paspoort. Het leek ons uberhaupt geen slecht idee om de prik te halen gezien alle berichtgevingen rond de griep (al merken we er hier absoluut niets van en horen en zien we er ook helemaal niets over in de media) en wellicht gaan we deze verplichte vaccinatie nog vaker tegenkomen in de landen welke we nog willen bezoeken.

Dat houd in dat we vanavond ook nog lekker kunnen eten in Casa Philipe...de hostel waar we eigenlijk wilden verblijven in Taganga maar welke volgeboekt was.....tevens bleek de Franse kok alleen van woensdag tot zondag te koken.
Nu hebben we een even luxe kamer één deur verder voor de halve prijs omdat ze aan het verbouwen zijn. Maar daar hebben we ´s nachts geen last van. Daarnaast woont een stel met twee hele lieve jonge dochters waar onze was wordt gedaan en waar we ´s avonds fruitdrankjes drinken. We kunnen iedere dag kiezen uit meer dan 12 verse soorten fruit....echt vers en koud ....heerlijk. Tussendoor spelen we uno en regenwormen en borstelen ze het gouden haar van Heleen...

Over Taganga kunnen we verder kort zijn.....strandlocatie dicht bij de grote stad Santa Marta. De ¨boulevard¨ wordt momenteel helemaal verbouwd...er komen allemaal rietgedekte barren, juice-bars en kleine eettentjes, alle zanwegen worden momenteel bestraat...kortom, een grote bouwput. Waar moet je hier wel voor zijn.....om goedkoop te duiken!

Wij vemaken ons ´s avonds met het voeren van harde brokken aan zwerfhonden (al wilden ze die de eerste avond helemaal niet eten) en worden we nu ¨herkend¨ op straat...en lijken we soms wel een uitlaatservice...hahahaha.

Verder is Colombia echt het land van de sapjes en de limonade op straat...echt geweldig!Read more