Bijzondere reisnacht

Zo...we zijn er!!
Wederom ging het niet zonder slag of stoot....maar het was wel leuk!

Gisteravond zijn we om 7 uur vertrokken vanaf de busterminal van Sucre voor de rit naar La Paz....twaalf uur, maar gelukkig over asfalt. We hadden gekozen voor de full cama bus....en bij aankomst zag hij er als nieuw uit. De bus was niet compleet volgeboekt en zou een tussenstop maken in Potosi. Op het laatste moment liep de bus toch nog vol met locals en werd er zelfs een lama in het laadruim gehesen....we hebben al eerder kippen, schapen, varkens en geiten gehad....maar deze was wel bijzonder!
De cama stoelen konden niet helemaal plat (zoals beloofd).....en het was enorm warm in de bus. Het werd ook niet echt veel kouder toen we vertrokken en dus kwam er een hoop commentaar van de bovenverdieping van de dubbeldekker. Wij hadden stoel 1 en 2 bij de ingang op de begane grond....net achter de chauffeurs cabine en naast de deur. De deur werd opengedaan voor verkoeling tijdens het rijden...al hadden de bovenburen daar niet zoveel aan. Na wederom veel commentaar werd er gestopt en werd geprobeerd om de ramen open te breken ....maar die zaten goed dichtgekit. Iedereen stond op straat met het zweet op het voorhoofd....het leek wel een sauna daarboven.

Ik heb van een medereiziger een deken geleend en daarmee een soort constructie gemaakt (geknoopt aan de deur, handvaten, etc) als een zeil op een zeilboot. De helft van de lucht welke door de ingang naar binnen kwam werd hiermee naar boven gevoerd zodat het tijdens het rijden een stuk koeler werd.

Even buiten Sucre moesten we wederom stoppen omdat de straat bezaaid lag met grote brokken steen welke van de heuvels gerold waren. Gelukkig was zwaar geschud in de buurt om de boel van de straat te vegen en konden we na 45 minuten weer verder.

Rond middernacht ging de deur dicht omdat het kouder begon te worden en bij de tussenstop in Potosi rond twee uur liep de bus meer dan half leeg. Daarna hebben we lekker liggen soezen in onze stoel onder een kleedje tot we rond 7 uur La Paz inreden.

Bij het uitladen van de bagage bleek de Lama, welke met uitzondering van zijn hoofd in een grote blauwe zak was geknoopt, omgevallen te zijn. Eenmaal op het trottoir keek hij nog steeds aardig tipsy....wat wil je na 12 uur!!

Wij waren nog redelijk fit....het was een prima reis geweest!Read more